Leider (samen met Charleroi), op één na het hoogste aantal doelpunten (alleen Beerschot scoort makkelijker) en op één na de beste verdediging (alleen Standard en Charleroi incasseerden één goal minder). Op het eerste gezicht zit Club Brugge op koers. Maar flitsend is het niet.
Op maandagavond 10 augustus zaten we ook in de Diaz Arena, zoals het stadion van KV Oostende tegenwoordig heet. Nieuwkomer Beerschot kwam er winnen, in onze ogen toen nog een verrassing, wisten wij op dat moment veel wat voor moois Hernán Losada en zijn boys nog zouden brengen. Wij vonden die zege trouwens een beetje gestolen, KVO bracht veel energie, veel duelkracht, veel snelheid en diepgang. Een leuke ploeg om te zien, alleen miste het nog wat efficiëntie. Dat lukte de maanden nadien nog een paar keer, vandaar de terechte lof voor de coach Alexander Blessin.
Club kan rekenen op zijn standaardsituaties.
Zondag, tegen kampioen Club Brugge, was daar minder van te merken. De energie is er nog steeds, maar steeds minder, en na de rust niet meer. Al dat jagen op de bal en de snelle omschakeling annex verticaliteit heeft veel krachten gekost. Dat zag je in het laatste halfuur, toen Club met De Ketelaere en Badji wat verse krachten inbracht en het spelbeeld veranderde. Ook door de tweede gele kaart die Bataille pakte, die deed de wedstrijd helemaal kantelen. Blessin reageerde niet meteen door Capon in te brengen en werd daarvoor afgestraft. Jeugdzonde allicht, of (nog) geen zin om het resultaat heilig te verklaren. Meteen kon Club, dat het in de slotfase nog koel afmaakte, als leider de korte break in. Net op tijd.
Trainer Philippe Clement verloor nog nooit een wedstrijd van KV Oostende. Niet met Waasland-Beveren, niet met Genk en evenmin met Brugge. Meer nog: hij verloor nog nooit een punt tegen KVO. Zeker, vorig seizoen eindigde de bekerwedstrijd in ditzelfde stadion op 1-1, maar in de beker gaat het om kwalificaties en in de strafschoppenserie was Club de beste. Maar zondag zat een eerste puntenverlies er in. Want net als KVO is bij Club Brugge de meeste energie weg uit de benen. En dan wil het hoofd ook wel eens niet meer helder denken en nemen spelers verkeerde beslissingen.
Club heeft nu wat tijd om een en ander door te denken en vooral de batterijen op te laden, in afwachting van de lange finale tot Nieuwjaar, met nog een pak matchen tot de winterstop: zeven in de competitie, drie Europees en eentje voor de beker, weliswaar tegen het bescheiden Olsa Brakel. En er valt véél door te denken en bij te werken: het collectieve bewustzijn van Emmanuel Dennis, die lang vroeg om het vertrouwen van Clement, dat deze week kreeg, maar er weinig mee deed. Met hem in de spits probeert de ploeg het met lange ballen, op zoek naar ruimte. Meestal speelt de Nigeriaan de bal kwijt. Komt hij wel in balbezit, dan mist hij het overzicht. Het moet gezegd: Dennis kreeg twee keer Lang in zijn buurt en de Nederlander, die bij zijn debuut flitsen van klasse liet zien, doofde de voorbije week uit als een kaarsje. Het overkomt nieuwkomers vaak: even de adrenaline van de transfer, een nieuwe omgeving, alles uit de kast, en dan een terugslag. Ook achterin zijn er vraagtekens: wat scheelt er met Deli, want diens achteruitgang is opmerkelijk. Is alles terug te brengen tot wat slapte na covid-19 en hinder aan de knie, en gaat die weg met rust of is er een ingreep nodig? Zondag ging hij alweer in de fout. Gueye is sterk, maar heeft maar één voet, zijn rechtse. Daarop verdedigen zou moeten volstaan, denk je. Deli liet het na.
In afwachting dat het samenspel weer vlotter loopt – de linies lagen zondag zestig minuten lang ver uit elkaar – kan Club wel rekenen op zijn standaardsituaties. De goal van Rits (zijn eerste van het seizoen) kwam uit een korte corner, die van Diatta ook. Dat zijn goals 11 en 12 uit een spelhervatting, goals 6 en 7 uit een hoekschop. Op een totaal van 28 kan dat tellen. Voor Diatta is het al de zesde van het seizoen. Je kunt niet zeggen dat de Senegalees zwierig sterk bezig is, maar in de afwerking boekt hij vooruitgang. Dat en het aantal assists (en doelpunten) van Vormer is een van de weinige lichtpuntjes van de voorbije week.
