Bij Royal Excel Mouscron verrichte hij vorig seizoen een klein mirakel en bij Cercle Brugge is zijn opdracht nu minstens even moeilijk. De kunst van het managen van een crisis volgens de ervaren Duitse voetbalcoach Bernd Storck.
Bernd Storck miste de eerste afspraak niet. Van bij zijn intrede in het Jan Breydelstadion noemde hij de reddingsoperatie van Cercle een project. Dat legde hij daarna uit zoals het ook in Van Dale uitgelegd staat: vooraf omschreven, gezamenlijk te verrichten werkzaamheden, leidend tot een eindproduct. Vanuit die optiek is het logisch dat iedereen zich daar dan maximaal op gaat afstemmen. Neen, dwang is het niet. Het is de vanzelfsprekendheid zelve dat alle betrokkenen er zich ten volle voor gaan inzetten.
Het einddoel was al voldoende duidelijk: Cercle redden, ervoor zorgen dat groen-zwart ook volgend seizoen nog in 1A speelt. Van zodra Storck op zijn persvoorstelling het woord kreeg, sprak hij vooral over de manier waarop dat doel het best bereikt kon worden. Om optimaal te kunnen samenwerken, met de grootste kans op succes, stelde hij, is er een sfeer van vertrouwen en verbondenheid nodig, dus moest er een sterke onderlinge band gevormd worden, alsook een manier van denken die positief is en gericht op de mogelijkheden tot verbetering. Hijzelf zou daarbij helpen. Tenslotte was hij daar net voor aangesteld, om dat proces te begeleiden, om de afspraken te maken en om de beslissingen te nemen die daarvoor nodig zijn. Boetes zou hij niet geven. Hij gaat ervan uit dat iedereen zal doen wat nodig is om het project tot een goed einde te kunnen brengen. Voor wie dat niet doet en problemen veroorzaakt, zal er geen plaats meer zijn, wat, aldus Storck, in het licht van het gemeenschappelijke doel (het behoud verzekeren), geheel logisch is. Iedereen zou hij de kans bieden om zijn waarde voor het team te tonen. Hij bracht dan wel zelf al twee assistenten uit Duitsland mee, maar ook de assistenten die er al waren, zouden de mogelijkheid krijgen om zich constructief in te schakelen in de samenwerking.
Een hoedje moet op het trainingsveld precies staan waar hij het wil, dus geen halve meter meer naar links of naar rechts.
Vervolgens benadrukte hij dat het vertrekpunt van het project de actuele situatie is en dat iedereen zich daarmee moet identificeren. Hij haalde de vele buitenlanders in de groep aan en noemde in het bijzonder de talenten van AS Monaco: zij zijn nu in Brugge (en niet meer aan de Côte d’Azur) en dat moeten ze aanvaarden en van daaruit doen wat nodig is. Om zich in deze omstandigheden verder te kunnen ontwikkelen en kwaliteit te kunnen brengen, in het belang van het team en van de volgende stap in hun carrière.
Die uitdaging koppelde hij daarop aan de emotie die te zien is op een grote foto die is opgehangen in de trappenhal die leidt naar het logegebouw waarin zijn presentatie plaatsgreep: een intens vreugdebeeld van de viering van een van de weinige goals die Cercle tot dan had gemaakt. Dat is wat ze samen willen beleven en dat zal maximale concentratie en inzet vereisen, zei Storck, ook in de voorbereiding van een training en van een wedstrijd. Alleen zo kan je klaar zijn om op het veld het beste van jezelf te kunnen geven. In de kleedkamer aandacht en energie laten afleiden naar een mobiele telefoon is contraproductief, liet hij verstaan.
Storck deed het niet zonder charisma. Hij straalde zelfvertrouwen uit, in zichzelf en in zijn opdracht, loofde de kwaliteit en de motivatie die hij ’s ochtends op zijn eerste training van zijn spelers zag, en met een hand op de borststreek besloot hij met: ‘Als je het hart op de juiste plaats draagt, dan weet je wat je moet doen.’
