‘Een voorzitter die alles alleen doet, is niet goed. Dictators vallen allemaal.’ Het oude Lierse bestaat niet meer. Kanttekening bij een machtswissel.

Volgende week moeten Lierses meerderheidsaandeelhouder Leo Theyskens (93 procent van de aandelen) en interimvoorzitter Chris De Nijn opnieuw aan tafel met het stadsbestuur. Donderdag bereikten beide partijen geen consensus, al merkte Theyskens achteraf op dat het water niet meer zo diep is als een paar dagen tevoren. Er blijft wel een verschil in interpretatie van het akkoord dat stad en club met de overnemers op 16 december afsloten. Arm wordt de stad Lier daar niet van. Ze bevriest drie jaar de doorgeeflening en schenkt jaarlijks de helft van de interest (5,38 procent) die Lierse aan de stad moest betalen, aan te wenden voor de veiligheid van het stadion, tot vandaag door de club betaald. Concreet gaat het om drie keer 375.000 euro per jaar. De stad wil eerst de 320.000 euro terug die ex-voorzitter Gaston Vets van de tv-gelden afhield om de dringendste schulden te betalen.

Vroeger dan verwacht moet Theyskens zelf de zaken runnen. In Limburg kennen ze hem als een gerespecteerd en dynamisch zakenman, die alles netjes doet. In 1983 nam hij met zijn tweelingbroer Dirk op amper 23-jarige leeftijd de leiding van kranenconstructeur Arcomet in handen. Vanaf 1990 groeide het bedrijf continu, tot op 17 juni 2004 beide broers hun eigen weg gingen. Via twee Antwerpse vennoten met wie Theyskens in immobiliën ging, belandde hij bij Lierse.

Ook Theyskens schrok van de uitbarsting van burgemeester Marleen Vanderpoorten. Was het niet op haar verzoek dat hij na de overname de communicatie tussen stad en club op zich nam, toen hij merkte dat de sfeer tussen Vanderpoorten en Vets ijzig was geworden ? Tot augustus was er tussen Vets en Vanderpoorten niets aan de hand. De gebrekkige communicatie tussen het oude bestuur en de stad, die naar eigen zeggen soms lang op concrete informatie moest wachten, zorgde voor toenemende wrevel bij de burgemeester. Die moest steeds vaker achterom kijken op het plaatselijke politieke toneel. Binnen de gemeenteraad vonden nogal wat voetbalonverschilligen dat zo’n kleine stad (30.000 inwoners) zich niet met topsport moest inlaten. Even invloedrijk in de gemeenteraad is de Lyra-aanhang, die vindt dat wat de stad voor de ene club doet, ook voor de andere moet opbrengen. Ook de derdeklasser zit krap bij kas en diende bij de stad een vraag tot financiële steun in.

Slechte wil namens Lierse kan de burgemeester niet aangewreven worden, benadrukt schepen van sport Walter Grootaers. “Het betreft een botsing van twee sterke persoonlijkheden. Vorige week maandag drukte Marleen het dossier over de subsidie in alle commotie toch door, terwijl de oppositie riep dat er geen frank meer naar Lierse mocht gaan.” Vooral het feit van het dak dat hersteld moest worden, deed voor Vanderpoorten de deur dicht, meent Grootaers.” Dat Gaston dat sinds vorig jaar geweten zou hebben en daar niets van zei terwijl wij aan het onderhandelen waren over de overname van het stadion, zat Vanderpoorten hoog.”

Namens Lierse ontkent veiligheidsverantwoordelijke Paul Possemiers dat Lierse informatie achterhield : “In augustus verwittigde het bedrijf Vinçotte, dat de inspectie uitvoerde ons, dat we tegen het eind van het seizoen iets moesten doen aan de trekkers die de hoofdtribune rechthouden. Die trekkers zijn 35 jaar oud, werden niet vernieuwd toen de hoofdtribune vijf jaar geleden uitgebreid werd. Daarom kan men op dat vlak Vets niet met de vinger wijzen. Met dat rapport stapte ik naar de politiecommissaris, waarnemend burgemeester Patrick Tersago en de brandweercommandant. Zij waren wel degelijk op de hoogte. Na de nieuwe inspectie op 22 februari concludeerde het inspectieteam : ‘Het ziet er niet zo goed uit als we eerst dachten.’ Waarop de burgemeester terecht de tribune liet sluiten. Van enige nalatigheid van de club kan geen sprake zijn. Niemand wist in augustus dat het zo erg was.”

