Dat Bart Verhaeghe afgelopen zondag aan de rust van de wedstrijd tussen Club Brugge en Mouscron-Péruwelz de kleedkamer van de scheidsrechter binnenstapte, toont hoe wurgend de druk bij Club Brugge is. De obsessieve jacht op de titel maakt het in het Jan Breydelstadion bij momenten niet meer mogelijk om rationeel te denken. In plaats daarvan koken mensen heel snel over. Er was vijf maanden geleden rond Bart Verhaeghe al veel commotie na een incident met een steward in Lokeren, er werd voor hem toen zelfs een stadionverbod van vijf maanden gevraagd. Dan hoor je te weten dat je uit de neutrale zone moet blijven. Zeker een voorzitter moet zich in alle omstandigheden kunnen controleren. Het blijkt voor Verhaeghe, die anderen graag lessen geeft, verdomd moeilijk. Hij verzeilt snel in de draaikolk van de emotie. Ook op momenten dat daar, zoals zondag, geen aanleiding voor was.
De stress valt bij blauw-zwart kennelijk niet meer te kanaliseren. Er wordt dezer dagen veel geklaagd over de Europese wedstrijden die nadelig zouden zijn in de strijd om de titel en de beker. Dat past absoluut niet bij de filosofie van deze vereniging. Natuurlijk heeft Club Brugge een punt als het stelt dat een zwaar Europees programma een belasting is. Maar het hoort bij een topclub om daar op een juiste manier mee om te gaan. Anders hoef je je niet voor Europees voetbal te willen kwalificeren.
De kern van Club is rijk genoeg om op drie fronten mee te strijden en Michel Preud’homme paste de afgelopen maanden een rotatiesysteem toe dat zijn spelers fris en scherp moet houden. Hij bracht oude waarden terug in het team dat, het gebrek aan een doeltreffende spits ten spijt, tot dusver in de offi-ciële wedstrijden 109 doelpunten maakte. Maar de vrees dat het in de laatste rechte lijn misloopt, laat ook bij Preud’homme zijn sporen na. Uit ergernis voor het tijd winnen van Mouscron- Péruwelz plukte hij zondag een over de zijlijn dwarrelende bal uit de lucht en duwde die hard tegen de borstkas van een verbouwereerde Pieter-Jan Monteyne. Opvallend is wel dat Preud’homme na wedstijden in rust vervalt. Geen gejammer viel er op de persconferentie te horen over de langdurige blessure van het verbindingsstuk Víctor Vázquez.
Club Brugge heeft een titel nodig om zichzelf te bevrijden en weer rust in de vereniging te krijgen. Op alle niveaus. De forse stijlbreuk die de bewindvoerders Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert destijds doorvoerden en de uitschuivers die aanvankelijk werden gemaakt, tastten het imago aan. Plots verdween de West-Vlaamse verankering en het beeld van een club die met boerenverstand werd geleid. De amateuristische trekjes leek iedereen er maar bij te nemen, ook al passen die al lang niet meer in het huidige tijdsbeeld.
Nu lijkt binnenskamers de indruk te leven dat sommigen Club de titel niet gunnen. Die andere perceptie is vreemd in een club die in tal van geledingen professionaliseerde. Het werd onder de mat geveegd toen Club telkens weer naast de titel greep. Veel had ook te maken met een gebrek aan een goeie communicatie, iets waar vele clubs in België zich zwaar op verkijken. Omdat bestuurders de regie daarvan liever zelf in handen houden dan dat aan specialisten toe te vertrouwen.
Club Brugge blijft een familievereniging. Het hartverwarmende applaus dat een ongeneeslijk zieke supporter, die zondag de aftrap gaf, kreeg was ontroerend. Zo hoort Club Brugge te zijn: een warme vereniging van en voor het volk. Oprispingen zoals die van Bart Verhaeghe passen daarin niet.
Glimlachend moeten ze bij Anderlecht de gebeurtenissen in Brugge aanschouwen. De kampioen leeft in alle sereniteit naar de finale van de competitie toe. Ook na de blessure van Steven Defour. In de wetenschap dat een aantal spelers, onder wie het paradepaard Dennis Praet, straks terugkeert en dat de Portugese verdediger Rolando zich tot een serieuze versterking ontpopt, ondanks zijn rode kaart in de match tegen KV Kortrijk. En in de overtuiging dat Marko Marin in play-off 1 op volle toeren zal draaien.
Zo wordt het straks in de strijd om het kampioenschap weer een ouderwets duel. Waarin het er ook op aan zal komen goed met stress om te gaan.
DOOR JACQUES SYS
Club hoort een familievereniging te zijn.