Door zijn prestaties vorig seizoen in Moeskroen was zijn geloofwaardigheid als expert van bij de start al groter dan die van zijn voorganger, Fabien Mercadal, die vorig seizoen in de League 1 degradeerde met Caen.
IMPACT
Voor wie Bernd Storck vorig seizoen bij Royal Excel Mouscron meemaakte, was zijn introductie bij Cercle Brugge heel herkenbaar. Het is precies hoe hij daar toen de uitdaging is aangegaan op het moment dat de club na 0 op 18 ernstig voor sportieve degradatie begon te vrezen en vooral voor de zware financiële gevolgen daarvan. Vanaf het eerste contact beloofde hij dat hij ‘het project’ tot een goed einde zou brengen. In Moeskroen weten ze wat er daarna volgt.
Storck zorgde er meteen voor impact. Zo haalde hij om te beginnen met Olivier Werner een ervaren doelman en een persoonlijkheid in de kleedkamer neer en schonk hij onder de lat de jonge Jean Butez het vertrouwen. Onder meer ook Fabrice Olinga viel ertussenuit. Hij eindigde zelfs in de B-kern. Het was snel duidelijk dat Storck het meent wanneer hij zegt dat hij van iedereen elke dag honderd procent aandacht en inzet verwacht.
Hij bleek ook een coach te zijn die er alles aan doet om er alle negatieve impulsen uit te halen, om het geloof en het vertrouwen in elkaar en in het welslagen van het project zo hoog mogelijk te houden, om voor een omgeving en een klimaat te zorgen dat optimaal presteren ondersteunt. Daar creëert hij de structuur en de gewoontes voor, zoals een rechtstreekse en respectvolle communicatie. Dat doet hij ook door er veel met zijn groep over te spreken, door zijn visie toe te lichten en te onderbouwen, zodat iedereen kan begrijpen waarom het nodig is en hen ervoor te begeesteren. Hij staat erboven, neemt als eindverantwoordelijke de beslissingen, maar kan ook luisteren. Zo pleegde hij met Mbaye Leye zelfs vaak overleg tijdens de wedstrijden. Hij is ook een coach die tijdens de winter het oefenveld sneeuwvrij helpt te maken. Maar voor wie niet meewil, is zijn geduld snel ten einde: die gaat eruit, in het belang van het project.
Wat voor spelers geldt, geldt ook voor stafleden en voor eender wie die bij de werking is betrokken. Iedereen hoort zich te schikken naar de visie en de werkwijze waarmee de assistenten die hij meebrengt al vertrouwd zijn. Bij Cercle zijn het er momenteel twee, bij Mouscron waren dat er drie: Andreas Patz, Victor Moore en zijn zoon Alexander Storck. Daar leidde dat al snel tot discussies en het vertrek van assistent Laurent Demol en fysiektrainer Olivier Croes. Bij Cercle doet zich nu hetzelfde voor: vorige week werd al afscheid genomen van fysiektrainer Jean Akakpo en videoanalist Emmanuel Coquelet.
Trainingen onder de leiding van Storck zijn perfect voorbereid, thematisch en gevarieerd en worden doorgaans vooraf met beelden toegelicht. Een hoedje moet op het trainingsveld precies staan waar hij het wil, dus geen halve meter meer naar links of naar rechts. Het eten wordt ook het best op tijd opgediend. Ja, Herr Storck is nogal gericht op ‘discipline’ en ‘perfectie’, wat hijzelf vertaalt als het respecteren van afspraken in het collectief belang. Na een tijd verving hij in Le Canonnier zelfs de ‘kookploeg’ door een cateringzaak.
TACTIEK
Bernd Storck wil rond zich de passie en de professionaliteit zien waarvoor hij zelf staat. In Moeskroen was hij maniakaal bezig met alles wat volgens hem niet goed genoeg was beter te maken. Vaak draaide hij er werkdagen van twaalf uur.
