Er stond nog nooit een zwart-Afrikaanse speelster in de top 100 van de wereldranglijst. Dat wil tiener Sada Nahimana, koste wat het kost veranderen.
Ze is achttien jaar, rechtshandig en ze stond enkele weken geleden op de hoofdtabel van het Torneo di Cittá in Santa Croce, een stadje tussen Pisa en Firenze. Met haar ouders heeft ze al bijna tien jaar nog amper contact, ze wordt voortdurend geplaagd met paspoortproblemen en vecht tegen de eenzaamheid. Maar dat vindt Sada Nahimana slechts details. Het enige wat telt, is de volgende wedstrijd winnen. Een tennismatch nog wel. Toen ze werd geboren, was er niets dat ook maar liet vermoeden dat ze ooit op een tennistoernooi in Toscane drie uur zou moeten zwoegen voor een plaats in de derde ronde. Meer zelfs: de kans dat ze ooit Italië zou bezoeken, was zo goed als onbestaande.
Ze werd geboren in Burundi, een land in Centraal-Afrika, een van de armste ter wereld. ‘De situatie in mijn thuisland is behoorlijk slecht’, zei Nahimana. In alle statistieken en indexen die beschikbaar zijn om de toestand van een land te meten, staat Burundi onderaan. Het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking is het op twee na laagste ter wereld. In de Human Development Index (de ontwikkelingsindex die armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting in een bepaald gebied meet) staat haar land op plaats 184 van de 188. Burundi is een land waar marteling, willekeurige arrestaties en ernstig politiemisbruik gemeengoed zijn, bijna de helft van de bevolking lijdt honger. Dat daar ooit een tennisprof zou geboren worden, lijkt absurd.
Nahimana is afkomstig uit Bujumbura, een stad van een half miljoen inwoners, die tot december 2018 de hoofdstad was. En waar de enige tennisvelden van Burundi lagen. Ze was de dochter van de eerste tennisleraar van het land, die twee dollar per uurtje tennisles verdiende. Na amper een jaar was ze de beste in haar leeftijdscategorie en verkaste ze naar een sportacademie in Nairobi, waar kinderen uit Kibera – een van de meest angstaanjagende sloppenwijken ter wereld – van een ander leven konden dromen. Ze deed het goed en na een training in de herfst van 2012, amper elf jaar, was ze te bewonderen in de video Little African Tennis Star. ‘Toen ik voor het eerst Bujumbura verliet, was het meteen duidelijk wat ik in mijn leven wilde doen: reizen. Tennis leek mij de enige manier om dat te realiseren.’
Exact drie jaar later, toen ze in Marokko woonde en trainde, won ze haar eerste internationale juniorestoernooi, vorige zomer pakte ze op het 25.000-dollartoernooi van Lagos haar eerste titel bij de dames. Bij de juniores piekte ze op de 12e plaats op de wereldranglijst, bij de vrouwen staat ze nu op plaats 475. ‘Hier loopt onwaarschijnlijk veel talent rond’, liet Serena Williams zich enkele jaren geleden ontvallen, tijdens een promotour door het Afrikaanse continent. ‘Het is onwaarschijnlijk dat er geen enkele Afrikaanse vrouw in de top 100 van de wereld staat.’ Nahimana wil die vrouw worden.
