Wie worden komende zondag in Brussel verkozen tot opvolgers van Mbark Boussoufa, Simon Mignolet, Ariël Jacobs en Frank De Bleeckere? Belgacom TV-gezicht Bart Raes gaf dit seizoen commentaar bij 75 wedstrijden in eerste klasse. Hij overloopt de genomineerden en oordeelt.

Slechts eenmaal in bijna anderhalf uur tijd wordt Bart Raes op een zonnig terras in Drongen onderbroken. Telefoon van Woestijnvisbaas Wouter Vandenhaute, want binnenkort komt er meer duidelijkheid over het tv-contract.

Met een snelle blik overloopt Raes de namen. “Aangezien het enkel de spelers zijn uit de Belgische competitie die hun stem mogen uitbrengen, is het logisch dat het lokale karakter wat wordt behouden. Sowieso blijft het moeilijk om prestaties van de Belgische toppers in het buitenland, genre Vincent Kompany, Simon Mignolet of Jan Vertonghen te gaan vergelijken met voetballers van hier. Dat is een kwestie van appelen en peren. Michel Preud’homme staat er ook niet tussen, hé, terwijl hij wel iets fantastisch realiseerde bij FC Twente. Maar ik vind dat de meesten uit deze lijst wel iets positiefs teweegbrengen.”

Die lijst bestaat uit de volgende twaalf namen (per categorie in alfabetische volgorde): Ivan Perisic, Jelle Vossen en Axel Witsel (Profvoetballer); Sinan Bolat, Thibaut Courtois en Silvio Proto (Doelman); Ariël Jacobs, Peter Maes en Frank Vercauteren (Trainer); Frank De Bleeckere, Jérôme Efong Nzolo en Johan Verbist (Scheidsrechter).

De afgelopen weken brachten maar liefst 340 profs uit de Jupiler Pro League hun stem uit, wat leidde tot een top drie in vier categorieën: de Profvoetballer, de Doelman, de Trainer en de Scheidsrechter van het Jaar.

Kleine smeerlap

Door het vertrek van Mbark Boussoufa in maart naar het Russische Anzji krijgen we gegarandeerd een nieuwe naam op de erelijst voor de hoogste prijs van Profvoetballer van het Jaar. “Jelle Vossen zorgde er op zijn eentje voor dat RC Genk gedurende het hele seizoen een hoger niveau haalde. Daarom verdient hij voor mij die prijs”, poneert Raes. “Vossen stond er vanaf het begin, met goals in de eerste negen competitiewedstrijden. Dan viel hij wat stil, raakte geblesseerd, maar kwam heel sterk terug, ondanks de concurrentie van Marvin Ogunjimi en Elyaniv Barda. Ondertussen bewees Vossen bij de Rode Duivels dat hij dergelijk niveau ook aankan, ondanks de twijfels vooraf. Hij beschikt over een specifieke kwaliteit die weinig spelers hebben: schieten van buiten de zestien meter, op een verrassende wijze en met veel gevoel. Luc Nilis kon dat ook, maar iets sierlijker, zo hard en geplaatst trappen. Vossen is ongelofelijk efficiënt. Een sterke jongen, ook in het hoofd. Hij kwam rijper terug van die verhuur aan Cercle Brugge. Dat wil zeggen dat Vossen mentaal goed omging met die zogenaamde stap terug. Hij kweekte het slechte kantje van een typische winnaar, ook al bedoel ik dit positief, want dat is nodig om mee te draaien aan de top. Vossen zal er alles aan doen om zijn doel te bereiken, ook al moet hij daarvoor Sinan Bolat een tikje geven. Of hij laat zich eens graag vallen en is ook niet te beroerd om wat uit te delen aan tegenstanders. Een kleine smeerlap is in dit geval als een compliment bedoeld. Je hebt dat nodig om het verschil te maken. Hij heeft, met zijn fysionomie, niet het lichaam om als diepe spits te fungeren. Dat kost gewoon te veel krachten. Zijn manier van spelen is wel hard voor zijn lijf, ik vrees toch een beetje voor wat roofbouw. Maar zijn sterke wil maakt veel goed. Mocht Vossen naar het buitenland kunnen, dan moet hij kijken op basis van speelkansen. Voor Fiorentina is hij op zijn 22e nog niet klaar. Genk is voorlopig zijn beste omgeving én zijn club.