Hij startte er van nul. Aan de resultaten van de lactaattesten van voor zijn komst, hechtte hij geen belang. Hij organiseerde meteen nieuwe en baseerde zich daarop.
Met mentale, fysieke en tactische optimalisatie probeert hij het verschil met ploegen met meer individuele kwaliteit te compenseren. Storck is een coach die ook met de laatste in het klassement durft uit te gaan van eigen sterkte, iemand die niet sowieso met veel volk achterin een op papier sterkere tegenstander gaat staan opwachten. Hij past zijn tactische aanpak wel telkens aan zijn opponenten aan, om voor hen de ruimtes om in te voetballen zo klein mogelijk te maken, maar hij probeert wel iedere ploeg hoog vast te zetten.
Dat bleek ook al in zijn eerste wedstrijd bij Cercle, waar hij startte met een centrale middenvelder als valse rechtsachter en een offensieve driehoek centraal op het middenveld om zo Charleroi onder druk te zetten. Maar dat liep slecht af. Na 36 minuten en 3 rake counters stond het al 0-3, waarna Storck na 42 minuten zijn valse rechtsachter wisselde voor een echte rechtsachter en zijn offensieve driehoek centraal op het middenveld veranderde in een defensieve driehoek. Dat zorgde voor meer evenwicht en beterschap. Maar de wedstrijd was toen al beslist. Achteraf zei Storck dat die eerste speelwijze op training nochtans heel goed was gegaan, dat er toen in die organisatie met veel vertrouwen vooruit was gespeeld, maar dat hij de stressfactor van zijn spelers niet kende en dat hij tijdens de wedstrijd verrast was geweest door de manier waarop ze soms onnodig balverlies leden.
Voor wie niet meewil, is zijn geduld vrij snel ten einde: die gaat eruit, in het belang van het project.
In elk geval: in Moeskroen wordt Storck herinnerd als een tactisch sterke coach. Als iemand die de tactiek enorm bestudeert en echt op adequate strategische constructies broedt, die daarvoor enorm veel wedstrijden bekijkt, goed gebruikmaakt van beelden en vaak spelers in zijn bureau roept om daarover te spreken.
RESULTAAT
Bij Mouscron begon Bernd Storck met een 1-0-zege tegen KV Kortrijk en een 0-0-gelijkspel in Lokeren. Daarop volgden twee afgetekende nederlagen: 0-3 op eigen veld tegen Waasland-Beveren en 3-1 bij STVV. Dat betekent toch ook slechts 4 op 12 tegen vier play-off 2-ploegen. Voor Nieuwjaar kwamen daar in de resterende 11 wedstrijden nog 12 punten op 33 bij.
De grote ommekeer kwam er pas na de winterstage en de komst van versterking van onder meer Taiwo Awoniyi, gehuurd van Liverpool, en de Duitse belofte-international Sidney Friede, gehuurd van Hertha BSC. Er werd toen met 23 op 27 een reeks van negen wedstrijden zonder nederlaag met zes opeenvolgende zeges neergezet: 2-1 tegen KV Oostende, 1-2 in Genk, 3-0 tegen Charleroi, 1-2 in Gent, 3-0 tegen Cercle Brugge, 1-0 tegen Lokeren, 1-1 in Standard, 1-1 tegen STVV en 1-2 bij Club Brugge. Mouscron eindigde zo nog als tiende met 40 punten, twee keer zoveel als de uiteindelijke degradant Lokeren. Het opgeluchte bestuur wou met Storck doorgaan. Maar dat wou hij niet. Hij wou een nieuwe uitdaging. Maar die kwam er de voorbije zomer niet.
