Terzake. Om de uitgaven binnen de perken te houden, zijn er wel wat mogelijkheden. Zo is de lunchtijd het beste moment om je vol te proppen voor de rest van de dag. Bij Yoshinoya (een Japanse fastfoodketer, herkenbaar aan schreeuwerige, oranje uithangborden) eet je voor 500 à 750 yen (4,3 à 6,4 euro). En niet slecht. Je krijgt een bowl met rijst, gratis thee en water, en verschillende toppings op de rijst. Proberen.
McDonalds is ook goedkoper dan in België. Voor 100 yen (0,85 euro) heb je een hamburger of cheeseburger (120 yen). Een menu kost 500 à 600 yen. Doen. Keitan Sushi is ook lekker en goedkoop. Gemiddeld 150 yen (1,28 euro) voor twee sushi’s op een bordje. Met tien heb je al heel goed gegeten. De thee is gratis. Keitan Sushi is natuurlijk het type restaurant waarbij de bordjes voor je neus schuiven aan de lopende band. Je neemt het bord van je keuze eraf. Na afloop telt men de bordjes en je rekent af aan de kassa. Er zijn ontelbare restaurantjes waar je uitstekend kan lunchen voor 1000 à 1200 yen (8,57 à 10,28 euro). Dat is dan wel zonder alcohol gerekend. En alcohol is duur. Gemiddeld betaal je 600 à 900 yen voor een Japans biertje in een restaurant of bar. Tot 1400 yen (12 euro) voor een Duvel.
Je kan een blikje Japans bier wel kopen voor zo’n 250 yen in een supermarkt of drugstore. Daar vind je ook dat Gin, Whisky en Wodka goedkoper zijn dan in België. Vergelijk prijzen ! Een JW Red Label kan je kopen voor 1300 yen, maar vele winkels rekenen tot 2200 yen. Probeer ook Saks, koud en warm. Niet duur en erg lekker.
Daarentegen kan een whisky in een bar of hotel je evenveel kosten dan een fles in een winkel. Dring aan dat ze, zonder het aan te rekenen, moeten bijschenken. Wat je in je glas krijgt is schandalig weinig. Wel veel ijs. Leer zeggen : Kozinashi (zonder ijs).
ijd taxi’s ! Ze zijn verschrikkelijk duur. Met zijn drieën of vieren een wagen delen wordt maakt het wel schappelijker, maar toch. Gebruik in Tokyo en Yokohama het openbaar vervoer. Dat is prima en goedkoop.
Als Belgen zijn we van nature geen rijsteters. Het goede nieuws is dat de Japanners heel goede frieten maken. Stap een Izikaya (Japanse taverne) binnen en je kan er aanwijzen op een fotomenu. Van de mayonaise kan ik niet hetzelfde zeggen.
Wat aanpassen, mannen !