“Axel Witsel wordt nu de hemel in geprezen, in Luik is hij de koning, maar je mag je niet blind staren op zijn prestaties sinds maart. Witsel is voor mij de profvoetballer van de laatste maanden, Vossen van het jaar. Op het moment dat Standard sportief diep zat, was Witsel niet de man die opstond en de kar trok, ondanks zijn grote volume, actieradius én het feit dat hij toch al twee titels veroverde. Ik verwachtte toen iets meer. Gedurende het seizoen groeide wel zijn maturiteit en evolueerde hij. Witsel werd een topper, zeker naar Belgische normen, maar eigenlijk pas sinds januari. Toen werd de ploeg beter na de komst van Jelle Van Damme als aanjager. Die werd met zijn enthousiasme en fysieke kracht de katalysator voor Witsel. Beschouw hem maar als een diesel, voor wie alles juist moet zitten om zelf opvallend aanwezig te zijn. StevenDefour gaat wel altijd voorop in de strijd en maakte daarover intern meermaals zijn beklag. Een geweldig grote kwaliteit van Witsel is dat je hem bijna onmogelijk de bal kan ontfutselen, hij schermt die gewoon altijd goed af. Het blijft een mooie atleet, fysiek heel sterk én hij is zelden geblesseerd. Witsel is wel klaar voor de stap naar het buitenland, zoals eerder Marouane Fellaini. Maar het zal allemaal collectief goed in elkaar moeten zitten eer hij daar zijn draai zal vinden.

“Ivan Perisic kende een heel wisselvallig seizoen, ook tijdens de play-offs. Het is een voetballer met bijzonder veel kwaliteiten. Maar ik heb de indruk dat er nog wat draadjes loshangen in zijn bovenkamer. Als die op een of andere manier verbonden raken, dan is er iets mogelijk. Hij heeft ook niet de uitstraling van de intelligentste speler op onze velden. Op het moment dat de crisis het sterkst aanwezig was bij Club Brugge kwam hij daar plots doodleuk aandraven met vlechtjes in zijn haar. Perisic heeft ontzettend veel talent, maar er moet toch iets niet volledig in orde zijn. Anders had hij ook niet zo’n vreemd parcours afgelegd. Perisic zal zijn ogen opentrekken als hij naar een buitenlandse topper trekt. Bij Club Brugge mocht hij gewoon blijven staan omdat er geen alternatieven zijn voor zijn positie. Was Vargas fit gebleven, dan zag ik hem weleens op de bank terechtkomen. Perisic heeft een goed kopspel, versnelt gemakkelijk met de bal aan de voet en bezit een lekkere dribbel. Alleen presteert hij niet regelmatig genoeg. Perisic is een fiere Kroaat, die graag heeft dat alles rond hem draait. De flitsen, om het verschil te maken, moesten van hem en Nabil Dirar komen. Er zit nog heel wat meer in. Het moment is gekomen om Perisic te verkopen. Krijgen ze er effectief 5 miljoen euro voor van Borussia Dortmund, dan zou ik hem persoonlijk gaan brengen. Het zou wel straf zijn, mochten ze hem alleen de erfenis van Nuri Sahin geven. Ik weet dat de iets oudere mannen bij Club Brugge in de kleedkamer grijs haar krijgen van het gedrag en de mentaliteit bij Perisic. Zijn gebrek aan werkkracht bij balverlies moet hij oplossen. In Duitsland zal hij dat wel snel leren, anders komt Perisic daar nooit in de basisploeg.”

Kort lontje

Over de Doelman van het Jaar hoeft Bart Raes niet lang na te denken. “Thibaut Courtois is absoluut de beste doelman, ondanks zijn 19 jaar”, oppert hij. “Een indrukwekkende verschijning, ook al door zijn gestalte. Courtois blijkt groot, sterk en technisch goed voor zijn lengte. Hij beschikt over fantastische reflexen. Maar die gast is vooral zo cool. Een koele kikker. Je hebt zo van die jongvolwassenen, echt volledig op hun gemak en zich weinig zorgen makend. Courtois kan heel goed focussen op wat hij moet doen. Zijn stijl oogt niet spectaculair, maar is wel heel efficiënt.

“Proto en Bolat zijn ook goede keepers, maar die verspillen te veel energie aan randzaken. Verspreiding, zo zou Frank Vercauteren het noemen. Maar wat Courtois tot nu toe liet zien, dat is echt super. ( blaast even) Wat hij toonde tegen Club Brugge, dat was fenomenaal. Hij hield er een paar gemaakte goals uit en bleef presteren. Vooral de lenigheid valt op. Met een voetveeg of een handreflex lost hij alles snel op. Hij heeft echt een supertiming. In plaats van te boksen kan hij een bal gewoon met de vlakke hand wegslaan. Het zal wel geen toeval zijn dat Courtois uit een volleybalfamilie komt. Ik vergelijk hem inzake rust in de goal graag met Simon Mignolet. Hij laat zich niet gek maken door de omstandigheden of andere spelers.

