Hopend om na Ajax de kreuk in zijn carrière glad te strijken, debuteerde Wesley Sonck zaterdag in Mönchengladbach. ‘Misschien blijf ik hier wel voor eeuwig.’

Veertigduizend zeshonderd drieëndertig toeschouwers scanderen in het Borussiapark hun ongeduld uit als Borussia Mönchengladbach en Arminia Bielefeld zich na de opwarming in de kleedkamer hebben teruggetrokken. Nieuwsgierig is het thuisdeel onder hen naar wat hen met zes inkomende transfers versterkte ploeg in de terugronde te bieden heeft. Hoger dan de naar degradatie lonkende vijftiende plaats moeten de zes Mönchengladbach daarin stuwen. Het zijn doelman KaseyKeller, linkerflank JörgBöhme, centrale verdediger CraigMoore, linkerverdediger FilipDaems, verdedigende middenvelder BerndThijs en aanvaller WesleySonck.

Vóór Daems erbij kwam, had de club al 4 miljoen euro uitgegeven. “De ploeg was in zijn geheel te lief”, analyseert trainer Dick Advocaat. “Ik wou er een ander temperament in brengen. We zaten met te veel mensen van eenzelfde niveau, waardoor je niet de juiste rangorde krijgt in een elftal. Met betere spelers krijg je die wel en door de grotere concurrentie moet er meer gevochten worden voor een plaats. Bernd Thijs is een ideaal aanspeelpunt en een creatieve speler vóór de verdediging en met een Wesley Sonck voorin word je aanvallend ook gevaarlijker. We wilden alleen maar basisspelers aantrekken en dat is ons, denk ik, gelukt. Hiermee moeten we in ons eigen stadion een moeilijk te kloppen tegenstander zijn.”

De Nederlander legt het uit in Fohlen Echo, het clubblad dat in de beginperiode ervan overigens niet werd uitgegeven door de club, maar door oud-speler Günter Netzer. De tegenwoordig met de gave van het heldere oordeel begiftigde ARD-analist gaf destijds ook als discotheekuitbater blijk van een meer dan modaal ontwikkelde ondernemingszin. Netzer behoort met zijn 82 doelpunten en twee uitverkiezingen bij Borussia tot Duits Voetballer van het Jaar (in 72 en 73) tot de coryfeeën van de club, die met Berti Vogts (meest geselecteerde speler met 419 wedstrijden en in 71 en 79 Duits Voetballer van het Jaar bij Borussia) en Jupp Heynckes (topschutter aller tijden aldaar met 195 doelpunten) nog andere grote namen telde en er daarom prat op gaat een Traditionsverein te zijn.

Aan Wesley Sonck is het om hier evenzo vlot te scoren, wil hij na het Ajax-debacle zijn carrière een nieuw elan geven. “Met Wesley hebben ze zeer goed ingekocht”, zegt Nico Van Kerckhoven, die terwijl in afwachting van de wedstrijd in de kleedkamer de concentratie hoog wordt gehouden als eerste Belg naar buiten is gekomen. Keurig in het pak welteverstaan, want sinds vrijdag al weet hij zich geen deel van de wedstrijdselectie voor vandaag. Sonck, zegt Van Kerckhoven, moet complementair kunnen zijn met Oliver Neuville, met negen doelpunten de clubtopschutter. “Sonck is in eerste instantie kopbalsterker dan Neuville, die misschien iets sneller is, maar Wesley is meer in beweging, is qua lichaamsbouw ook iets uitgezetter. Alleen is de competitie hier nog wel een paar stappen zwaarder dan in Nederland. Ook al spreekt Ajax meer aan dan Borussia, hier heb je zoals in Nederland of België geen drie, vier echte topploegen waaronder het niet je van het is. Niet dat je hier kwalitatief betere wedstrijden ziet, maar hier vraagt om het even welke wedstrijd kunnen beslissen meer kracht en concentratie.”

Ook de druk is groot. “De komende weken zijn hier van levensbelang. Een misstap kan niet meer. Advocaat vond dat er niet genoeg kwaliteit was om de ploeg staande te houden en wou zeker enkele spelers kopen. De vraag is dan : gaat dat goed of niet ? Zijn trainingen zijn alvast, laat ons zeggen, iets meer gestructureerd dan die van Holger Fach, met wie je soms de indruk had zomaar iets te doen. Er worden ook meer Nederlandse accenten gelegd : veel met de bal, veel positiespelletjes en oefeningen op het inpassen. Maar Advocaat is iemand die niet afzonderlijk met spelers praat of zegt dat je goed bezig bent of dit of dat moet doen.”

