De carrière van Jurgen Van Goolen (25) neemt bij Discovery Channel een nieuwe start. ‘De mensen waren me vlug vergeten. Hopelijk leren ze me ook rap weer kennen.’

Wanneer een topsporter een slecht seizoen achter de rug heeft, zie je het aan zijn lichaamstaal. De mindere jaargang 2005 is ongetwijfeld de verklaring waarom Jurgen Van Goolen tijdens dit interview weinig oogcontact zoekt en zijn antwoorden heel timide, bijna op voorhand verontschuldigend, formuleert. De veelwinnaar die bij de jeugd iedereen overklaste, generatiegenoten Tom Boonen en Nick Nuyens incluis, is een twijfelaar geworden. Hij wikt zijn woorden en zwijgt vaak liever, dan mogelijk te veel te zeggen. Van Goolen weet immers dat na twee mindere seizoenen iedereen nu van hem verwacht dat hij eerst weer met de pedalen spreekt. En dat hij zijn ontegensprekelijke talent ook omzet in klinkende resultaten.

Wielerkenners, zoals ook Patrick Lefevere, zagen in Van Goolen de vaandeldrager voor de nieuwe generatie Belgische goudklompen. Tot nu toe loste hij die hoge verwachtingen niet in. Na vier jaar Quick-Step oogt zijn palmares nog steeds blank. Dat is te mager, vond de teamleiding, en Van Goolen werd er dit seizoen beleefd, maar beslist, de deur gewezen. Dirk Demol van Discovery Channel was er als de kippen bij om het jonge talent een nieuwe kans te geven. En Van Goolen is volop van plan om die met beide handen te grijpen. “Ik ben op en top gemotiveerd om er volgend seizoen in te vliegen. En ik ga me honderd procent geven”, klinkt de jonge allrounder ambitieus. “Ze zullen zien dat ik het nog altijd kan.”

Van Goolen wil zo weinig mogelijk natrappen naar zijn vroegere werkgever. Al kost hem dat af en toe toch moeite, geeft hij toe. “Ik kijk ook wel eens in de kranten, en wat ik daar nu lees, stemt me natuurlijk niet gelukkig. Blijkbaar lag ik niet zo goed in de groep. Zoiets hoor je natuurlijk allemaal pas achteraf. Wanneer het te laat is om er echt nog iets aan te doen. Tja, ik mag daar nu niet te veel meer aan denken ; ik moet vooruitkijken. Het was sowieso tijd om andere lucht op te snuiven. En ik heb ook nog niemand horen zeggen dat Discovery Channel voor mij een slechte keuze is.”

Van Goolens nabije toekomst ligt in de Verenigde Staten, waar hij met zijn nieuwe ploeg binnenkort de beruchte eindejaarsstage in Austin meemaakt. Hij kijkt ernaar uit. “Ik sprak de Belgen van Discovery nog in de Vuelta. Ze zijn bij die ploeg allemaal sterker geworden. Kijk maar naar de opgang van Stijn Devolder, je herkent hem bijna niet meer tegenover vroeger. Ik ben er zeker van dat ze mij ook weer op niveau kunnen brengen. Zelf zal ik er in ieder geval alles voor doen.”

Een ‘bijna eindejaarsgesprek’ met een van de intrinsiek sterkste renners van België. Over talent, over vallen en opstaan, en toch ook, onvermijdelijk, over wraak. “De dag dat ik mijn eerste koers win, hoop ik dat Patrick Lefevere ook in de buurt is. Niet om hem uit te lachen, wel om hem te tonen dat ik het kán. Om hem te tonen dat ik het altijd al gekund heb, dat ik zijn vertrouwen waard ben geweest. En dat hij mij de laatste twee jaar niet had moeten behandelen, zoals hij gedaan heeft.”

Je vroegere mentor Lefevere liet zich dit seizoen erg kritisch over jou uit. Wat is er toch gebeurd dat jullie relatie zo verzuurde ?

