Botsing in Luik

© BELGAIMAGE

Over zowat elk dossier tijdens de wintermercato verschilde Daniel Van Buyten van mening met de andere beleidsmakers bij Standard. Dat moest tot een scheiding leiden.

Daniel Van Buyten was het beu. Beu, dat hem de verantwoordelijkheid voor het mislukte seizoen van de Rouches in de schoenen werd geschoven. Het doet hem terugdenken aan de moeilijke jaren bij de nationale ploeg, toen hij de vaste zondebok leek voor alles wat op het veld verkeerd liep. Ontgoocheld stelde hij vast waar het mee begon: met zijn salaris van consultant bij de Rouches. ‘Had ik dan moeten aanvaarden om alle dagen over en weer te rijden naar Luik voor 2000 euro per maand?’

Tijdens de recente mercato zaten sportief directeur Olivier Renard en Daniel Van Buyten, adviseur van de voorzitter, zelden op één golflengte. Zo snapte Van Buyten niet dat men Mogi Bayat weer binnenhaalde op Standard. ‘Als hij moet kiezen tussen Standard en Charleroi, denk je dan niet dat hij de voorkeur gaat geven aan de club van zijn broer, terwijl die met Standard vecht om een plaats in play-off 1?’ Bayat was het die Adrien Trebel op weg hielp naar Anderlecht. Terwijl Van Buyten overtuigd bleef dat Standard de Fransman kon houden. ‘Het is te gemakkelijk om een transfer te forceren door een stage te boycotten. We hadden hem op ons bureau moeten ontbieden, allemaal samen, en hem doen begrijpen dat we allemaal zouden verliezen als hij koppig zijn zin bleef doorzetten. We hadden hem op zijn minst moeten overtuigen om het seizoen bij ons uit te doen.’ De komst van Dieumerci Ndongala was een andere winterstunt van Bayat. ‘Goeie speler, ‘ vond Van Buyten, ‘maar kijk naar zijn statistieken de laatste 20 maanden. En hij kwam ook nog eens geblesseerd aan.’

Big Dan snapte ook niet dat Standard Jean-Luc Dompé, Isaac Mbenza en Beni Badibanga liet vertrekken. ‘Waardoor je tegen Kortrijk, geconfronteerd met een achterstand, alleen nog Ibrahima Bah voorin kan brengen. Een jongen van achttien, zonder enige ervaring.’

Een ander discussiepunt tussen Van Buyten en het bestuur was het dossier Ishak Belfodil. ‘Everton bood eerst zes miljoen voor hem. Met Christophe Henrotay deden we de prijs stijgen tot tien, later twaalf miljoen. Daar zou iedereen bij winnen. Uiteindelijk besliste de voorzitter dat hij moest blijven. Met tien miljoen voor Belfodil kon je twee goeie spelers van 2,5 miljoen euro elk halen en nog vijf miljoen overhouden om je financiën op orde te brengen.’

Ook werd doelman Lovre Kalinic,nu bij AA Gent, eerst afgelopen zomer en vervolgens deze winter bij Standard aangeboden. Van Buyten was voorstander. Omdat hij in doel geen uitgesproken nummer een zag, en omdat de Kroatische keeper toen maar anderhalf miljoen moest kosten. Waarop Van Buyten te horen kreeg dat een keeper van twee meter niet echt goed kon zijn. Zijn repliek dat Thibaut Courtois ook niet van de kleinsten was, kon het dossier niet omkeren.

Dat Van Buyten niet akkoord ging met alle sportieve beslissingen die de laatste maanden op Sclessin getroffen werden, bleek nog het meest uit het feit dat hij weer contact nam met Yannick Ferrera en hem zei dat hij het als trainer bij Standard nog niet zo slecht had gedaan.

PIERRE DANVOYE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content