Bruno Govers

Dat David Beckham met een popster is getrouwd en dat Ronaldo van het bourgondische type is, weet stilaan iedereen. Maar hoe zit het met de levensstijl van onze eigenste topsporters ? Onze Man ging op visite bij Christ Bruno.Le médian des Coalisés aime le monde équestre.

C hrist Bruno is profvoetballer bij FC Brussels en zijn vrouw Cécile werkt ook in Brussel, namelijk als bediende op het ministerie van Financiën. Twee jaar geleden vestigde het koppel zich in Blaregnies, in Henegouwen, op een boogscheut van de Franse grens. Hun charmante huis, waarin elke kamer een andere kleur heeft, is omringd door een tuin die uit twee percelen bestaat. De Bruno’s hopen er later paardenboxen op te zetten. Zodat ze hun grote passie – de paardensport – van heel dichtbij kunnen beleven.

Gouden Zweep

“Het is Cécile die me met het virus heeft besmet”, vertelt Christ. “Nadat zij als amateurjockey een race had gewonnen, kreeg ik op mijn beurt de microbe goed te pakken. We spreken nu over het midden van de jaren negentig. Net als Cécile kocht ik me een Engelse volbloed. Mijn eerste paard heette Pampa. Andere paarden volgden, vaak met namen van voetballers : ik heb met een Redondo rondgereden en ook met een Casillas, maar die naam heb ik omgebogen in Cazias (lacht). Bij meerdere gelegenheden heeft één van mijn paarden wedrennen gewonnen : in Sterrebeek, Oostende of Ghlin. Cécile veroverde in 2002 zelfs de Gouden Zweep : ze behaalde dat jaar veertien overwinningen.”

Squadra Azzurra

“Ze hebben het me nog nooit gevraagd, dus heb ik het ook nog nooit gezegd, maar eigenlijk ben ik van Italiaanse afkomst. Mijn grootvader Vincenzo verliet Lecce na de Tweede Wereldoorlog en kwam hier werken in de steenkoolmijnen van de Borinage. Mijn vader Cesare was de laatste die een Italiaanse voornaam kreeg. Mijn broer heet Jon, mijn zussen Lucy en Daisy, en ikzelf dus Christ. Ik ben misschien geen italofiel op het gebied van kleding en auto’s, maar het calcio en de Squadra Azzurra volg ik gepassioneerd. Voor de EK-kwalificatiematch tussen Frankrijk en Italiën ben ik met mijn ploegmaats Julien Gorius en Fabrice Omonga naar het Stade de France gereden om de slag tussen de Bleus en de Azzurri bij te wonen. Onnodig te zeggen dat ik opgetogen was toen ik me richting Parijs begaf maar veeleer mistroostig op de terugweg. Mijn idool Gennaro Gattuso en zijn ploegmaats speelden die avond onherkenbaar slecht. Nu ja, ze konden natuurlijk beter die wedstrijd verliezen dan de WK-finale in Berlijn.”

Jack Russell

“Voor zover ik me herinner, heb ik vroeger thuis altijd een hond gehad. Toen we verhuisden naar Blaregnies, wou ik met die traditie aanknopen. Cécile wilde graag een Duitse dog, ikzelf voelde mee voor een Duitse herder of voor een kruising tussen dat ras en een Newfoundlander. Mijn ouders hebben thuis zo’n exemplaar rondlopen. Uiteindelijk hebben we gekozen voor het compromis. Het is een Jack Russell terrier geworden. Dat is trouwens een typische hond voor maneges. Die beesten hebben een soort zesde zintuig en geven meteen alarm als een paard zich niet goed voelt of, bijvoorbeeld, kolieken heeft. Yala, want zo heet hij, is niet alleen de ideale gezel voor mijn paarden : hij heeft ook voetbaltalent. Hij beschikt over een opmerkelijk kopspel en een eindeloze adem. En hij brengt altijd de bal in mijn voeten. Ik kan van mijn ploegmaats niet hetzelfde zeggen ( lacht).

Groen-zwart

“In 2003 heb ik onder de naam Alliance mijn eigen stal opgericht. Daarin zitten koerspaarden maar ook paarden om mee te fokken. Als kleuren voor onze jockeyjasjes had ik graag voor rood-zwart gekozen : de kleuren van mijn favoriete club AC Milan en tevens de club waar ik toen voetbalde, FC Strombeek, intussen omgedoopt in FC Brussels. Helaas, de kleuren rood en zwart lenen zich perfect voor een shirt met strepen maar voor een jasje met dambordmotief zijn ze veel minder geschikt. Het is uiteindelijk groen-zwart geworden. Ik wil wel benadrukken : ik heb dit jaar al paarden mee laten racen, maar ik gok nooit op mijn eigen dieren. Al heb ik daar vaak de lust toe gevoeld. Bijvoorbeeld toen Cécile in Sterrebeek een race won met Melena, toen dat paard 44 tegen 1 stond gequoteerd.”

U2 en Bono

“Ik zit op het vlak van muzieksmaak nogal eclectisch in elkaar. Maar als ik er toch iets moet uitpikken, dan U2 en zijn frontman Bono. Ik heb alle cd’s van die Ierse groep en al hun concerten in België heb ik bijgewoond, behalve hun recente optreden in het Koning Boudewijnstadion. Om me te troosten gaf Cécile me het T-shirt van hun Vertigo Tour en ook het boek Bono door Bono, een compilatie van gesprekken van de zanger met zijn beste vriend, Michka Assayas. Een fascinerend boek dat je niet loslaat. Behalve vanwege de puur muzikale kwaliteiten dient U2 ook te worden geloofd voor hun inzet voor de kwijtschelding van de schulden van de Afrikaanse landen en voor hun strijd voor de gratis toegang tot anti-aidsmedicijnen. Het boekje zou op elk bedkastje moeten liggen.”

BRUNO GOVERS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content