Zestien jaar maakte Gaston Vets deel uit van het clubbestuur. Eerst belandde hij via zijn vriend en toenmalig jeugdvoorzitter Walter Swinnen bij de jeugd, waar Vets Swinnen opvolgde toen die toetrad tot de raad van bestuur. Toen Vets ook spontaan geld op tafel legde toen naar oude gewoonte de voorzitter ‘met de hoed rondging’, belandde hij op zijn beurt in de raad van bestuur. Daar ontstond gauw een triumviraat : voorzitter Freddy Van Laer hield zich bezig met het sportieve, Joseph Van Rompaey met de financiën en Vets met de bouwwerken en veiligheid. Beslissingen werden genomen wanneer twee van de drie akkoord gingen.

Een ernstig meningsverschil kwam er met de bouw van de nieuwe tribune. Van Laer vond dat die kleiner en goedkoper mocht, maar legde zich neer bij de plannen van Vets, die de zaken groter zag. Toen Vets in 2001 voorzitter werd, wilde Van Laer ontgoocheld opstappen, “omdat er achter mijn rug zaken geregeld werden tussen Vets en manager Herman Van Holsbeeck, die resoluut voor hem koos.”

Van Laer bleef, maar veel impact hadden de bestuurders niet meer in het beleid. Vets regeerde alleen, met de steun van Van Holsbeeck , die in de contacten met de buitenwereld de scherpe kantjes afvijlde van zijn voorzitter, die zich niet altijd een goede diplomaat en communicator toonde. Inbreng van anderen werd niet meer geduld. Een ex-bestuurder: “Dat is zijn karakter. In zijn zaak doet hij ook alles alleen. Maar een voorzitter die alles alleen doet, is niet goed. Dictators vallen allemaal. Alleen Eddy Wauters blijft overeind. Alleen het laatste jaar, na het vertrek van Van Holsbeeck, veranderde hij zijn aanpak, durfde hij op het directiecomité al eens vragen : ‘Wat denken jullie ?’ Voorheen gebeurde dat niet.”

Eén na één stapten de andere bestuurders op. In ruil voor een gouden handdruk en de titel van erebestuurder lieten ze de schuld vallen die de club aan hen had. Karel Dierick : “Wat ben je ermee je geld terug te eisen als je daarmee de club kapotmaakt ? Dan heb je ook niets.”

De grootste fout die Vets de voorbije jaren maakte, was het afsluiten van een groot aantal te dure en langdurige spelerscontracten. Vets sprong verder dan zijn stok lang was, maar “onbetrouwbaar” zoals Vanderpoorten hem noemde, is hij niet, benadrukken politici en ex-bestuurders : “Communicatie was niet zijn sterkste kant, maar hij heeft met hart en ziel voor de club gevochten. Als Vets al eens loog, was het hooguit een leugentje om bestwil in het belang van de club. Zoals het feit dat hij de 320.000 euro van tv-gelden achterhield.”

“De stadsontvanger was daar vorig jaar al van op de hoogte, die moet toch weten waarom hij dat geld niet ontving ?” zegt Freddy Van Laer. Wat was er gebeurd als Vets dat geld toen niet had gebruikt om de dringendste schulden te betalen ? Walter Grootaers geeft toe dat het er dan heel slecht had uitgezien. “Of het kon dat het dan afgelopen was met Lierse ? Dat is mogelijk.” Geld heeft Vets nauwelijks aan Lierse verdiend. Een bestuurder : “Ben je gek ? Hij heeft er uit zijn eigen kapitaal ettelijke miljoenen in gestopt.”

Na het vertrek is Leo Theyskens zelf aan zet. Hij wil de zaken niet op hun beloop laten : “Binnen zes maanden zal de buitenwereld een totaal andere club zien.”

door Geert Foutré

‘Als Vets al eens loog, was het hooguit een leugentje om bestwil in het belang van de club.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content