Mbark Boussoufa is Anderlechts duurste transfer ooit. Twee jaar geleden wilde niemand hem.

Een paar uur voor Anderlecht Mbark Boussoufa presenteerde als nieuwe aanwinst, rinkelde bij Georges Lee-kens de telefoon. Boussoufa aan de lijn. Hij wilde de Gentse coach vooraf op de hoogte brengen van zijn besluit en hem bedanken voor de kansen die hij van Leekens kreeg. Het telefoontje bevestigde wat Leekens al wist : dat de jonge Marokkaan niet alleen een uitstekende voetballer is, maar ook als mens goed in elkaar steekt.

Dat Boussoufa (straks 22), dit jaar algemeen erkend als ’s lands beste voetballer, de duurste binnenlandse transfer ooit is, toont nog eens dat in voetbal geen waarheden bestaan, behalve dat de bal rond is en alle kanten uit kan. Twee jaar geleden waren eersteklassers niet in hem geïnteresseerd. Nochtans mocht Boussoufa toen transfervrij vertrekken bij Chelsea, waar hij amper 20.000 pond per jaar verdiende, omgerekend 30.000 euro : zelfs naar Belgische eersteklassenormen niet veel geld.

Eerst werd hij aangeboden aan Westerlo, dat een samenwerkingsakkoord met Chelsea heeft. Jan Ceulemans vond hem te klein : hij had met Mosia Boy Boy al zo’n type. Caje wilde en kreeg Joe Keenan en Sebastian Kneissl : Keenan keerde na een jaar terug naar Chelsea en werd uitgeleend aan Brentford, Kneissl voetbalt bij de Duitse tweedeklasser Wacker Burghausen.

Bij Lierse mocht Boussoufa in het voorjaar van 2004 testen met de invallers. Na één helft haalde Emilio Ferrera hem van het veld, maar hij kreeg géén contract. Ferrera was toen helemaal weg van de Kameroener Bernard Tchoutang, maar die raakte uiteindelijk niet onder zijn contract bij Metallurg Donetsk uit. Maar op de tribune van die invallersmatch noteerde iemand Boussoufa’s naam : Georges Leekens, toen nog trainer bij Moeskroen.

Sint-Truiden zei niet nee, maar had geen geld. Harm van Velthoven, trainer van Cercle Brugge, was niet geïnteresseerd. Genk evenmin : het gaf geen geld aan een junior. Dan maar naar KV Oostende. Voorzitter Eddy Vergeylen bevestigt dat Boussoufa er aangeboden werd : “Die naam is hier genoemd, maar getest of meegetraind heeft hij niet. Bij ons wordt al eens gevraagd : hoe oud is hij en hoe groot is hij ? Wel, hij is niet zo groot, hé. Nu is iedereen wild van hem, maar toen lag dat anders.”

Bij AA Gent mocht Boussoufa in augustus 2004 wél testen. Daar was intussen Georges Leekens aan de slag, die zich de wedstrijd op Lierse herinnerde. Die goede indruk werd bevestigd in een wedstrijd met de invallers tegen Ander-lecht : “Daar speelde Mbark toch een paar stevige tegenstanders op een hoopje, onder wie Yves Vanderhaeghe. De volgende dag trainde hij mee. Na een halfuur had ik genoeg gezien : techniek, goeie traptechniek, links en rechts, tactisch inzicht. Toen ik na afloop met hem praatte, bleek hij ook nog goed te luisteren. Zijn vader zei me : ‘Mbark heeft een ongelooflijke honger om zich te bewijzen, hij wil het maken.'”

Een winnaartje

Georges Leekens geeft toe dat Boussoufa zich bij Gent sneller ontwikkelde dan hij verwachtte : “Ik dacht dat hij nog een jaar nodig zou hebben om te staan waar hij nu staat. Maar in één jaar nam hij steeds meer verantwoordelijkheid op en evolueerde van een speler die alleen maar acties wil maken naar iemand die het elftal beter deed draaien.” Een paar weken geleden gaf Leekens nog aan dat, als Boussoufa Gent zou verlaten, hij best naar een Europese subtopper ging, genre PSV of Bordeaux. De Gentse trainer vindt ook Anderlecht in dat rijtje passen. “Hij heeft wat Anderlecht graag ziet en wat het nodig heeft. Het is een voetballer die het publiek amuseert, maar ook rendeert voor het elftal.”

