Ook Antwerp slaagde er niet in Club Brugge zijn eerste punten af te snoepen. Met drie op twaalf is de ploeg na een moeilijke voorbereiding gematigd tevreden.
Na Anderlecht, Genk en Lierse was Club Brugge de vierde tegenstander van Antwerp. Een programma om u tegen te zeggen. Bij de landskampioen werd met 3-0 verloren, maar viel vooral de goeie eerste helft te onthouden; tegen RC Genk (3-0 winst) manifesteerde zich met politiek vluchteling Mussa een nieuwe publiekslieveling; uit bij Lierse (2-1 verlies) werd de ploeg genekt door een doelpunt in de slotfase, maar trok men zich achteraf op aan de betere tweede helft; tegen Club (1-2 verlies) waren drie aanvallende pionnen met een blessure onbeschikbaar. Volgende zondag moet Antwerp op bezoek bij co-leider Aalst en dan komt AA Gent naar de Bosuil. Niet van de poes voor een ploeg die van trainer veranderde en 11 van de 27 kernspelers zag vertrekken. Daarom is de drie op twaalf geen reden voor grote onrust.
In het doel
Aleksander Klak speelde tegen Brugge een vlekkeloze partij en straalde veel presence uit. Maakt dat een verschil ? Aanvoerder Stefan Leleu : “Klak heeft twee jaar verloren en wil zich nu bewijzen. Hij is zéér sterk bezig.” Linksachter Bernt Evens : “Vorig jaar hadden we met Parizek en Mampaey ook niet te klagen, maar Alex heeft een andere uitstraling. Je kan er niet naast kijken.” Leleu : “Vorig jaar was er meer twijfel. Nu is het, ook door de blessure van Parizek, veel duidelijker, en ik moet zeggen dat Klak het schitterend doet.”
Best ook, want de Tsjech blijft op de sukkel en moet straks misschien onder het mes, terwijl reservedoelman Rachubka, uitgeleend door Manchester United, bij de reserven wekelijks de ballen om de oren ziet vliegen en absoluut mijlenver van Belgische topkwaliteit staat.
De verdediging
Pinxten, Leleu, Campara, Evens : dat is de basis. Leleu : “Het loopt redelijk goed, maar de échte automatismen moeten nog komen. Campara is een verrijking en Pinxten trekt goed zijn streng. Heel goed zelfs.” Evens : “Hij moet de sprong van tweede naar eerste klasse maken, met als bijkomende moeilijkheid dat het op een andere positie is. Het loopt misschien niet helemaal perfect, maar hij kan eraan werken.”
Neen, perfect liep het inderdaad niet. Door de lucht behoorlijk, voor de rust over de grond ook, maar één onoplettendheid werd Pinxten fataal. Op een aanval via rechts sloot de man van Heusden-Zolder automatisch door naar binnen, zodat aan de tweede paal Mendoza helemaal vrij kwam te staan. Met een hakje kon Lange op voorzet van de Peruviaan scoren. Leleu : “Dat zijn van die details… Gewoon zijn om als centrumverdediger een man te pakken en dan je flank vergeten. Kan gebeuren.”
Aan de andere kant kende Evens een moeilijke middag tegen Gert Verheyen. Hij verloor het kopduel dat Lange’s tweede goal inleidde. Evens : “Geen goeie match van mij, zeker niet. Moeilijk te bespelen tegenstander, voor het eerst met De Neys voor mij, zwaar veld ook. Geen excuses, zwakke match.”
Het middenveld
Geen De Roeck meer, evenmin Da Silva, twee centrale pionnen van vorig jaar. Het wordt opgevangen met twee nieuwelingen : Justice Christopher (een 21-jarige Nigeriaanse international) en Karel D’Haene (ook 21, een jeugdproduct van SV Waregem). Met William Verbeeck links, Tony Sergeant achter de spits en Zyatti in een rol als aangever vanaf rechts vormen zij het dichtbevolkte hart van de ploeg. Twee van die vijf (Verbeeck door een kuitbeenbreuk, Sergeant met een beenvliesontsteking) waren afwezig tegen Brugge, wat duidelijk voelbaar was. De Keyser rechts en De Neys links zaten vrij snel door hun beste krachten heen en in het powervoetbal van Club op een doorweekt veld waren de twee jonge centrale pionnen geregeld het noorden kwijt. Omdat ook Goots geleidelijk uit de wedstrijd verdween, was Zyatti zowat de enige die even de bal kon ophouden.
Leleu : “Collectief zijn we, als we volledig staan, sterker geworden en is er meer loopvermogen in de ploeg, met Tony in een soort vrije rol. Karel moest vorig seizoen de sprong vanuit vierde klasse maken en moet nu wennen aan een nieuwe positie. Hij speelde altijd centraal achterin, en moet het nu op het middenveld doen. Ik had meer moeilijkheden verwacht, maar hij is verstandig, ziet het goed, heeft een goeie passing, is rustig en recupereert goed.” Evens : “Vraag is alleen : houdt hij het een heel seizoen vol ? Een paar wedstrijden spelen is toch nog iets anders dan de hele tijd de ploeg dragen.”