“(Knikt.) Als ze in de krant over je loon beginnen, weet je dat er stront aan de knikker is. Tja, ik vind dat ik niet de kansen gekregen heb, die een jonge, beloftevolle renner behoort te krijgen. Nooit heb ik de ideale voorbereiding kunnen rijden. Blijkbaar diende ik enkel om de gaten in de ploeg te vullen – dat dat ten koste ging van mijn eigen prestaties was van geen tel. Vorig jaar moest ik bijvoorbeeld eind oktober de Japan Cup rijden, om dan in januari al aan de bak te moeten in Australië. Dat is te kort om je degelijk voor te bereiden op het volgende seizoen. Iedere wielerkenner weet dat het dan erg moeilijk wordt om je te weren tegen jongens die in de wedstrijden waarin het écht telt, wel in optimale omstandigheden aan de start komen. Ach, Patrick Lefevere heeft me te vroeg afgeschreven. Ik ga volgend jaar bewijzen dat hij zich vergist heeft.”

Ligt de fout alleen bij Lefevere ? Je was ook zo vaak geblesseerd.

“Da’s waar, maar dat was niet altijd mijn fout. Ik heb bijvoorbeeld een groot probleem met mijn allergie. Zodra de boompollen in de lucht hangen, heb ik altijd last. Net in die periode moest ik me van de ploeg elk jaar kapot rijden. Ik kon daar later op het seizoen niet meer van herstellen. Dat is een fout die ik nu nooit meer zal maken.”

Ligt daar de verklaring voor de mindere prestaties in je laatste twee seizoenen ?

“Gedeeltelijk wel. Maar ik voelde ook dat ik niet het vertrouwen van de ploeg had, waardoor je als jonge renner na verloop van tijd ook niet meer in jezelf gelooft. Kijk, ik wil echt niet natrappen naar Quick-Step. Het is een op en top professionele ploeg, en ik had er als renner alles wat ik nodig had. Maar ik verstop ook niet dat ik nu blij ben dat ik er kan vertrekken.”

Jij dacht bij Quick-Step beter beschermd te worden ?

“Eigenlijk wel, ja. Het tweede jaar liep alles nog prima, maar halverwege het derde jaar kon ik precies niets meer goed doen. Men verwachtte onmogelijke dingen van mij. In de kleine koersen moest ik soms drie dagen volop op kop rijden, om dan de vierde dag de besten van het klassement te moeten kloppen. Dat gaat natuurlijk niet. Tja, dit is het moment om dat allemaal achter mij te laten. Het kan volgend seizoen alleen beter. Jammer dat ik belangrijke jaren verloren heb.”

Je hebt dit seizoen hulp gezocht bij een psycholoog. Wat vertelde die jou ?

“In feite leerde die man me mezelf te kennen. Hij toonde me hoe ik me van nature in een bepaalde situatie opstel en hoe ik eigenlijk had moeten reageren. Dat was enorm leerrijk hoor, het heeft me echt geholpen om er weer bovenop te komen. Ik zou het ook iedereen aanraden, want wie heeft het niet nodig om af en toe eens alles op een rijtje te zetten ? Binnen het peloton ben ik trouwens niet de enige die bij een psycholoog te raden gaat.”

Je was dé grote belofte van het Belgische wielrennen. Hoe voelt het nu dat generatiegenoten als Tom Boonen en Nick Nuyens verder staan dan jij ?

“Dat pikt natuurlijk. Ik weet dat ik daar ook had kunnen staan, als ik het anders had aangepakt. De eerste jaren trok ik me dat heel hard aan. Maar ik besef nu dat ik dat niet meer mag doen. Ik moet alleen naar mezelf kijken en mijn eigen niveau opkrikken, dan komt het allemaal wel goed. Het vertrouwen terugvinden bij een ploeg die in me gelooft, en dan stap voor stap groeien.”

Je won Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en de prestigieuze Willem Tellprijs. Hebben die prestaties, achteraf bekeken, de lat te hoog gelegd ?

“Misschien was de druk wel iets te groot, ja. Ze verwachten dat je vanaf dag één met de besten meedraait om wat je bij de jeugd gepresteerd heb. Ik had het daar moeilijk mee. Misschien kwamen mijn zeges in de jeugd ook wel te makkelijk. Ik won uitzonderlijk veel, zeker om geen sprinter te zijn.”

Op het gastenboek van je website schreef een fan : “Kop op Jurgen, je was bij de jeugd beter dan Boonen, laat het nu ook eens zien.” Objectief gezien heeft die man gelijk.

“Bij de jeugd was ik zeker niet de mindere van Tom, nee. Hij is nu uitgegroeid tot een topsprinter. Ach, ik ben even oud als Boonen, maar eigenlijk stopt daar de vergelijking. Hij is een topsprinter, die komen helemaal anders tot wasdom. Ik wil geen energie meer stoppen in zinloze vergelijkingen.”