“Vooral bij Proto viel me laatst weer op dat hij, net als vroeger trouwens, wordt verraden door zijn zenuwen. Hij hitst zichzelf voor de wedstrijd zo op, dat hij volledig de controle verliest. Dan toont Proto de middenvinger naar het publiek, doet hij domme dingen en gaat hij door op spelers, waarbij hij zich blesseert. Die houding past totaal niet bij de stijlvolle club die Anderlecht nog altijd wil zijn. Zijn uitstraling in doel staat daar haaks op. Hij kan zijn concentratie beter op andere zaken houden. Ik mis die standing. Proto pakte zeker punten tijdens de heenronde en kent een goed seizoen, maar kan het gat niet dicht rijden om een echte topper te worden. Het blijft een flamboyante Italiaanse onrustige natuur. Met ouder worden zal het beteren, maar nooit volledig weggaan. Waarom is het nodig om als een staaf dynamiet in je doel te staan, met groot ontploffingsgevaar. Ook Bolat heeft zo’n kort lontje. Nogmaals: waarom? Wat brengt dat opjagen bij? Het werkt alleen maar contraproductief.

“Het ontploffingsgevaar bij Bolat is niet zo groot, maar het is wel altijd aanwezig. Het lijkt me nooit rustig in zijn hoofd, dat merk je ook aan die twijfel tussen België en Turkije voor de nationale ploeg. Thuis tegen Zulte Waregem smeerde Bolat Stijn Meert een tweede gele kaart aan. Dat vond ik zo typisch voor hem, net als zijn vinnige en explosieve ingrepen. Later was er dan dat akkefietje met Vossen. In stresssituaties, met wat fysiek contact erbij, reageert hij te vaak als een ongeleid projectiel. Voor zijn blessure maakte Bolat veel foutjes, tijdens de play-offs kreeg hij een solide defensie voor zich en deed hij zijn werk keurig. Hoge ballen en afstandsschoten waren lang zijn probleem, maar nu is hij daarop alerter.”

Bijtend cynisme

Ariël Jacobs kan zichzelf opvolgen als Trainer van het Jaar, maar het sterke parcours dat Frank Vercauteren en Peter Maes aflegden met RC Genk en Lokeren OV vraagt ook om een prijs.

“Vercauteren is weer dezelfde als toen ik hem als co-commentator leerde kennen bij Supersport“, weet Raes. “Hij straalt weer positieve energie uit en maakt de jongeren beter. Ontspannen en joviaal, altijd in voor een grapje, scherp in de praatjes, lachend en uitpakkend met een kwinkslag. Een trainer heeft als opdracht een ploeg beter te maken. Daar is hij in geslaagd, met ongeveer dezelfde spelersgroep als waarmee Hein Vanhaezebrouck had gewerkt. Hij benut maximaal de inbreng van een sportpsycholoog als Johan Desmadryl. Frank laat zich niet langer uit zijn lood slaan in bepaalde situaties, ook in zijn contacten met de media. Vercauteren blijft nu ook stoïcijns kalm als hij Barda of Buffel op de bank plaatst. Hij deelt de juiste prikkels uit, zelfs Tözsér kreeg hij uit de middencirkel.

“Op een bepaald moment een paar jaar terug herkende ik Vercauteren niet meer. Dat heb ik nu ook met Jacobs. Wanneer Ariël ooit weggaat bij Anderlecht en hij kijkt, na een bezinningsperiode van een half jaar, eens terug naar interviews die hij nu geeft, dan zal hij versteld staan. Ben ik dat? Was dat echt wel nodig? Dat is de stress van die job en stress blijft een heel vies beest. Cynisme is dan af en toe een middel om te overleven. Maar als dat bijtend wordt en een manier van leven, dan ben je toch wel verkeerd bezig. Dat merk ik nu bij Jacobs. Zelfs de meest normale vraag wordt immers geïnterpreteerd als een overbodige idiote ingeving. Het antwoord komt dan neer op enkele cynische lijnen. Maar na het vertrek van Boussoufa had Jacobs het niet gemakkelijk. Gezien het aantal kwalitatieve wisselmogelijkheden momenteel ben ik van oordeel dat hij echt het maximale uit de ploeg haalde.

“Maes blijft dan weer een speciaal figuur. Hij kan met zijn enthousiasme en sterk tactisch inzicht een ploeg boven zichzelf doen uitstijgen. Na KV Mechelen eerder doet hij nu hetzelfde met Lokeren. Het was slim om te veranderen, want de meeste spelers waren uitgeperst door zijn uitputtende manier van coachen. Maes mocht Lokeren schoonmaken en begon met een volledig wit blad van voorzitter Lambrecht. Een trainer moet een filosofie hebben waar hij rotsvast in gelooft. Je spelers daarmee imponeren en overtuigen, dat is de kunst. Ik vind het van een grote klasse getuigen dat hij iedereen in de pas kreeg. Alleen weet ik niet of zo’n dwingende en dominante manier werkt bij een echte topclub. De toekomst zal het uitwijzen.”

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE

“Ik heb de indruk dat er nog wat draadjes loshangen in Perisic’ bovenkamer.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content