Wie Stork binnenhaalt, haalt niet alleen een coach maar een hele cultuur binnen. Clubs in nood zijn sneller bereid om zich daaraan over te geven. In Moeskroen werd hij aangetrokken op advies van de toenmalige Duitse sportief directeur Jürgen Röber, onder wie hij destijds als assistent zijn trainerscarrière was begonnen. Die liet hem zijn gang gaan. Het is de basis van het succes geweest: Storck creëerde er een visie en een project, begeesterde daar mensen voor en kreeg de hele club achter dat ene doel.
Zo gaat het ook bij Cercle. Kort na zijn aanstelling als coach daar vertrok sportief directeur François Vitali. Op zijn persvoorstelling stelde gedelegeerd bestuurder Oleg Petrov duidelijk dat Storck de sportieve zijde van het project AS Monaco-Cercle Brugge zal leiden. Dat is het werk van de sportief directeur. Storck nam op het secretariaat ook meteen het bureau van de vertrokken sportief directeur in. Het lijdt geen twijfel dat ook de spelerskern veranderingen zal ondergaan, vooral tijdens de wintertransferperiode. Hotelafzonderingen voor elke wedstrijd moet Storck er niet meer invoeren, want dat is bij Cercle al langer een gewoonte.
Nog zeventien afzonderingen te gaan. Benieuwd of Herr Storck het weer flikt.
Bio Bernd Storck
Bernd Storck werd geboren op 25 januari 1963 in Herne, een stad van zo’n 150.000 inwoners in het Ruhrgebied. Hij was een robuuste verdediger en speelde voor SV Boele-Kabel in Hagen en Westfalia Herne voor hij in 1977 naar VfL Bochum vertrok. Daar debuteerde hij in het seizoen 1981/82 in de Bundesliga. In de zomer van 1983 verhuisde hij naar Borussia Dortmund, waar hij zes jaar bleef. Zijn grootste succes als profvoetballer beleefde hij in 1989, toen hij met de Schwarzgelben in Berlijn met 4-1 de DFB-Pokal won tegen Werder Bremen. Hij was 7 keer Duits belofte- international en speelde 171 Bundesligawedstrijden, waarin hij 22 keer geel kreeg en 8 doelpunten maakte. Storck was pas 26 toen hij moest stoppen met voetballen door een blessure.
Daarna was hij dertien jaar lang assistent-trainer van Jürgen Röber bij achtereenvolgens VfB Stuttgart, Hertha BSC, VfL Wolfsburg, Partizan Belgrado en Borussia Dortmund. Hoofdtrainer werd hij zelf pas op zijn 45e. Eerst van de nationale belofteploeg van Kazachstan en tegelijk van het plaatselijke clubteam FK Almaty, om een half jaar later – begin 2010 – te promoveren tot bondscoach van Kazachstan. Daar werd hij in oktober 2010 ontslagen na een 0-3-nederlaag in de EK 2012-kwalificatiewedstrijd tegen Duitsland.
In mei 2012 trok Storck naar de Griekse recordkampioen Olympiacos Piraeus, waar hij de verantwoordelijkheid over de jeugdacademie en de belofteploeg kreeg. Drie jaar later ging hij voor de Hongaarse voetbalbond werken. Met de nationale U20 bereikte hij op het WK de achtste finales, waarin de latere wereldkampioen Servië met 2-1 te sterk bleek, en als sportief directeur en bondscoach voerde hij er ingrijpende veranderingen door. Met een vernieuwde ploeg, een mix van ervaren en jonge spelers, plaatste hij het land voor het eerst in 44 jaar voor een groot eindtoernooi: het EK 2016 in Frankrijk. Daar overleefde het de groepsfase en werd het in de achtste finales uitgeschakeld door België. Het avontuur eindigde in oktober 2017, na de uitschakeling voor het WK 2018 in Rusland.
Sindsdien werkte Storck alleen nog in de Belgische competitie: vorig seizoen viel hij na zes speeldagen in bij Mouscron en dit seizoen deed hij dat na tien speeldagen bij Cercle Brugge.