Anderlecht zal nog andere kwaliteiten van zijn duurste aanwinst ontdekken, zegt Leekens. “Bij Gent scoorde Boussoufa steevast als een van de besten bij de fysieke tests. Hij heeft een enorme actieradius, verstopt zich niet als het eens wat minder gaat. In de slotfase van de zomerbekerwedstrijd tegen het Tsjechische Zlin trok Mbark een paar spurtjes van zeventig meter om achterin te komen helpen toen de kwalificatie voor de match tegen Valencia in gevaar kwam. Nochtans had ik hem dat vooraf niet gevraagd. Hij voelde dat hij zijn ploegmaats moest gaan helpen. Het is geen aanvaller die voorin op een bal staat te wachten.”

Op zijn best ziet Leekens hem bij Ander-lecht functioneren als hij rond Nicolás Frutos kan draaien, zoals hij dat bij Gent rond Dominic Foley kon. Anderlecht wordt niet Boussoufa’s eindpunt, voorspelt hij. “Sommige spelers zie je een zucht van opluchting slaken wanneer ze bij Anderlecht een contract krijgen, maar Boussoufa is anders : een echt winnaartje, altijd bezig met beter worden. Als je bij Gent in de striemende regen iemand na de training nog een halfuurtje op het veld zag nablijven om vrije trappen te nemen, was hij het meestal.”

Publiekstrekker

Anderlechtmanager Herman Van Holsbeeck vindt het niet opmerkelijk dat Anderlecht zo veel geld betaalde voor een speler die twee jaar geleden nergens gewild was. “Soms ontwikkelt een speler zich in korte tijd sneller dan je verwachtte. Toen ik in Ivoorkust voor Lierse Arouna Koné in de zandbak ben gaan halen, twijfelde ik ook of hij het wel zou maken in Europa. Maar als je nu over Koné ( bij PSV, nvdr) wil praten, denk je wel aan een transfersom van 15 miljoen euro.”

Vorig jaar al zag Van Holsbeeck Boussoufa’s talent. “Toen wisten we al : het is een speler die bij Anderlecht past. De vraag was : zijn zijn technische bagage en snelheid van uitvoering voldoende om het fysieke aspect te compenseren ? Kan hij in de Champions League hetzelfde doen als in de Belgische competitie ? Vorig jaar waren we daar niet helemaal van overtuigd, nu wel.

“Toen we de evaluatie maakten van spelers in België die een meerwaarde voor Anderlecht konden bieden, kwamen we uit bij Boussoufa, Onyewu en Defour. Onyewu lukte vorig jaar niet. Defour is ook het type dat Anderlecht interesseert, maar over hem is niet eens gepraat. Heel vroeg hoorde Vaessen dat Ajax geïnteresseerd was. Zodra over een vraagprijs van zes miljoen gepraat wordt, weten wij dat we daar niet meer aan kunnen.” Toch was Boussoufa voor Van Holsbeeck eerste keuze. “Omdat hij ondanks zijn jonge leeftijd op mij een zeer rijpe indruk maakt. Ik stond na onze gesprekken versteld over hoe nuchter hij is. Mbark weet perfect wat hij wil. Defour heeft veel potentieel, maar je moet nog afwachten hoe hij zich in een andere omgeving ontwikkelt. Van Boussoufa weet je dat hij aan zijn mindere punten werkt.”

In principe haalde Anderlecht Boussoufa als vervanger voor Zetterberg. “Hij heeft het voordeel dat hij op meerdere posities uitgespeeld kan worden. Het is een polyvalente speler met nog een enorme progressiemarge.”

Het is ook het type speler waar het Anderlechtpubliek voor valt. “Dat is heel belangrijk, maar nog belangrijker is dat hij het team beter maakt. Niet iedereen die een mooie beweging in huis heeft, komt aan zoveel assists en doelpunten.” Vergelijkingen met andere spelers die nog bij paars-wit zijn of onlangs vertrokken, zegt Van Holsbeeck, zijn geheel voor rekening van wie ze maakt.

GEERT FOUTRé

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content