Vier media-watchers geven beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit : Gui Polspoel (Canal+), Peter Vandenbempt (VRT-Radio), Dirk Deferme (VTM) en Frank Raes. Deze week blikt Frank Raes terug op de voorbije week.
Precies zes jaar geleden werd het Bosman-arrest geveld. Hoe kijk je daarop terug ?
Frank Raes : Het was een ingrijpende maatregel. De slogan luidde ‘de weg naar de vrijheid’, maar de vrije markt is niet in het voordeel van de kleine landen en de kleine clubs. Natuurlijk hadden de clubs zelf eerder moeten ingrijpen, maar die waren daar te arrogant voor. In de jaren vijftig waren zij baas. Rik Coppens mocht niet weg bij Beerschot, voetballers waren lijfeigenen die 800 frank kregen voor een interland. Nu doen goeie spelers fantastische zaken, verdienen het veelvoud van tien jaar geleden. Maar iedereen is overbelast. Je hebt een WK met 32 ploegen, spelerskernen van dertig man, met internationals die in de tribune moeten. Ik was vorige week in Spanje, waar Barcelona en Real elk hun eigen krant hebben. De columnist van Barcelona kloeg dat de inflatie in het voetbal allemaal de schuld is van Real. Dat een club als Barcelona al gaat klagen dat het allemaal te ver en te snel gaat is toch straf.
In het bekervoetbal sneuvelt bekerhouder Westerlo. Opvallend is hoe weinig volk er komt opdagen, net als in de vorige ronde. Helpt een nieuwe formule ?
Ik stel nog eens vast dat voetbal geen wintersport is. De mensen komen bij zo’n temperaturen niet naar buiten om een voetbalwedstrijd te zien, ze gaan wel naar de cinema. In het stadion moet je niet langer rechtstaan, je mag zitten, maar het blijft even koud. Het wordt ook een hele opgave, met de Fancard en de veiligheidsmaatregelen. Het heeft allemaal zijn nut, maar het gevolg is dat je er heel wat moet voor over hebben om een wedstrijd bij te wonen. Onlangs ging ik nog eens met vrienden naar een interland, met gewone tickets. Ik voelde me een beetje een crimineel : je wordt afgetast, moet een eind rondwandelen. Probeer eens met een paar vrienden uit het Brusselse naar Beerschot-Anderlecht te gaan. Dat is niet zo simpel. Hoe kan ik aan tickets geraken voor hen ? Waar raak ik mijn auto kwijt en in welke staat vind ik hem terug ? Stel dat ik met mijn gezin zo’n wedstrijd wil bijwonen, is dat ook heel duur. Gezellig naar het voetbal gaan, is onmogelijk geworden.
Om zes uur ’s avonds beslissen om ’s avonds naar de bioscoop te gaan, dat kan. Naar het voetbal niet meer. Ik vind dat dat moet kunnen. Want het product op zich is niet zo slecht. GBA-Sint-Truiden was goed, net als GBA tegen Gent een paar weken geleden. Er zit ook voldoende spanning in, met Genk en Gent enerzijds en Anderlecht dat het laat afweten anderzijds, Aalst dat als een komeet uit de startblokken schiet. Anderzijds is ook de identificatie moeilijker. Iedereen kent Sonck en Dagano, maar noem mij eens de type-elf van Genk als je geen fan bent ? Vroeger wist je wie meespeelde. Ik kan geen acht namen opsommen van het Lokeren van nu, maar ik ken wel nog hun elftal van vijftien jaar geleden uit het hoofd. Het wisselt allemaal zo snel. In Engeland ogenschijnlijk ook, maar Beckham, Giggs en Cole zitten toch al een tijd bij Manchester, hoor. De basis is er meer herkenbaar. Hier verandert die bijna wekelijks.
Internationaal zijn het niet de grote tenoren die de sterke competities aanvoeren. Nantes staat laatste, Manchester is een subtopper. Provincieclubs Alavés en Chievo staan voorin. Toeval ?
Je moet dat nuanceren. Manchester heeft dringend nood aan heropbouw in de verdediging. Misschien worden ze geen kampioen, maar wél derde. Ook dat volstaat om de Champions League te halen, dus is er niets aan de hand. Bayern heeft zes geblesseerden, won al een hele tijd niet maar houdt wel nog zes internationals op de bank. Van alle topclubs heeft alleen Real voldoende materiaal om de Europese inspanningen ook in de eigen competitie te evenaren. Want het blijft zwaar : wie de finale van de Champions League haalt, is aan zijn zeventiende Europese wedstrijd toe, op voorwaarde dat hij geen voorronde speelde.
