De kogel is eindelijk door de kerk : Archie Thompson gaat dan toch naar the big Dutch giant PSV. Van een leien dakje liep het niet : onze club wilde boter bij de vis, maar PSV wilde die som niet betalen. Er is nogal met modder naar elkaar gegooid. Archie wilde nooit meer voor Melbourne spelen, hij vond het schandalig dat ze hem niet wilden laten gaan en dat hij daardoor het WK in Duitsland zou missen. Kranten stonden er vol van, ge kent dat allemaal wel. Uiteindelijk lieten ze hem toch gaan en zijn beide partijen er niet slechter van geworden. Alleen bij de supporters is het niet in goede aarde gevallen, want Archie was de chouchou. Nu is zijn populariteit wel een beetje gezakt, maar ja… who cares ? Hij heeft zijn zin en dat was voor hem het belangrijkste.

Nog vier wedstrijden moeten we winnen en dan zitten we alsnog in de eindronde. Onze eerste etappe was alleszins hoopgevend : met 0-1 gewonnen in Queensland. Voor mij waren het abnormale omstandigheden, omwille van de enorme hitte en de vochtigheidsgraad. Ik had het behoorlijk lastig, maar met wilskracht geraak je overal. Ik gaf zelfs de assist voor het doelpunt en speelde een dijk van een match. Ik stond oog in oog met Alex Brosque. Nog altijd een hele goeie voetballer, maar… hij zit nog altijd in mijn achterzak ( lacht). Archie maakte het enige doelpunt, dus dat was een mooi afscheidsgeschenk. Helaas moeten we het voortaan zonder hem stellen. Wie er nu gaat scoren, weet ik niet. Aussie Geoff misschien.

Positief is dat onze skipper er voortaan weer bij is, na een afwezigheid van enkele weken wegens een rode kaart. Dat zal op mentaal vlak zeker een verschil maken, want ik ken geen kapitein die zoals Muskie zo voor zijn spelers door het vuur gaat. Maar helaas zitten we nog met een ander probleem : Andy Vlahos valt van de ene blessure in de andere, en Richard Kitzbichler sukkelt al een paar weken met zijn hammies, zijn hamstrings.

Onlangs van een vrij weekend gebruikgemaakt om eens iets anders te proberen, namelijk surfen. Niet op het internet, maar op de oceaan. Samen met ploegmaat Adrian Leijer en zijn broer heb ik twee dagen aan een stuk gesurft. Het was prachtig ! Zon, zee, mooie ‘kipjes’ aan het strand en ’s avonds een lekkere barbecue bij de familie Leijer. Zalig gewoon. In april vindt het WK surfen plaats op Bells Beach, het bekendste surfstrand van Australie. Ik heb mij al ingeschreven. Misschien komt Claeyske wel naar huis met de Gouden Surfplank in plaats van met de Gouden Schoen.

Een echte primeur is dat hier nu elke vrijdagavond op SBS Australië een Vlaamse serie van start is gegaan, namelijk Matroesjka’s. Voor mij is het leuk om het Antwerpse accent van Peter Van den Begin en Axel Daeseleire te horen. Mijn ploegmaats vinden het echt bangelijk. Peter en Axel zijn ook aan de andere kant van de wereld hot !

Greets, Aussie Geoff.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content