Leleu : “Sergeant is heel belangrijk voor ons. Hij moet zorgen voor scorend vermogen vanuit het middenveld en brengt ook lengte op stilstaande fases. Zijn afwezigheid verontrust me, net als die van William.” Evens : “William had een individuele actie en kon scoren, ook op dat vlak is het jammer dat hij out is. De Keyser herontdekt eerste klasse, de vraagtekens blijven : hoe lang houden ze het vol ?” Leleu : “Een pluspunt is dat ze allemaal een goeie mentaliteit hebben. Ook Christopher.” Evens : “Hij zit in de selectie van Nigeria en wil erbij blijven, daarvoor speelt hij. Hij werkt heel hard op training.”
De aanval
Seol is weg, Goots weer een jaar ouder. Nieuw zijn Sanda Sanda (Cercle) en Mussa (Berkenbos). Sanda blijkt de meest hardleerse van de twee. Als hij wordt aanpord, klinkt het lakoniek dat hij een man van flitsen is en bij Cercle niet hoefde mee te verdedigen. Neen, dan is Mussa iets gretiger. Evens : “Ik wist het niet eens liggen, Berkenbos, en ik ben nota bene zelf Limburger.” Leleu : “Sanda blijft een vraagteken.” Evens : “Maar Pat kan het nog. Hij heeft vorig jaar belangrijke goals gemaakt en zal dat dit seizoen ook nog doen.” Leleu : “Het is alleen nu moeilijker voor hem. We spelen met één spits, in een systeem waarin iedereen moet werken en misschien is dat wat zwaar voor Pat. De trainer koos daarom voor Mussa, en dat Pat kan moeilijk aanvaarden.”
Dat blijkt. Donderdag werd het zwijgen hem te machtig en uitte Goots zijn ongenoegen : “Ik voel me nutteloos”. Directe aanleiding was een telefoontje van de voorzitter van derdeklasser Kapellen, of hij bij hen wilde komen voetballen ? Goots hoorde het in Dessel donderen, want voelt zich nog te goed voor derde, zelfs voor tweede klasse. De blessure van Mussa, vrijdag op training, bood hem zondag de gelegenheid om zich te onderscheiden. En zie, het nummer 19 scoorde één keer, bijna een tweede keer (“Verlinden had geluk dat die bal op zijn linkerarm botste”) en als de passing naar De Keyser iets zorgvuldiger was geweest, had hij ook nog voor een assist gezorgd. Maar even gul in de inspanningen als Mussa kon hij niet zijn. Na de rust verdween hij helemaal uit beeld.
Een andere trainer
Tot dusver hield Wim De Coninck net als zijn voorganger veel volk onder de bal. Antwerp blijft een counterploeg. Leleu : “De grootste verandering zit hem in de fysieke aanpak.” Evens : “Harder, meer arbeid. Regi ( Van Acker, nvdr) was een man van de tactiek en de organisatie. Deze trainer verlangt dat we er voetballend uitkomen, met een fysiek sterke ploeg.” Leleu : “Regi drukte helemaal zijn visie door, iedereen wist wat hij moest doen. Nu krijgt iedereen meer vrijheid om zelf te denken. Wat het beste is ? Tot nu toe hebben we volgens mij al beter gespeeld dan vorig jaar, maar of het meer punten zal opleveren is de vraag. Vorig jaar waren we al rond nieuwjaar quasi zeker van het behoud.” Evens : “Vorig jaar haalden we op een andere manier 40 punten, of dit hetzelfde oplevert, moet inderdaad nog blijken.”
Leleu : “Het is wennen. Ik voel dat ik efkes moet bekomen als ik na twee trainingen thuiskom. Misschien door de warmte in de voorbereiding, maar zeker ook door de trainingsarbeid. Misschien plukken we daar straks de vruchten van. Deze week hebben een paar spelers toch wel aangegeven dat het zwaar was, waarop de trainer wat terugschroefde.”
De toekomst
Evens : “Tot dusver hadden we weinig te verliezen. Thuis verwacht men wel altijd dat je punten haalt, maar als het fout loopt tegen de toppers, is dat niet zo erg. Volgende week in Aalst verwacht men die punten wél.”
Leleu : “Ik ben pas gerust als we mathematisch gered zijn. Ik besef het gevaar, iedereen zal honderd procent bij de les moeten blijven. Wat mij stoort, zijn de blessures die zich nu voordoen. William was goed bezig, Tony draaide vrij goed, nu Mussa ook weer… Dat mogen we toch niet te veel meemaken.”
door Peter T’Kint
