Bondscoach: Andrej Sjevtsjenko (UKR)
Geboren Dvirkivsjtsjyna, 29 september 1976
Zijn spelerscarrière sloot de huidige bondscoach af bij de club waar alles begon. Bij het Dinamo Kiev van trainer Lobanovski maakte hij furore en werd hij internationaal opgemerkt tijdens een sterk seizoen in de Champions League. In 1999 verhuisde hij voor 24 miljoen naar AC Milan waar hij zijn topjaren beleefde. Daar werd hij de eerste Oekraïner die de Champions League won, in 2003, toen hij na een spannende finale tegen Juventus die eindigde op een gelijkspel de winnende penalty binnen trapte. Hij werd met Milan ook topschutter in de Serie A en was in 2004 de derde Oekraïner ooit die de Gouden Bal won, na Oleg Blochin en Igor Belanov.
In 2006 verhuisde hij naar Chelsea. Nooit had een Engelse club op dat moment meer betaald dan de 43 miljoen die de Londense club neerdokte. Toen hij op de bank verzeilde, keerde hij terug naar Milan en besloot in 2009 terug te keren naar eigen land om er zijn carrière af te sluiten bij zijn eerste club, Dinamo Kiev. Hij stopte als speler in 2012, eerst bij Kiev, om vervolgens de schoenen definitief aan de haak te hangen als international met de nationale ploeg tijdens het EK in eigen land. Voor Oekraïne speelde hij 111 keer waarin hij 48 goals maakte. In 2012 weigerde hij een bod van de Oekraïense federatie om na het EK Oleg Blochin als bondscoach op te volgen. Even leek hij de politiek in te gaan, maar in februari 2016 ging hij toch aan de slag als assistent-bondscoach, om op 15 juli van dat jaar op zijn 39e hoofdcoach Fomenko op te volgen, nadat die met de ploeg niet voorbij te groepsfases was geraakt op het EK in Frankrijk. Op 14 oktober 2019 kwalificeerde hij zijn land voor het EK. Verwacht wordt dat hij na het toernooi aan de slag gaat als clubtrainer in een grote competitie.
De kenner: Andrej Vartsjak, Journalist
‘Als dit EK een jaar eerder was doorgegaan zoals gepland, had men van dit team minstens een plaats in de kwartfinales verwacht. Na een paar mindere kwalificatiewedstrijden voor het WK zijn die verwachtingen wat getemperd. Tegen Frankrijk konden we op de counter spelen, maar toen we tegen Finland en Kazachstan het initiatief moesten nemen, liep dat fout.
‘Ons sterk punt is het middenveld, met Roeslan Malinovski die niet alleen één van de meest bepalende spelers is geworden, maar die zich nu ook manifesteert als leider van de ploeg, samen met Jarmolenko die er wel een minder goed seizoen heeft opzitten in Engeland, maar nog altijd een vaste waarde is. De driehoek Malinovski- Stepanenko-Zintsjenko is echt sterk, met Stepanenko als verdedigende middenvelder. Bij Manchester City speelt Zintsjenko linksback, bij ons is hij aanvallende middenvelder. In een 4-4-1-1 voetbalt hij in steun van de ene diepe spits. Dat is Jaremtsjoek, die echter moeilijk scoort.
‘Onze verdediging is goed, maar erg jong, met drie van de vier centrale verdedigers onder de 25.
Rising star: Vitali Mykolenko
De beste speler in een erg jonge Oekraïense verdediging. Jeugdproduct van Dinamo Kiev, maakte zijn debuut in het eerste elftal in 2017 en speelt bijna alles. Is niet alleen verdedigend sterk, maar ook aanvallend goed en zorgt al eens voor een assist.
Gaat ook zelden in de fout. De rode kaart na een penaltyfout tegen Finland in één van de recente interlands, toen hij de bal fout terug speelde op de doelman en de Fin die de bal onderschepte, verkeerd afstopte, was een zeldzame misstap in zijn opwaartse carrière. De nu 21-jarige Mykolenko debuteerde in november 2018 in een vriendschappelijke interland tegen Turkije en vandaag is hij een vaste waarde op zijn positie. Hij was er wel niet bij toen Oekraïne in 2019 het WK U20 won. Kort voor het toernooi moest hij geblesseerd afhaken.
Van hem wordt verwacht dat hij, mits een goeie prestatie op het EK, naar het buitenland vertrekt. De bondscoach zou hem al warm aanbevolen hebben bij Milan, één van zijn ex-clubs. Door de sterke prestaties van Mykolenko rest de ‘Belgen’ Sobol en Michailitsjenko niets anders dan een plaats op de bank en geduldig afwachten.
1
Het is de eerste keer dat Oekraïne zich rechtstreeks plaatste voor de eindronde van een EK. In 2012 was het automatisch geplaatst als gastland, vier jaar later gebeurde dat via de play-offs.
Oleksandr Sjovkovski
Afgelopen herfst sloeg covid-19 zo zwaar toe bij de nationale ploeg dat bondscoach Sjevtsjenko tegen Frankrijk op 7 oktober liefst tien spelers miste en op de bank zijn keepertrainer als tweede doelman moest zetten. De inmiddels 46-jarige Oleksandr Sjovkovski verzamelde zelf als international 92 caps maar hoopte dat de eerste keeper niet uitviel.
Jaremtsjoek
Geen enkel ander EK-land heeft meer spelers uit de Belgische competitie in zijn kern dan Oekraïne, maar behalve Gentaanvaller Jaremtsjoek wordt, als iedereen fit is, niemand in de basis verwacht. Sobol (Club Brugge) en Michailitsjenko (Anderlecht) zijn als linksachter tweede en derde keus, Marakenko (KV Kortrijk) is stand-in voor de drie centrale middenvelders maar evenmin een optie als starter.
Tactiek 4-4-1-1
Tot voor de coronapandoering tegen Frankrijk hield bondscoach Sjevtsjenko vast aan een 4-4-2, maar sindsdien wijzigde hij dat. Tegen kleine ploegen wanneer Oekraïne het initiatief neemt is dat nu 4-4-1-1, maar tegen sterkere tegenstanders speelt hij met vijf verdedigers. Probleem één is dat in doel geen vaste titularis meer staat. Nu vaste waarde Pjatov bij zijn club op de bank verzeilde, krijgt Dinamo Kievs goalie Boesjtsjan wegens zijn leeftijd (27) de voorkeur op de jonge Troebin (19) die Pjatov bij Sjachtar verdrong, en de 22-jarige Loenin van Real Madrid.
Probleem twee is dat de verdediging erg jong is. En probleem drie: Oekraïne heeft, behalve Jaremtsjoek, geen spits van niveau. Het scorend vermogen zit op het middenveld. Alles draait om de sterke driehoek Malinovski-Stepanenko-Zintsjenko.
