Twee weken geleden klopten de kranten zich trots op de borst: liefst vier Belgische clubs (Anderlecht, Club Brugge, AA Gent en Racing Genk) pronkten met een plaats in de top vijftig van de UEFA Club Ranking. Een primeur. Eén week en drie Europese wedstrijden later bleef er van de euforie niet veel meer over. Vandaag en morgen wordt het bidden en beven.
De tegenstand is nochtans niet van wereldniveau. Van het Turkse voetbal horen we nog alleen als de bondscoach met zijn bodyguards het restaurant van de concurrent van zijn zoon kort en klein slaat of als een grote naam als Galatasaray al half juli in de Europa League wordt uitgeschakeld door het Zweedse Östersund.
Als Galatasaray nog zo weinig voorstelt, waarom dan het onbekende Basaksehir vrezen? Ook al eindigde deze kleine vereniging uit Istanbul voor de Leeuwen van de Bosporus in de Süper Lig. De eerste kennismaking in het Jan Breydelstadion was echter uitermate pijnlijk. Zelfs bij een 2-0 achterstand voetbalden de bezoekers met de overtuiging dat hen niets kon overkomen en dat ze het Brugse varkentje nog wel zouden wassen. Wat dan ook gebeurde, zodat blauw-zwart vanavond voor een heikele opdracht staat na de 3-3 thuis.
Een dag later zette AA Gent in de Ghelamco Arena, na nauwelijks vier jaar al het decor van heel wat Europese topavonden, een nog slapper resultaat neer: 1-1 tegen SC Rheindorf Altach. SCR Altach, een clubje uit een Oostenrijks dorpje met niet eens zevenduizend inwoners. Zelfs Westerlo is ruim drie keer groter.
AA Gent mag, heel wat meer dan Club Brugge in Istanbul, echter hoop koesteren dat het de situatie in Oostenrijk kan rechtzetten. Basaksehir is echt een goede ploeg, Altach niet. De Buffalo’s spelen echter met het mes op de keel. Ivan De Witte en Michel Louwagie mogen er niet aan denken dat het Europese avontuur uitdooft nog voor de zomer halfweg is. Club heeft daarentegen nog altijd het vangnet van de Europa League.
De kans is echter reëel dat België al begin augustus twee vertegenwoordigers in Europa verliest. Het debuut van KV Oostende was lovenswaardig, maar het is onwaarschijnlijk dat het morgen an ’t zeitje met 2-0 of 3-1 kan winnen van Olympique Marseille. Het ‘grote Marseille’ las ik in de kranten. Ter attentie van mijn jonge collega’s: les Phocéens hebben een goede ploeg, maar het ‘grote Marseille’ dateert van twintig jaar geleden en bleek zijn triomfen vooral gekocht te hebben.
Er is (nog) geen reden tot paniek, maar laat ons voorzichtig zijn met het inschatten van de sterkte van onze clubs op de Europese scène. De laatste jaren zijn ze zonder twijfel opgerukt op de waardenlijst. Niet dankzij, maar ondanks de play-offs. De opmars is op slechts één manier te verklaren: geld.
Het Belgische voetbal is de jongste jaren veel rijker geworden. Het tv-contract is verdubbeld en de verdeling van de miljoenen is vooral voordelig voor de topclubs. Hetzelfde geldt voor de fiscale voordelen die onze clubs genieten en die ongeveer even zwaar wegen als het tv-contract. Een voordeel waar teams uit andere landen alleen maar van kunnen dromen. En op de koop toe zijn er de vetpotten van de transfermarkt. Onze toppers verdienen dezer dagen – en dat is hun eigen verdienste – fortuinen aan uitgaande transfers.
Laat ons ook niet vergeten dat nogal wat Europese successen te maken hadden met een gunstige loting of een opmerkelijke portie geluk. Denk maar aan de manier waarop Anderlecht vorig seizoen voorbij Zenit Sint-Petersburg strompelde of hoe AA Gent op Wembley afzag tegen de Spurs.
Als alles meezit, kunnen onze clubs wedijveren met de Europese subtop en mag je zelfs een finaleplaats in de Europa League niet uitsluiten. Net zoals Ajax vorig seizoen. Als de wind echter wat tegenzit, kan een Europese campagne helaas ook amper twee wedstrijden duren. En o ja, die vier ploegen in de top vijftig zijn er in werkelijkheid slechts twee. Het worden er vier als een ranglijst wordt gemaakt op basis van de jongste vier in plaats van vijf seizoenen. Het wordt nog bidden en beven vooraleer het echt zover is.
DOOR FRANÇOIS COLIN
Als het tegenzit, is België begin augustus al twee Europese deelnemers kwijt.
