Negentien dagen na de finale van het WK trapten Club Brugge en AA Gent afgelopen vrijdag het seizoen op gang. Wie zich een maand lang op het mondiale podium mocht bewegen, werd meteen weer ondergedompeld in de dagdagelijkse realiteit : als het Belgische voetbal in iets de aansluiting met de wereldtop verliest, dan is dat vooral in de snelheid van uitvoering. Ook het wereldkampioenschap toonde dat je nergens meer komt zonder specialisme, zonder een perfecte structurele omkadering en zonder competente trainers die de tijd nemen om zich in alle facetten van hun vak te verdiepen en van daaruit het rendement van hun spelersgroep verhogen.

Dat soort vernieuwende vakmensen is in België een rariteit, al krijgen sommigen de kans om zich de komende maanden te profileren. Frank Vercauteren, wiens trainerskwaliteiten nog altijd niet in te schatten zijn, staat bij Anderlecht voor de moeilijke opgave uit een smeltkroes van culturen een geheel te vormen en de naast de ploeg gevallen spelers in het gareel te houden. Johan Boskamp moet bij Standard maar eens tonen dat hij niet alleen leuke oneliners in petto heeft maar ook zijn hand kan leggen in een elftal en Emilio Ferrera krijgt bij Club Brugge een uitgelezen gelegenheid eigen accenten aan te brengen. De trainer van blauw-zwart miste de start van de competitie niet en kreeg na de 5-0-zege tegen een tam en lam AA Gent het wierookvat over zich uitgeschud. Plots heette het dat Ferrera erin geslaagd was de solistische Bosko Balaban voor het team te laten voetballen en ook de (nieuwe) ontbolstering van Jonathan Blondel werd hem toegeschreven.

Steeds weer blijkt hoe moeilijk het in de op emoties drijvende sportwereld is om prestaties in de juiste context te plaatsen. Emilio Ferrera doet er goed aan de zin voor nuance niet te verliezen. Verbazend was het om na de match tegen Paris Saint-Germain uit de mond van de trainer te horen dat Blondel op Champions Leagueniveau had gespeeld. Een voetballer als deze al jaren stagnerende middenvelder bewijs je geen dienst door hem op te hemelen. Te snel bestaat dan de neiging te beginnen zweven.

Andere accenten legt ook dit blad bij de start van het nieuwe seizoen. Vanaf deze week vindt u verhalen over alle achttien de eersteklassers. Van Anderlecht over Lokeren en Roeselare tot Westerlo, voortaan komen alle clubs aan bod. Interviews, reportages, interessante en spitante berichten, portretten, een vleugje lifestyle, pakkende actiebeelden en fraaie magazineprenten, we streven naar variatie, zodat u elke week weer de polsslag van de eerste klasse voelt en weet wat er leeft en beweegt. Zo wordt Sport/Voetbalmagazine completer dan ooit te voren.

Vanzelfsprekend is en blijft er aandacht voor het internationale voetbal en voor de andere (top)sporten. Bovendien pakken we in de loop van het seizoen uit met nog meer specials en komen er nieuwe rubrieken en invalshoeken. En dat allemaal binnen de journalistieke filosofie die dit blad altijd zal hanteren : geen opgeklopte kretologie, geen goedkope verkooptrucs, maar eerlijke informatie, indringend en zakelijk, kritisch en doordacht, ludiek en verhelderend.

Het voorbije WK heeft geleerd hoe heerlijk sport kan zijn als er gevoelens worden losgemaakt en alles zich afspeelt in een sfeer van positivisme. Federaties en clubs zijn zelf verantwoordelijk voor de manier waarop het publiek zich met hen identificeert. Alleen de wielersport is bij machte stormen te overleven. Dat zal ook na de dopingzaak rond Floyd Landis blijken. Ook al schetst die nog maar eens een bittere realiteit over deze sport : het gaat er steeds meer om naast de sterkste ook de slimste te zijn.

DOOR JACQUES SYS

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content