Ze willen allemaal zo veel wedstrijden om het geld dat daar aan vast hangt. In eigen land zie je dat ook. Er wordt gepraat over een reductie van het aantal clubs in eerste klasse naar veertien, maar de eerste proteststemmen komen van de clubs zelf. Ze hebben die wedstrijden nodig om hun spelers te kunnen betalen. Ze hebben geen visie op lange termijn. Nu denken ze dat het tv-contract het Belgisch voetbal gaat redden, maar ik zie dat niet gebeuren. Eerst moet het product beter worden. Ik weet niet hoe ik het zou aanpakken. Ik zou trouwens nooit in het voetbal stappen. Ik vraag me vaak af waarom anderen dat wél doen. Omdat ze ijdel zijn ? Want hun geld zijn ze kwijt. Tenzij ze een goeie reden hebben om het kwijt te geraken.
Anderlecht dreigt Stoica te verliezen, Anthuenis wil er graag nog een paar spelers bij. Terecht ?
Stoica is een type dat je in de watten moet leggen omdat hij een team beter kan maken. Probeer hem opnieuw op een hoger niveau te krijgen. Tenzij je er nu veel geld kan voor vangen, dan moet je hem laten gaan. Wat bij Anderlecht opviel, was de bekentenis van Jean Dockx. Ik vraag me af : waarom zegt hij dat nu plots allemaal ? Valt hij zijn club aan of Anthuenis ? Anderlecht zelf reageert niet. Dat Anthuenis nieuwe spelers vraagt, is op korte termijn terecht, op lange termijn niet. Iedereen kan nu roepen dat ze beter één goeie spits dan vijf middelmatige hadden gehaald. Als Stoica gaat, geef dan Karaca zijn kans. Niet één of twee keer, maar voluit. Bouw eens iets op.
Op dat vlak moet je vaststellen dat de club met Courtois wel een goeie marketeer haalde, maar nog altijd niemand heeft met voetbalverstand én verantwoordelijkheid. Dockx misschien, maar die heeft niet voldoende macht. Courant kon zich ook niet doorzetten. Hij roept dan wel dat Verschueren dat niet toe liet, maar dan had hij maar sneller op zijn achterste poten moeten staan. Er is ook een verschil tussen talent opsporen en een beleid uittekenen, uitrekenen of dat financieel haalbaar is en eventueel dingen in je planning bijsturen. De job die Valdano bijvoorbeeld heeft, bestaat niet in België. In Nederland heb je Beenhakker, Arnesen. In Spanje en Italië zijn er tal van oud-spelers in die functie.
De heenronde in België zit erop. Wie is voor jou de ploeg van de heenronde, de revelatie en wie de tegenvaller ?
Revelatie vind ik meer Genk dan Gent en specifiek het spitsenduo Sonck-Dagano. Vorig jaar was Dagano toch maar één van de vele goeie voetballers in eerste. De verdienste gaat naar Sef Vergoossen die altijd positief wil voetballen, wat je met Gent minder hebt. Die verdienste is niet gering. Want Genk is ook geen wereldploeg.
Tegenvaller is Anderlecht, Westerlo ook een beetje. En ook Charleroi had ik hoger ingeschat. Scifo kan de ploeg daar blijkbaar toch niet op de rails krijgen. Hij moet nog niet veroordeeld worden, maar heeft stilaan zo’n beetje een negatief imago.
Naar wie kijk je in de tweede ronde uit ?
Ik wil wel eens zien hoe Brugge zich herstelt van de tik die ze van Lyon kregen. Het blijft een weinig wendbare ploeg. Het is een machine : als het draait, loopt het vanzelf, maar zodra er wat zand tussen het raderwerk belandt, is er weinig wendbaarheid op het veld én in het hoofd. Hun systeem wordt steeds verder geperfectioneerd, maar als het niet draait, moet je kunnen ingrijpen. Omschakelen lukt ze niet. Dan moet je op Lyon die jonge Duarte niet met de vinger wijzen : het kwaad was voordien in de wedstrijd al geschied. Naast Brugge vind ik Genk en Gent nog niet uitgeteld. Standard komt de verdienste toe dat het de competitie gered heeft. Zij hebben met Moreira wél het soort creatieve speler dat Brugge mist.
In tweede klasse weet KV Mechelen nu ook wat verliezen is. Verontrustend ?
Met al die middelen en know-how is kampioen worden het minste wat KV Mechelen moet doen. Als Ingelmunster kampioen wordt, is dat een prestatie die een dikke proficiat verdient.
door Geert Foutré
