Na een half seizoen bij de Engelse tweedeklasser Charlton keerde Christophe Lepoint (30) terug naar de Jupiler League. Vorige donderdag bereidde hij met Zulte Waregem de match op Standard voor en was er ook tijd voor zijn (althans voor een voetballer) niet-alledaagse hobby: koken.

30/07/2015 07:00

Opstaan met mijn vrouw, zoals elke dag op dit uur. Na een goeie nacht – dat was tot enkele weken geleden weleens anders. Nadat mijn dochter Julia, nu zestien maanden oud, door gezondheidsproblemen anderhalve maand in het ziekenhuis had moeten blijven, wilde ze thuis niet meer in haar kamer slapen. En dus bleef ze bij mijn vrouw en mij – niet bevorderlijk voor een goeie nachtrust. Nu slaapt ze echter weer alleen en de hele nacht door, tot ik haar rond halfacht wakker maak, na mijn petite toilette.

07:45

Omdat mijn vrouw Pauline werkt, als directiesecretaresse, breng ik Julia naar mijn schoonouders, waar ze tijdens de voormiddag blijft. Daarna vertrek ik naar Waregem. Slechts twintig minuutjes vanuit Dottenijs, via de E17. Ik woon er al sinds ik bij Excelsior Mouscron speelde (2008/09, nvdr) en ik Pauline, afkomstig uit de regio, leerde kennen. Ik ben wel opgegroeid in Brussel, maar in zo’n drukke stad wonen zie ik niet meer zitten. Liever in een rustige gemeente.

08:15

Normaal moeten we om kwart voor negen op de club zijn voor het ontbijt, maar ik ben er meestal vroeger. Ik drink een koffie in het spelershome, het enige wat ik ’s morgens binnenkrijg. Geen brood of zo, neen. Alleen die koffie, ik kan er probleemloos de training mee afwerken. Intussen praat ik wat met mijn ploegmaats en lees ik op internet het voetbalnieuws. Daarna tijd voor wat fitnessoefeningen, om mijn bovenlichaam te versterken, als blessurepreventie.

10:30

Start van de training. Zoals elke keer, drie dagen voor de wedstrijd, vooral gericht op de komende tegenstander, deze keer Standard. Na de opwarming doen we wat passingvormen, bekijken we enkele tactische zaken en om af te sluiten een match elf tegen elf.

12:45

Interview met Le Soir. Sommige spelers houden daar niet van, maar voor mij is dat geen probleem. Ik ben altijd beschikbaar, heb nog nooit problemen gehad met de pers. Het maakt nu eenmaal deel uit van je beroep als voetballer. Nadien volgt het middagmaal, maar ik hou het meestal bij een bord soep met een tweetal boterhammen. Zelfs zonder ontbijt voldoende voor mij -’s avonds eet ik meer. Ik moet op de kilo’s letten, want ik kom makkelijker bij dan vroeger. Ik zit nu perfect op mijn vormgewicht: 84 kilo met een vetpercentage van 8,5. Vrij scherp voor een voetballer en dat wil ik zo houden.

14:00

Ik haal mijn dochter op bij mijn schoonouders. Daarna doe ik boodschappen voor het diner, want mijn schoonouders komen eten. Thuis begin ik met het eten klaar te maken, zoals elke dag. Ik hou daarvan, al van toen ik klein was. Als ik geen voetbalcarrière had uitgebouwd, dan was ik allicht chef-kok geworden. Ik heb wel geen opleiding gevolgd, maar heb veel geleerd van mijn moeder of door zelf recepten uit kookboeken te proberen. Vandaag maak ik een grote schotel: in reepjes gehakte biefstuk gemengd met rijst en veel groenten.

16:30

Pauline komt thuis. Terwijl zij de nagels van haar moeder verzorgt, houd ik een siësta met mijn dochter. Ik doe dat wel vaker: op de club, als we twee keer daags trainen, maar ook telkens de dag voor een wedstrijd. Dan brengt mijn vrouw de kinderen naar haar ouders, zodat ik thuis in alle rust een uiltje kan knappen. Een uurtje, meer niet, maar genoeg om helemaal fit te zijn.

20:30

Na een aperitief kijken we naar de Europa Leagueduels van Standard en Charleroi, al heb ik meer oog voor Standard, gezien onze match van zondag. Mijn vrouw kijkt ook graag, ja. Net als haar ouders houdt ze van voetbal. Daarom eten we ook tijdens de rust, zodat we niets van de wedstrijden op tv missen. Achteraf volgt nog een dessert: chocolademousse en aardbeientaart, maar ik hou het bij een kleine frangipane.

23:00

In bed. Meestal kruipen we al om 22 uur onder de lakens en kijk ik nog wat tv, maar mijn vrouw houdt van haar nachtrust en sluit wat vroeger de ogen. Ik heb wat minder slaap nodig, met een zevental uren ben ik de volgende morgen weer zo fris als een hoentje.

DOOR JONAS CRETEUR – FOTO BELGAIMAGE