Algemeen manager Michel Louwagie gaf bij de persvoorstelling van oud-international Bob Peeters (38) als nieuwe coach voor AA Gent aan dat Etienne De Wispelaere in juni 2009 bij de beloften fungeerde als mentor voor Peeters. De Wispelaere, al elf jaar lang begeleider van de B-kern en dit seizoen samen met oud-prof Tony Sergeant eindverantwoordelijke voor de aanstormende talenten, reageerde dan ook verheugd op het nieuws dat Peeters een contract kreeg tot het einde van het seizoen met nog een optie voor een jaar.
“Het kan misschien vreemd klinken, maar ik zag toen een ongelofelijk talentvolle coach beginnen”, weet de lesgever aan de trainersschool. “Ik had het genoegen met toppers als Sollied, Leekens, Preud’homme en Dury te mogen samenwerken. Na amper een maand met Bob verkondigde ik al dat hij zijn plaats tussen die mannen heeft, omdat hij bereid bleek van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aanwezig te zijn. Overdag stelen met de ogen bij een strenge leermeester als Preud’homme, daarna nog de jongeren stimuleren tot het leveren van extra inspanningen. Dus: Bob was bereid opofferingen te doen en vele uren te kloppen als investering. We zaten ook constant op dezelfde golflengte qua manier van spelen, opstelling en de individuele spelersanalyses. Bob bekeek dat jaartje beloften als een goedkope stage. Ik was onder de indruk van de snelheid waarmee hij een wedstrijd kon analyseren en tactisch ingreep. Daarnaast waren er ook de sociale vaardigheden die opvielen, hoe hij met mensen omging. Soms stond Bob heel dicht bij zijn spelers, andere momenten er enorm boven. Die feeling zit goed, hij weet telkens de juiste snaar te raken. Bob kan delegeren én leiding geven. Vriendelijk als het kan, hard indien nodig. Gegrond streng en rechtvaardig. Maar nooit op een kwetsende manier. Je kan veel oplossen met een eenvoudige kwinkslag en wat humor. Het is anticiperen, aanvoelen en begeleiden. Om het in zijn taal te zeggen: ‘Af en toe eens een goeie klets geven.’ Bob durft te slaan en te zalven, is altijd recht door zee en kan iedereen snel op scherp zetten. Die methode werd gemakkelijk aanvaard.”
Bij Cercle Brugge schrokken ze wel van zijn soms extreem impulsieve reacties en agressieve confrontaties. “Ik beschouw dat niet als een negatieve eigenschap”, beweert De Wispelaere. “Dat aspect maakt deel uit van zijn energie en bezetenheid, die Bob absoluut wil overbrengen op de groep. Hij is nu eenmaal veeleisend. Zijn spirit werkt juist aanstekelijk. Bob is een fighter. Hij zal af en toe weleens in de clinch gaan, maar dat werkt niet storend.”
Afgelopen zaterdag, bij de 1-2-nederlaag tegen een superefficiënt Genk (twee goals uit drie kansen) stuurde Peeters alvast een belangrijk en opmerkelijk signaal uit: Mboyo bleef aanvoerder, ex-kapitein Arzo mag zich bezinnen op de bank, net als ‘vedette’ Remacle en de naar zijn beste vorm zoekende Soumahoro. De “jonkies” (dixit Peeters) Van Der Bruggen en Foket kregen hun kans, net als de al meermaals afgeschreven De Smet. Vooral het gebrek aan creativiteit en rendement viel weer op.
“Ik denk ook dat de keuze voor Bob de best mogelijke was”, weet de momenteel revaliderende routinier Bernd Thijs (34), die vorige week werd geopereerd aan de voorste kruisband van de knie en dit seizoen vermoedelijk niet meer in actie zal komen. “Hij kent het huis een beetje, is een jonge trainer die veel op enthousiasme werkt en het vuur opnieuw wat moet aanwakkeren. Ik blijf er wel bij dat het gebrek aan ervaring ons dit seizoen zuur opbreekt. We zitten in de selectie met veel talentvolle jongeren met heel wat kwaliteiten, maar zonder die noodzakelijke routine. Je dient dan te weten dat als je zo stevig verjongt je ook puntenverlies moet incalculeren. En bovendien: wanneer je als profvoetballer jezelf niet kan motiveren om te trainen, duels te spelen én om je best te doen, dan is het heel ver gekomen. Dat is de normaalste zaak ter wereld, je hebt toch geen coach nodig om je te prikkelen?”
Toch is Thijs hoopvol gestemd. “De top zes, onze doelstelling voor het seizoen, moet nog kunnen”, stelt de controlerende middenvelder. “Play-off 1 missen zou een ferme domper betekenen. Ik wil de jongens alleszins nog helpen met mijn rol naast het veld, als steun.”
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE
“De top zes moet nog kunnen.” Bernd Thijs