Joris Van Hout verlaat ook in stadskledij de rest van de spelersgroep. De griep die hem de afgelopen week van de trainingsvelden hield, loopt op z’n laatste benen, maar wedstrijdfit is hij nog niet. Zware wedstrijden worden het straks, “maar het moet Sonck kunnen liggen, hij kan bikkelen, in de hoeken gaan.”

Samen met Filip Daems, die in extremis nog bij het Turkse Gençlerbirligi werd weggehaald en nog niet speelgerechtigd is, zullen Van Hout en Van Kerckhoven de wedstrijd vanuit de tribune volgen. Daardoor komen zaterdagnamiddag met Bernd Thijs en Wesley Sonck slechts twee van de vijf Belgen het veld op, waarbij Sonck, tijdens de week gehinderd door een liesblessure en daardoor conditioneel onvoldoende, op de bank begint.

Experimenten met een driemansverdediging mislukten, waardoor Dick Advocaat bij een 4-3-3 uitkwam als beste systeem voor zijn ploeg. Met vóór doelman Keller vier verdedigers (Jansen- Strasser-Moore- Fukal), drie middenvelders ( Kluge-Thijs-Böhme) met de middelste naar achteren en drie aanvallers ( BroichSverkos-Neuville) met de middelste naar voren is het dat Borussia Mönchengladbach Arminia Bielefeld, tiende in de Bundesliga, partij geeft. Geen bijster inspirerende partij omdat Borussia er maar niet in slaagt Bielefelds terughoudende speelstijl te doorbreken en lukt het dan eens een keer wel, blijkt de afwerking slap. Aan beide kanten overigens. Waarmee een voorlopige zwakke plek van het elftal van Borussia is aangegeven : de meeste nieuwkomers missen door hun situatie bij hun vorige clubs wedstrijdritme.

Bernd Thijs’ passes zijn goed zolang het breed en naar achteren gaat, maar eens de diepte in missen ze vaak hun doel. Nadrukkelijk aanwezig is hij opbouwend nog niet. “Maar”, zeggen tijdens de rust Duitse journalisten die de club volgen, “hij brengt verdedigend wel meer organisatie. Dat was in het verleden wel eens anders : toen verliep het daar vaak chaotisch.”

Zes minuten na de rust is het wel een perfecte dieptepass van Bernd Thijs die de spitsen bereikt en waaruit een hoekschop voortvloeit. Böhme, erg aanwezig op de linkerflank en nemer van elke stilstaande fase, trapt hem op het hoofd van Moore, die scoort. Twintig minuten en een paar verkwanselde doelkansen later neemt Wesley Sonck rechts achter diepe spits Vaclav Sverkos de plaats in van Thomas Broich. Hij maakt een actie en legt de bal terug, zet een een-tweetje op, maakt nog een actie en lijdt balverlies, wordt ten slotte nog eens neergetrokken en ziet hoe vijf minuten voor affluiten Sverkos alleen op doel af gaat, een verdediger en de doelman omspeelt en vervolgens met links naast trapt. Onvergeeflijk, maar einde wedstrijd. Het Borussiapark is tevreden, maar de zege is lauw.

De Belgen vallen Dick Advocaat in zijn wedstrijdanalyse niet spontaan op. De passing moet in zijn geheel beter, de lange ballen minder. Wel kan de verticale as Keller/ Melka-Moore-Thijs hem al sinds de winterstage in Marbella bekoren. Vijf keer op rij zijn ze er immers in geslaagd de nul te houden. Niet alleen dat daarbij een paar van zijn aankopen het goed doen, maar in het bijzonder dat de doelman overeind blijft, moet Advocaat plezieren, negatief beladen als die positie stilaan was geraakt. Toen hij na zestien speeldagen Darius Kampa verving door Michael Melka, vlogen op stage in Marbella bij Kampa namelijk de remmen los, waardoor die behoorlijk beschonken in de bar van het hotel rondliep. Een leuke anekdote is het om onder collega’s de tijd te vullen waarin Sonck en Thijs op zich laten wachten.

Of Borussia Mönchengladbach de club is waar Sonck zich zal kunnen rehabiliteren, wil een collega van de voorbij struinende Advocaat horen. “Hier kan iederéén zich rehabiliteren”, luidt de repliek. Ook Advocaat zelf. “Ja, maar ik heb wel al een halve finale op het WK gespeeld”, lacht hij luid. Afdalen naar het niveau van Mönchengladbach vergt wel concessies, zal de voormalig Nederlandse bondscoach elders toegeven. “Het trainen is anders. Bij een topploeg organiseer je meer. Hier moet ik meer uitleggen op training, meer in detail gaan. Het werken is wat anders, wat intensiever.”

