Meer dan ooit zit het Nederlands voetbal in de hoek waar de klappen vallen. Alles en nog wat wordt tegenwoordig in vraag gesteld. Van het transferbeleid van Ajax tot de manier waarop de internationals zich op wedstrijden voorbereiden. Dat de Nederlandse spelers zich aan de vooravond van een oefenwedstrijd in Denemarken zouden schuldig gemaakt hebben aan nachtelijke uitspattingen met een naaktmodel wordt met de dag meer uitvergroot. Zelfs een vriend van Louis van Gaal wordt erbij gesleurd om te bevestigen dat er iets mis is met de professionele ingesteldheid van sommige spelers. Er is kennelijk niets dat nog deugt aan het Nederlands voetbal. Zelfs de vroeger zo geprezen jeugdopleiding wordt in vraag gesteld. En iedereen mag over alles zijn mening verkondigen : van Johan Cruijff tot de man in de straat.
Het resultaat bepaalt nu eenmaal alles in de voetbalsport. Ik vraag me af voor welke reacties een WK-uitschakeling bij ons had gezorgd. Want hier wordt er alleen over veranderingen nagedacht als er iets fenomenaals mislukt. Nu lees je hier en daar wel dat we niet mogen indommelen, maar ik heb heel sterk de indruk dat alle problemen die hier nog bestaan voorlopig onaangeroerd blijven. Tot alles op een gegeven moment weer openbarst.
Alles in de voetbalsport heeft te maken met visie en structuur. In Nederland is Ajax daar nu het beste voorbeeld van. Ik vind het verbijsterend dat een club met zo’n gerenommeerde jeugdopleiding al dat werk nu weggooit omdat er een trainer werd aangetrokken die plots een heel ander systeem hanteert. En los van het gegeven of je je jeugd wel moet opleiden om één systeem te spelen, vind ik het nog veel onrustwekkender dat Ajax verkeerde spelers kocht en niemand eigenlijk goed weet wie daar de verantwoordelijkheid voor draagt.
Dat zijn dingen die je ook bij ons aantreft. De klacht die Jean Dockx nu naar buiten bracht over de manier waarop hij bij Anderlecht moet functioneren, is wat dat betreft veelbetekend. Hoe kan je als club iemand een bepaalde sportieve verantwoordelijkheid geven zonder dat hij volop het transferbeleid kent ? Clubs moeten leren keuzes maken. Dat betekent : mensen aanstellen die het transferbeleid bepalen en bewaken en daar ook worden op afgerekend. Nu gaat het er in elke vereniging anders aan toe. En drijven die onvolmaaktheden alleen boven als het slecht gaat.
Het bleek ook bij Club Brugge waar Trond Sollied zich na de uitschakeling in Lyon geroepen voelde om te verklaren dat het bestuur niet naar hem luistert. Dat zal best zo zijn, maar ik vond dat een heel ongepaste uitspraak. Veel beter zou Sollied eraan doen na te gaan waarom zijn ploeg in de laatste minuut alles uit handen gaf. Maar op hetzelfde moment is het ook tekenend voor de druk waaronder Sollied zich bij Club Brugge heeft gezet. Hij weet dat hij nu gewoon kampioen moet spelen. Terwijl er nog veel mindere punten in het spel van de ploeg zitten. Die blijken tegen de betere ploegen. Naar mijn idee worden de flankverdedigers onvoldoende gebruikt. Vooral in de wedstrijd tegen Standard viel dat op. Ik vond het frappant dat Club in de eerste helft constant door het centrum probeerde te spelen terwijl dat bijna hermetisch was afgegrendeld. Pas na de rust werd dat veranderd en kon Club via meer spel over de flanken eindelijk Standard bij de keel grijpen. Die ommezwaai had er ook al na twintig minuten moeten komen. Toen ik daarover iets zei vond Sollied dat ik wellicht niet goed ben in wiskunde. Terwijl daar echt niets mis mee is : ik heb vroeger Latijn-Wiskunde gevolgd.
door Hein Vanhaezebrouck, co-commentator Canal +
