Vier media-watchers geven beurtelings hun mening over de voetbalactualiteit : Gui Polspoel (Canal +), Peter Vandenbempt (VRT-radio), Dirk Deferme (VTM) en Frank Raes (VRT-tv). Deze week blikt Gui Polspoel terug op de voorbije week.

Alain Courtois verhuist van de voetbalbond naar Anderlecht. Hebben ze daar nood aan zo’n man ?

Gui Polspoel : Het valt af te wachten welke manoevreerruimte hij zal krijgen, maar ik vermoed dat Courtois zich op dat vlak voldoende ingedekt heeft en garanties kreeg dat hij een beetje autonoom kan werken. Anders heeft delegeren geen zin, als je de man aan wie je bevoegdheden afgeeft, vervolgens weer aan banden legt. Hij brengt zijn commerciële ervaring van Euro 2000 mee en dat kan Anderlecht met zijn budget van rond het miljard frank enorm verder helpen. Vergelijk het met de Nederlandse topclubs, die een dubbel zo groot budget hebben. Dan moet je toch vaststellen dat het bij de Belgische clubs aan aanpak ontbreekt. Anderlecht was vijftien, twintig jaar geleden trendsetter met loges en seats; laat ons hopen dat nu een nieuwe beweging ontstaat en dat ze weer model zullen staan. Geld is niet alles, maar het is wel de basis om iets te bouwen. Je kan wel eens een paar seizoenen à la Westerlo door verstandig in te kopen bovenin meedoen en zelfs een beker winnen, maar een stevige basis vorm je nooit. Op commercieel en financieel vlak zijn we achterop geraakt.

Is dit de voorbode van het afscheid van Michel Verschueren ?

Het ongeval van zijn vrouw heeft een bepaald bewustwordingsproces versneld, denk ik. Het lijkt me onvermijdelijk en in het belang van de club, anders vrees ik dat Michel Verschueren niet alleen de man is die Anderlecht groot heeft gemaakt, maar het daarna misschien ook weer klein maakte. Je moet toch zeggen dat de ideeën er niet meegeëvolueerd zijn. Op het vlak van de merchandising is Anderlecht een trendsetter in België, maar ze hebben het wel veel te laat aangepakt, pas toen de rest van Europa er al tien jaar mee bezig was. Mijn indruk is nog steeds dat het allemaal groter en beter kan. Er zou ook eens duidelijkheid moeten komen over al die familiebedrijfjes van de Vanden Stocks rond de club. Misschien kan Courtois hen dat aanpraten en nieuwe ideeën brengen, want zolang je dit blijft runnen als je eigen textielzaakje, kan je de grote stap niet zetten. En die is nodig.

Anderlecht wil niet naar de beurs, precies omdat de familie dan aan macht inboet.

Ik weet niet of clubs die nu reeds op de beurs noteren, daar intussen ook niet veel vraagtekens achter plaatsen. Het zijn ook wat tegenstrijdige belangen : een club moet winnen, een beursgenoteerd bedrijf wil mooie rekeningen presenteren aan de aandeelhouders en hen af en toe een dividend uitkeren. Als je rekent op grote investeerders, moeten je rekeningen in orde zijn en moet er winst gemaakt worden. En winst gaat in het voetbal niet – of niet altijd – samen met resultaten.

De overstap van Courtois raakte bekend na de bekeruitschakeling van Anderlecht tegen Lokeren en leidde even de aandacht af van de sportieve crisis.

De sfeer rond de club kreeg er even iets positiefs door, ja. Maar of het voor de groep een opkikker was, dat geloof ik niet. Zo’n Harry Potter is Courtois ook niet. En of ze na de winst tegen Sint-Truiden weer mogen hopen ? Ik zou het echt niet weten.

De opvolger van Courtois bij de bond heet Jean-Paul Houben.

Mij was hij absoluut onbekend. Een man uit de schaduw, maar die mooie referenties kan voorleggen en het huis kent. Daar ligt het probleem niet. De bond heeft nood aan een grondige hervorming en ik kijk benieuwd uit naar de ideeën waarmee Jan Peeters straks gaat uitpakken. De huidige situatie, waarin de sukkelende vierdeprovicialer samen met de eersteklasser rond de tafel zit, is in elk geval niet meer van deze tijd.

Peeters-Houben, het is een traditioneel huwelijk.