José De Cauwer voorspelde twee jaar geleden dat je vóór 2009 topvijf zou rijden in de Tour. Je hebt nog drie seizoenen de tijd.

“(Lacht.) Het is ondertussen al even geleden dat men zoiets over mij zei. Tja, de mensen zijn me vlug vergeten. Maar hopelijk leren ze me ook rap weer kennen.

Ga je je bij Discovery Channel volop toeleggen op de grote rondes ?

“Ik weet nog niet wat ze met mij van plan zijn. Het lijkt logisch dat ik eerst naar de rittenwedstrijden kijk, want daar heb ik mijn beste prestaties geleverd. Toch heb ik het gevoel dat ik de eendagswedstrijden ook nog eens moet proberen. Bij de profs reed ik nog nooit een Vlaamse klassieker, maar in de jeugd was ik daar nochtans niet slecht in. Dat kan toch niet helemaal verdwenen zijn ?”

Je bent nu vier jaar prof en behaalde nog geen enkele zege. Dat is te weinig.

“Da’s waar, en dat besef weegt natuurlijk wel op mij. Ik was er al een paar keer dicht- bij, maar het was telkens net niet. Daardoor ben ik beginnen twijfelen en wanneer ze dan binnen de ploeg zeggen dat je precies toch niet de winnaar bent die ze in je hadden gezien… Als je mentaal niet sterk staat, escaleert dat negatieve gevoel. Dan denk je dat je niks meer kan.”

Ben je mentaal niet sterk ?

“Misschien niet. Maar ik ben de laatste jaren wel sterker geworden. Misschien zal ik later nog blij zijn dat ik deze zwarte periode heb meegemaakt. Ik merk in ieder geval dat men bij Discovery Channel vertrouwen in mij heeft. Ik heb ook al meer contact gehad met de ploegleiding dan in heel mijn periode bij Quick-Step. Blijkbaar zijn er nog mensen die in mij geloven.”

Ook bij Discovery Channel verwachten ze wel concrete resultaten van je.

“Daar heb ik geen enkel probleem mee. Het mentale is belangrijk voor mij. Ik heb nu nood aan mensen die mij op de goeie manier begeleiden, mij zelfvertrouwen geven en mij door dik en dun steunen. Als dat in orde is, gaat mijn niveau maal twee. Dan volgen de resultaten vanzelf.”

Wanneer zal je tevreden zijn over het volgende seizoen ?

“Ik heb een contract tot het einde van het jaar. Als Discovery Channel dat verlengt, heb ik goed gewerkt. Kijk, er ligt een groot verschil tussen het niveau dat ik de laatste twee jaar gereden heb, en de top. Het wordt niet gemakkelijk om die kloof in één jaar tijd te overbruggen, maar ik weet dat ik het aankan. Ik wil weer iets betekenen in de topkoersen, mijn deel doen voor de ploeg. Dat hoeft niet als kopman te zijn, ik wil best in dienst rijden.”

Je zei net dat je bij Quick-Step te weinig beschermd werd. Maar nu eis je de rol van kopman niet meer op ?

“Dit jaar kreeg ik bij Quick-Step het verwijt dat ik geen helper was, maar ook geen kopman. Voor hen was ik niks in de koers. Tja, dat ik me in de Vuelta twee weken kapot gereden heb voor Tom Boonen, was blijkbaar vlug vergeten. Vanuit de ploeg heb ik daar nooit één merci voor gekregen. Gelukkig wel van de andere renners, maar toch. Kijk, ik heb nooit gezegd dat heel de ploeg in mijn dienst moet rijden, maar ik verwachtte wel dat ik in mijn koersen kansen zou krijgen. En dat is niet gebeurd.”

Wat mogen we je toewensen voor volgend seizoen ?

“Een normale opbouw zodat ik met een stevige basisconditie kan beginnen en in mijn koersen top ben. Dan kan ik het wat rustiger aan doen in de periode waarin ik onvermijdelijk met die allergie kamp. Als alles helemaal in zijn plooi valt, hoop ik zelfs de Tour te rijden. Als ik de Tourploeg van Discovery Channel haal, zal ik zeker heel goed gewerkt hebben.” l

JEF VAN BAELEN

‘IK ZAL VOLGEND JAAR BEWIJZEN DAT LEFEVERE ZICH VERGIST HEEFT.’

‘Het is nog altijd mijn doel om een absolute toprenner te worden.’