Toen Club op Sclessin de titel pakte, leek dat het afscheid te zijn van jongens die andere oorden wilden opzoeken. Drie maanden later zijn ze er nog steeds. Misschien niet voor lang meer, dat kan. In afwachting moet Ivan Leko wel wat afrekenen met blessurelast.
Verdediging
Wat niemand bij Club nog wil, is een herhaling van de keeperssaga van vorig seizoen, toen achtereenvolgens Horvath, Hubert, Butelle, Gaboelov en Vermeer onder de lat stonden, om na de blessure van de Nederlander weer te eindigen bij eerst Gaboelov en dan Horvath. Er start dit seizoen een nieuwkomer als nummer 1: Letica. Opnieuw jong, want Club blijft zijn filosofie trouw: talentvol en doorverkoopbaar. Resultaat: wat Horvath vorig seizoen overkwam, een leercurve met af en toe een dalletje, kan dubbele meter Letica ook overkomen. Heel Club bidt van niet.
Achterin is (voorlopig) iedereen gebleven: Poulain, Mechele, Denswil, Mitrovic, Decarli en Scholz. De eerste twee waren in de voorbereiding geblesseerd, dus mochten de anderen wat meer roteren. Dat Mitrovic uiteindelijk toch terugkeerde van Besiktas, maakte velen binnen de ploeg vrij. Hij speelde vorig seizoen met een blessure, en deed dat goed. Als hij fit is, misschien wel een verrassing. Peres is een Braziliaanse optie voor de toekomst. Al zal die toekomt nog een verre zijn: hij kwam met een zeer belabberde fysieke conditie naar Brugge.
Rechts start Club opnieuw met Cools, die nog even respijt krijgt voor Mata (pas in september/oktober fit) in zijn nek komt hijgen. Anderen op die positie: Tomecak, verdedigend sterker dan aanvallend, en de belofte Vlietinck. Op links is het vraagteken niet of Limbombe vertrekt, dan wel wanneer. Zijn vervanger is er al en komt uit Nederland: Groeneveld. Hij is aanvallend een pak sterker dan verdedigend. Het valt te betwijfelen of hij al de hele flank aan kan. Dus is Diatta, de verrassing van de play-offs, een haast zekere starter. Hij werkte hard. Zijn nadeel: een nog te laag rendement qua doelpunten en assists. Dat kan in het voordeel van de Nederlander spelen, die blijk gaf van een sterke persoonlijkheid, geen luierik is op training, aanvallend uitstekend presteert in de 1 tegen 1, maar waarvan het loopvermogen nog moet blijken. Het kostte Limbombe ook een jaar om zich aan te passen bij de stap van NEC naar Club.
Middenveld
In de 3-5-2 die Club wellicht ook weer zal spelen (al kan het ook een ruit worden op het middenveld in plaats van een driehoek, maar dat is een kwestie van ruimtebeheersing) zijn Nakamba– Vormer en Vanakenincontournable. Enig nadeel: Nakamba maakte dit seizoen nog geen groepstraining vol. De revelatie van vorig seizoen – die zijn gelijke niet kende als balafpakker en opjager – raakte op Standard aan de knie geblesseerd en is drie maanden later nog niet fit. Een tegenvaller, want Clasie is er niet meer. Wel nog Vanlerberge, maar na één seizoen is men er nog niet uit wat diens beste positie is. En hij is ook minder ‘elektrisch’ dan de Brugse Kanté. In geval van nood kan Vormer wel de behoudende rol aan, en Rits die van de Nederlander. Of kan Club met twee aanvallende middenvelders spelen: Schrijvers naast Vanaken? Het zal vooral de bedoeling zijn dat Schrijvers iets dichter bij de spits aanleunt. Mocht Nakamba langdurig out blijken, dan komt er allicht nog een alternatief.
Aanval
Wesley, Diaby, Dennis, Vossen, Refaelov, Openda, die doorschuift vanuit de jeugd: de spitsen van vorig seizoen zijn er nog, al kan dat snel veranderen. Diaby heeft een aanbod van Reims maar wil naar Spanje (Levante?), Wesley kijkt ook uit naar een andere club. Mocht hij vertrekken, dan komt er een nieuwe targetman.
Conclusie
De nieuwkomers passen in het rijtje jong en beloftevol. Twee ervan zijn Belg, om dat quotum in de gaten te houden. Wellicht komt er nog beweging aan de kant van de vertrekkers (Limbombe naar Engeland, Diaby), maar meestrijden voor de titel zal Club zéker.