Ik denk dat het een goeie combinatie is, want als je iemand van buitenaf binnenhaalt, loop je kans op grote ongelukken. Eén voorbeeld : Jean Van Milders en AA Gent. Binnen de vijf of zeven jaar hadden ze driekwart miljard frank schulden. Managers uit de privé moet je niet meteen heilig verklaren, kijk maar naar Sabena. Het voetbal is ook een bedrijf, maar het is meer dan dat.

De Rode Duivels gaan naar Japan, de nationale beloften naar het EK : het gaat goed met ons voetbal !

Het gaat natuurlijk niét goed met ons voetbal ! Structureel staan we nergens, commercieel hinken we achterop, de jeugdopleiding lijkt nergens op vergeleken met wat er in andere landen gebeurt. Dit is een hele mooie samenloop van omstandigheden, maar het slechtste is nu te denken dat er niks hoeft te veranderen, dat we goed bezig zijn en thuishoren in het rijtje met Brazilië, Argentinië, Spanje, Italië en Duitsland – om maar de landen te noemen die zich ook zes keer op rij plaatsten. We hebben een goeie basis om nu te gaan bouwen, zó moet je het bekijken.

De onderhandelingen voor een nieuw tv-contract willen maar niet vlotten.

Je kan de prijzen pas opdrijven als er concurrentie is, maar ik heb de indruk dat aan Nederlandstalige kant alleen VTM geïnteresseerd is, aan Franstalige kant alleen RTBf en als betaalzender alleen Canal+. Als die drie samenzitten, is je manoevreerruimte beperkt. De televisiestations hebben ook niet veel ruimte, als je hun winstcijfers bekijkt. Een eigen tv-zender onder de paraplu van Vivendi, de holding van Canal+ ? In Nederland was Sport 7 een catastrofe : het maakte in een paar maanden tijd een put van miljarden, terwijl het voetbal in Nederland op dat moment een grotere uitstraling en kwaliteit had dan nu en hele groten als KPN, Philips en Endemol hun schouders onder het project hadden gezet. Ik raad iedereen aan om dat verhaal toch eerst nog eens heel goed te lezen en de fouten te analyseren.

Mogen we even met wierrook zwaaien en de Europese prestatie van Club Brugge tegen Lyon bejubelen ?

Ik vond dat bijna belangrijker dan de Belgische WK-kwalificatie. Het moet van clubs komen, zij moeten het goed doen in de Europese bekers en de coëfficiënt optillen. Het was zolang geleden – op Anderlecht vorig seizoen na – dat een Belgische club nog op zo’n manier een tegenstander wegspeelde op een moment dat het erop aankwam. Lierse, Genk, Standard : bij de eerste de beste gelegenheid dat ze zich moesten meten met een club waarvan je dacht dat ze het aan moesten kunnen, werden ze kansloos uitgeschakeld. Vooral de manier waarop Club deze Franse topper overklaste, vond ik abnormaal. Ongewoon om zien, het was van het niveau waarmee Belgische clubs tien, twaalf jaar geleden Europees wél nog meededen. Mij verheugde het enorm. Als de prestatie tegen Lyon een maatstaf is voor tot wat dit Club Brugge in staat is, dan is er voor mij maar één titelfavoriet.

Licht er eens een individu uit.

De rol van Timmy Simons wordt hoe langer hoe duidelijker. Vreemd, want je moet echt op die jongen letten om zijn belang goed in te schatten. Anders zie je hem haast niet. Ik ben ook heel blij met de prestaties van Gert Verheyen, die een paar maanden onder zijn niveau speelde. Hij is nu twintig, dertig procent beter en ook de nationale ploeg heeft daarvan geprofiteerd. Geen groot prater, maar de nieuwe Mister Club Brugge en, naar ik denk, een man met invloed op de groep.

Gent en Genk halen het niet ?

Ik dacht dat Gent tot het einde zou meedoen, maar de twee nederlagen tegen GBA doen me twijfelen. Genk schuift goed mee, maar hun zwakke punt wordt misschien wel het vele gereis van hun internationals : Skoko, Dagano, Zokora… Maar ze spelen fris voetbal en ik ben blij dat ze er na dat verloren seizoen weer bovenop zijn. De mensen daar verdienen een goeie ploeg.

door Peter T’Kint