Spelers beginnen ondertussen uit de kleedkamer te komen en laten zich van achter een afschermend lint desgewenst door journalisten bevragen. “We hebben gewonnen, maar niet goed gespeeld”, zegt Bernd Thijs als ook hij in de mengelzone is aanbeland. “We kunnen beter, maar de trainer had mij gevraagd om voor de verdediging te blijven en niet uit positie te lopen, het simpel te houden. Ik denk dat het moeilijk was om mij aan te spelen vandaag, want ze liepen bij de tegenstander vooral opmij omdat ze wisten dat de opbouw via mij zou gaan. De verschillende keren dat ze mij wel konden aanspelen, duurde het misschien soms wat lang of deed ik iets verkeerd. Maar goed, de drie punten zijn het belangrijkste.”

Door conditionele achterstand en een gebrek aan ingeoefende patronen is de balans in het elftal nog niet optimaal, merkte ook Wesley Sonck. Zijn debuut, rechts achter de diepste spits, is moeilijk te beoordelen want kort. “Eén-nul gewonnen”, luidt dan ook grijnzend zijn antwoord op de vraag naar zijn eerste indrukken. “Je komt twintig minuten voor het einde in en je staat 1-0 voor, dan moet je dat behouden en niet zot meer gaan doen of altijd naar voren lopen. We hadden de hele match het overwicht, we mochten dus meer dan één doelpunt gemaakt hebben. Maar ik voel dat ik conditioneel nog niet in orde ben, ik was blij dat ik op de bank kon beginnen.”

Zijn positie in het elftal ziet hij de komende wedstrijden evolueren, als de passing beter vlot en de creativiteit naar boven komt. Nu liep de voorhoede nog te vaak te lang met de bal aan de voet, met balverlies tot gevolg, en zochten de achterhoede en het middenveld te veel hun toevlucht in lange ballen. “Het is de bedoeling dat ik op termijn diep in de spits ga spelen, in een vrije rol”, zegt Sonck. “Nu krijg je drie keer een bal – ik kon een paar keer een goeie actie maken met Oliver ( Neuville, nvdr) – maar op zestig, zeventig meter van het doel kan je dat niet beginnen te doen. Dat is nu nog een beetje het probleem : als je de bal krijgt, dat je nog te veel naar de voetballende oplossing moet zoeken. Als je dichter bij het doel speelt, kan je een één-tegen-éénactie maken en dat is, vind ik, wat ik deze ploeg kan bijbrengen : de bal bijhouden en soms een situatie één tegen één uitspelen. Kopkracht ook, maar dan moet je wel voor doel komen. Als je er zestig meter van staat, is dat niet evident. Ik stond te popelen om er weer in te komen en dan voel je dat het toch zwaar is omdat het een paar weken geleden is.”

Hoe kort ook zijn debuut, een beeld van het Duitse voetbal dat hem te wachten staat, zegt hij wel al te hebben. “Duits voetbal is honderd procent ervoor gaan tot de laatste minuut en constant druk zetten. Dat merk je ook. Maar je moet geen elf knokkers hebben, hé. Je hebt ook wat jongens nodig die slim kunnen spelen, een bal kunnen bijhouden. Ik vind dat ik de ploeg op die manier wat kan bijbrengen.”

De leeftijd waarop zijn kwaliteiten tot volle wasdom zouden moeten gekomen zijn, heeft Sonck nu bereikt, maar veeleer dan bij een topper met anderen de vloer aan te vegen, komt hij dweilen bij een ploeg in de problemen. Dus wat is eigenlijk het internationale niveau van Wesley Sonck ? Waar, met andere woorden, zullen we later Borussia Mönchengladbach in zijn carrière situeren ? “Misschien blijf ik hier wel voor eeuwig, je weet nooit”, grijnst hij. “De sfeer is hier heel goed, alleen het veld lag er niet goed bij, dat is jammer. Maar veertigduizend man, het is wel wat anders dan op RBC voor vijf-, zesduizend man spelen. De charme hiervan is dat ik weer kan spelen en in de basis kan staan, dat ik weer vooruitzichten heb. Dat is het belangrijkste. Komaan, Bernd, we zijn weg.”

En weg zijn ze, nieuwe vooruitzichten tegemoet.

door Raoul De Groote

‘De charme hiervan is dat ik weer vooruitzichten heb.’

‘Ik kan de ploeg slimheid bijbrengen.’

‘Het probleem is dat je nu nog te veel naar de voetballende oplossing moet zoeken.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content