Sport/Voetbalmagazine praat elke week met een ambassadeur van SCOOORE! over zijn passie voor een eersteklasser.
Herinnert u zich nog wanneer u voor het eerst naar Lokeren ging kijken?
“Het is begonnen ergens eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. De periode met de befaamde drie L’en in de aanval was dat: de Polen Lato en Lubanski en de Deen Larsen. Mijn vader vertrok toen telkens naar het stadion met mijn oudste broer en mijn tweelingbroers. Op een gegeven moment vond ik het niet fair meer dat ik als enige meisje telkens moest thuisblijven. Mijn protestacties hebben blijkbaar geholpen, want van toen af aan mocht ik ook iedere keer mee.”
Veel supporters denken nostalgisch terug aan de ploeg die Lokeren toen had.
“Wij hadden dan nog eens het geluk dat onze grootmoeder een Poolse was. Ze was tijdens de oorlog verliefd geworden op mijn grootvader en daarna hier beland. Als landgenote van Lato en Lubanski en hun families was ze heel graag gezien bij de Lokerse vedetten. Wat betekende dat wij als snotneuzen al eens gemakkelijker aan een handtekening raakten.”
Het voetbal zit bij u in de familie?
“Zeker mijn vader is altijd enorm gebeten geweest. Tegenwoordig gaat hij op zijn leeftijd niet zo vaak meer naar het stadion, maar hij heeft thuis nog altijd een gigantische collectie voetbalspeldjes liggen. Hij moet alles samen aan zo’n 12.000 zitten, verzameld van over de hele wereld. Hij heeft zijn passie doorgegeven, want mijn broers en ikzelf blijven vandaag hevige supporters. Tegenwoordig zitten we zelfs al aan de volgende generatie, want ook mijn zoon en dochter gaan nu vaak kijken. De volgende affiche om met z’n allen naar uit te kijken, is die in de beker. Op 4 december spelen we de derby op het veld van Waasland-Beveren, toch de match die bij veel supporters nog het meest leeft.”
Sinds de komst van Peter Maes haalde Lokeren twee keer play-off 1 en won het in 2012 ook de beker. Hoe populair is hij bij de supporters?
“Zijn populariteit valt echt niet te onderschatten. Samen met Willy Reynders heeft hij schitterend werk geleverd met een beperkt budget, waardoor de sfeer rond de club ook mee gegroeid is. Zeker in de aanloop naar de bekerfinale was het prachtig om te zien hoe iedereen al lang op voorhand uitkeek naar die dag. Zelf had ik mijn huis ook helemaal versierd in de clubkleuren, met vlagjes en zelfs oude posters. Ik hoop toch dat Maes hier nog een tijdje blijft. Telkens als een topclub van coach verandert, houd ik mijn hart vast voor het geval ze in Lokeren zouden aankloppen. Ik mag er niet aan denken dat hij hier weggaat. Dat ze Peter Maes nog maar een tijdje in Lokeren laten!” (lacht)
Gaat het op uw werk als bejaardenhelpster soms over het voetbal?
“Als ik in het weekend ’s nachts als verzorgster werk, merk ik toch dat er redelijk wat ouderen zijn die hun radiootje nog aan hebben staan. Die zijn toch vrij goed op de hoogte. Ik heb er al eens aan gedacht om met de bejaarde mannen naar een match te gaan kijken, maar dan het liefst op een zondagmiddag. Dat zou voor hen toch een prachtig uitstapje kunnen worden. Misschien moet ik er binnenkort bij de club nog eens navraag naar doen. Daarvoor wil ik me alleszins met veel plezier opgeven als vrijwilligster.”
DOOR JENS D’HONDT
“Voor de bekerfinale had ik mijn huis versierd met vlagjes en oude posters.”
