Eerst het goede nieuws : Germinal Beerschot bestaat nog en heeft na de overname door de groep rond Jos Verhaegen weer een toekomst. In eerste klasse nog wel. Toen Lommel in vereffening ging, was het afgegleden naar de zestiende plaats, één punt boven een degradatieplaats. Voor het eerst in vier jaar voetbalde de ploeg onder druk. Dat bleek het jonge team (gemiddelde leeftijd : 22 jaar) niet aan te kunnen. Van zodra er geen ruimte meer was voor speelsheid, verstarde het team onder de faalangst. Gelukkig bevestigde Paul Kpaka, vóór hij geblesseerd uitviel, zijn prestaties als doelschutter van vorig jaar. Samen met aanvoerder en centrale verdediger Aaron Mokoena, vorig jaar niet eens basisspeler, haalde hij als enige een voldoende over het hele seizoen. Het is veelzeggend dat de derde beste doelschutter van GBA slechts aan drie (!) goals kwam. De ploeg scoorde bijna twintig keer minder dan vorig seizoen.

Voor de competitie luidde de vraag hoe GBA het vertrek van Marc Degryse zou opvangen. Het antwoord is : heel slecht. Kpaka stond vaak op een eiland en de late komst van Norman Petter Rudi veranderde daar niet veel aan. Rudi was niet altijd helemaal fit en kon nooit zijn stempel drukken. Positief was dat de door Ajax uitgeleende spelers voor het eerst basisplaatsen konden claimen. Allemaal kenden ze een sterke periode, maar op Mokoena na wisselden ze die af met diepe inzinkingen. Het meest charmeerde nog de laat overgekomen Daniel Cruz. Hij blijft samen met Anthony Obodai als enige Ajacied nog een jaar langer op het Kiel.

Te zelden traden de Belgische spelers uit hun schaduw. Geplaagd door blessures, te weinig mentale weerbaarheid en wisselende vormcurves kwamen Dirk Huysmans, Steve Cooreman en Tim Reigel nauwelijks in beeld. Philip Haagdoren kon zich niet opwerpen als de vervanger van Degryse. Bert Dhont toonde zich in de moeilijke momenten wel nog een overlever. Voor Kristof Snelders, vorig jaar goed voor elf goals, werd dit niet het jaar van de doorbraak. In de spits gaf trainer Franky Van der Elst de voorkeur aan Kwame Quansah naast Kpaka.

Na vier jaar verdwijnen langs de achterdeur ook de drie Joegoslaven die bij het opstarten van het GBA-project werden ingehaald als potentiële toppers. Nooit toonden ze zich die naam waardig, al maakte Djordje Svetlicic wél een degelijk laatste seizoen als rechtsachter. Vinko Marinovic was bijna uitsluitend geblesseerd.

De bekerfinale had een kwakkelseizoen nog enigszins kleur kunnen geven, maar net als tegen Westerlo twee jaar geleden bleef GBA steken in de halve finale.

door Geert Foutré