Blues Brothers

© BELGAIMAGE
Peter t'Kint
Peter t'Kint Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Begin september noemde een Britse krant hem nog de meest overprijsde zomertransfer van Engeland, maar zes maanden later is Leroy Sané amper weg te denken uit de basis bij Manchester City.

In de tabloids omschrijven ze hen dezer dagen als de Blues Brothers, de twee youngsters van Manchester City: Raheem Sterling (22) op de rechterflank, Leroy Sané (21) aan de linkerkant. Twee vrienden, die Yaya Touré (33) aanspreken met ‘oom’ en dezelfde passie voor muziek delen. De twee buitenste tanden van een aanvallende drietand die in 2017 de tegenstand aan flarden rijt en vanavond in Monaco op zoek gaat naar de kwalificatie voor de kwartfinales in de CL. Beter dan de heenwedstrijd (5-3) wordt het niet, maar de affiche belooft.

Voor de Duitse international staat het recente succes in schril contrast met zijn eerste zes maanden in de Premier League. Maanden die gekenmerkt werden door een lastige aanpassing aan een ander land, een andere cultuur en grotere intensiteit. Barcelona, Real, Bayern, alle groten stonden in de rij om het talent van Schalke 04 binnen te halen. Uiteindelijk bood City met ongeveer 52 miljoen euro het meest. Het maakte van Sané, die op het EK in de halve finale tegen Frankrijk nog mocht invallen om het land te behoeden voor de uitschakeling, de duurste Duitse voetballer. Maar blij werd hij niet in Manchester. Augustus ging de mist in met een hamstringletsel, het najaar was zwak en de eindejaarsfeesten in het stadion miste hij door een nieuwe spierblessure. Maar toen ontplofte hij. Tegen Arsenal had hij half december al een eerste keer een glimp van zijn kunnen laten zien, in januari volgde de rest. Pep Guardiola zei toen: ‘We hebben er met Gabriel Jesus één echte, maar met Leroy Sané ook een valse wintertransfer bij.’ En onlangs vergeleek verdediger Gaël Clichy hem zelfs met Gareth Bale: ‘Je moet opletten met vergelijkingen, maar hij heeft dezelfde kwaliteiten als Bale.’

Ergens zijn ze genetisch bepaald. Leroy is de zoon van Souleymane, een gewezen spits in de Senegalese nationale ploeg tijdens de jaren negentig. Het was de Fransman Claude Le Roy die hem in 1990 een eerste cap bezorgde. Als eerbetoon noemde Souleymane zijn tweede zoon Leroy. Dat de Senegalees in Duitsland carrière maakte en niet in Frankrijk, en Leroy nu voor de Mannschaft speelt, is trouwens zwaar toeval. Souleymane kwam als kind van Senegalese diplomaten naar Frankrijk. Hij groeide daar op, eerst in Toulouse, later in Parijs. Toen hij in 1982 werd opgeroepen voor militaire dienst, liep er iets mis met de papieren en belandde hij als milicien in Duitsland. Daar bleef de man hangen: hij bouwde er in de eerste en tweede Bundesliga een carrière uit, maakte kennis met Regina Weber, die brons haalde als ritmische gymnaste op de Spelen van Los Angeles (1984), trouwde haar en kreeg drie zonen. Drie voetballers, van wie de middelste, Leroy, de beste bleek.

Dat Leroy nu voor Duitsland speelt en niet voor Frankrijk, is ook toeval. De FFF wist niet dat de belofte ook een Frans paspoort had. De Senegalezen wisten dat wel, maar omdat Leroy heel zijn leven in Duitsland woonde en daar ook jeugdinternational werd, koos hij voor dat land. Senegal deed daarbij amper moeite, vertelde zijn vader.

PETER T’KINT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content