Bondscoach: Franco Foda (Ger)
Geboren Mainz, 23 April 1966
Franco Foda trok rond de millenniumwisseling voor het eerst naar Oostenrijk, dankzij een transfer naar Sturm Graz. De Duitser, geboren in Mainz, vertoefde het grootste deel van zijn spelersloopbaan in eigen land. Hij won drie keer de Duitse beker: twee keer met Kaiserslautern en één keer met Leverkusen, in het begin van de jaren 90. Na een verblijf van zes maanden in Basel, zijn eerste buitenlandse ervaring, verhuisde Foda naar Sturm Graz, waar hij de laatste vierenhalf jaar van zijn carrière doorbracht en vijf trofeeën won. Dat soort herinneringen geeft natuurlijk zin om aan die kant van de grens te blijven.
Na zijn spelerscarrière trad Foda toe tot de staf van Sturm Graz, en in 2003 werd hij voor het eerst hoofdcoach. Zijn tweede avontuur als T1 bij Graz duurde van 2006 tot 2012, en in die periode wonnen de Blackies de landstitel en de beker. Daarna ging Foda voor één seizoen naar Kaiserslautern, vooraleer hij van 2014 tot 2017 een derde ambtstermijn uitdeed bij Graz.
Franco Foda is zo goed geïntegreerd in zijn tweede vaderland dat hij in 2017 het aanbod kreeg om de nationale ploeg te coachen. Een jaar na een teleurstellend optreden op EURO 2016, en na een weliswaar veelbelovende kwalificatiecampagne, is het Wunderteam op zoek naar een nieuw elan. De vijftigjarige Foda neemt de uitdaging met beide handen aan. Hij vormt de Oostenrijkse nationale ploeg om tot een team dat over het algemeen erg weinig doelpunten tegen krijgt: slechts 32 tegendoelpunten in de 33 wedstrijden onder Foda’s leiding. Toch morren de supporters dat de Duitser de voorkeur geeft aan ervaren spelers boven een nieuwe generatie veelbelovende jongeren. In een land dat steeds meer lijkt op het voetballaboratorium van de toekomst, met indrukwekkende pressing en extreem veelzijdige spelers, lijkt de selectie van Foda wel eens een anachronisme.
De kenner: Marco Kvasina, Spits bij KV Oostende
‘De bekendmaking van de selectie veroorzaakte nogal wat opschudding in Oostenrijk. Veel mensen stellen zich vragen bij de aanwezigheid van bepaalde spelers, of de afwezigheid van andere. Het feit dat Raphael Holzhauser niet in de selectie zit na een seizoen met zestien doelpunten en zestien assists, is bijvoorbeeld nogal bizar. Als de resultaten op het EK achterwege blijven, zal de bondscoach het moeilijk krijgen. Er zitten echt goede spelers in het team, maar hij werkt al vier jaar met deze groep en heeft niet echt geweldige resultaten behaald.
‘Er werd altijd gezegd dat Oostenrijk een land van skiërs was, maar in het voetbal worden de structuren steeds beter. De nationale ploeg herbergt nu een groot deel van de generatie van 1996-’98, die zich als eerste voor een EK voor U21 kwalificeerde. Het succes van Salzburg heeft veel andere Oostenrijkse clubs geïnspireerd, waardoor zij nu veel met jongeren werken. Vroeger vertrok een Oostenrijker die talent had linea recta naar Duitsland.
‘Ondanks dat alles houdt de nationale ploeg geen gelijke tred. Ze werken veel met lange ballen. Ik zou het al mooi vinden als we de groepsfase overleven.’
Rising star: Sasa Kalajdzic
Hoewel Sasa Kalajdzic lang moest onderdoen voor Marko Arnautovic, die nochtans meer stemmingswisselingen laat optekenen dan hattricks, heeft Oostenrijk misschien eindelijk zijn nieuwe Bomber gevonden. Nadat Stuttgart hem in de zomer van 2019 voor iets minder dan twee miljoen overkocht van Admira Wacker, duurde het niet lang voor Kalajdzic van zich liet spreken. Met zijn lengte van twee meter is de Weense spits met Servische roots het type speler dat met zijn buitengewone kracht de verdedigers van de tegenpartij in de problemen brengt. Nadat hij zijn eerste seizoen bij Stuttgart in het water zag vallen door een kruisbandblessure, bloeide de Oostenrijkse reus het afgelopen jaar helemaal open in de Bundesliga. De teller staat op zes assists en zestien doelpunten, waarvan acht met het hoofd. In de vijf grote Europese competities deed alleen de Portugees André Silva beter met negen kopbalgoals.
Met zulke statistieken komt de grote spits uit Wenen in het vizier van de Premier League. Bovenaan de lijst van gegadigden staat David Moyes, die de luchtmacht van zijn Hammers verder wil versterken en graag zou zien dat de Oostenrijkse aanvaller Tomás Soucek en Michail Antonio gezelschap komt houden. Ondertussen zal Kalajdzic het op het EK moeten opnemen tegen eeuwige rivaal Arnautovic, die nog altijd sterk presteert in de Chinese competitie. Tenzij de coach kan worden overtuigd om over te schakelen op een systeem met twee aanvallers om de lakens uit te delen in de lucht…
0
Op twee EK-deelnames – als mede-organisator in 2008 en als gekwalificeerd team in 2016 – slaagde Oostenrijk er niet in om ook maar één wedstrijd te winnen. Het Wunderteam kon telkens maar één keer scoren. Hoewel Oostenrijk op elk EK wel een punt pakte, kon het nooit indruk maken.
Het Wunderteam
De meest succesvolle Oostenrijkse nationale ploeg stamt uit het interbellum. Het Wunderteam van de revolutionaire coach Hugo Meisl eindigde vierde op het WK van 1934 en won zilver op de Olympische Spelen in Berlijn. Matthias Sindelar, de eerste valse negen uit de geschiedenis, was de sterspeler.
David Alaba
Op 14 oktober 2009 maakte David Alaba zijn debuut voor de nationale ploeg terwijl hij nog nooit een profwedstrijd gespeeld had. Op een leeftijd van 17 jaar, 3 maanden en 20 dagen werd hij de jongste international uit de Oostenrijkse geschiedenis.
Tactiek 4-2-3-1
In een traditionele 4-2-3-1-formatie waarbij gerekend wordt op individuele inspiratie, vertrouwt Oostenrijk op zijn offensieve compartiment om gevaar te creëren. De excentrieke Arnautovic, met de jonge Kalajdzic als concurrent, is de speerpunt van de aanval. Alaba is de drijvende kracht op de linkerflank terwijl Sabitzer de rol van dirigent op zich neemt. Op rechts lijkt het erop dat de jonge Baumgartner de plaats van Lazaro heeft overgenomen. Ook de veelzijdige en getalenteerde Laimer, die bij Leipzig een seizoen met veel blessureleed achter de rug heeft, kan deze positie invullen. Xaver Schlager, eveneens uitblinker in de Bundesliga, zou de aanvalslinie moeten vervolledigen. Achterin rekent de bondscoach op de ervaring van de veteranen Dragovic en Ulmer, bijgestaan door de betrouwbare Lainer en de krachtige, maar grillige Hinteregger.
