Als ik naast hem sta, voel ik me een dwerg, en toen hij mij voor het eerst de hand schudde, deed het pijn. Carsten Jancker is met zijn 1,93 meter en kaalgeschoren knikker een enorme verschijning. Een brok zuivere kracht.

Onze trainer heeft eindelijk zijn grote transfer en wat voor een ! Jancker is net een week in China, met een hele kudde journalisten in zijn kielzog. Toffe kerel, die Duitse reus, en zijn palmares mag toch ook gezien worden : zes jaar Bayern München, twee jaar Udinese, twee jaar Kaiserslautern en 38 officiële wedstrijden voor de Duitse nationale ploeg. Hier tekende hij voor zes maanden met een optie voor volgend seizoen. Raar maar waar : zijn testperiode bij AA Gent kan hij zich nog perfect herinneren …

Onze trainer heeft me gevraagd om een weekje met hem individueel te trainen en hem ook buiten het voetbal op te vangen. Ideaal om elkaar beter te leren kennen dus. Hij komt op vijfhonderd meter van mij wonen, in het huis dat onze Russische trainer vorig jaar betrok. Op vijf minuutjes van ons trainingscentrum ook. Vrouw en twee dochtertjes, van 6 en 8 jaar, komen in de zomer naar Sjanghai en vliegen dan wegens schoolverplichtingen van de kinderen terug in september.

Als hij begint te vertellen over de woedeaanvallen van Giovanni Trappatoni of de verloren Champions Leaguefinale tegen AC Milan, dan besef ik pas dat het een enorme ervaring is om met spelers van dit kaliber te kunnen samenwerken.

De mediabelangstelling is enorm. Er zijn voortdurend tv-ploegen op de training, maar ook in het hotel waar we eten de dag voor de wedstrijd. Iedereen hoopt natuurlijk dat hij in de voetsporen kan treden van Jörg Albertz, een speler die de ploeg naar een hoger niveau kan tillen, die niet voor niets al tweemaal is uitgeroepen tot voetballer van het jaar en immens populair is bij de supporters, een transfer die sportief en commercieel een schot in de roos was. Als je bedenkt dat er voor een galawedstrijd tegen Hamburg 25.000 toeschouwers waren om Jorg te bedan- ken voor bewezen diensten, dan begrijp je dat men hier hoopt op hetzelfde resultaat met Carsten.

Met onze ploeg gaat het trouwens steeds beter. Als we onze volgende wedstrijd winnen, tegen Liaoning, een staartploeg, dan komen we op de derde plaats in de rangschikking. De daaropvolgende wedstrijd bekampen we dan Chang-chun, dat momenteel als tweede gerangschikt staat. Nog maar eens het beste bewijs hoe snel in voetbal alles kan veranderen, zeker ook in China.

Jochen De Coene is kinesitherapeut bij de Chinese topclub Sjanghai SVA.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content