Hoe verliep de verhuizing van Tsjechië naar België ?

“Het moeilijkste is dat we hier in België geen vrienden en familie hebben. Verder was het een lange reis, want het is toch wel een dikke veertien uur rijden. Ook met het huis zijn er nog wat problemen. Voorlopig wonen we op een appartement, maar we zijn nog volop verder aan het zoeken naar een geschikte woning waar we ons echt thuis voelen. In Tsjechië was het op dat gebied een beetje hetzelfde, want zowel mijn vriendin als ik woonden nog bij onze ouders, maar ook daar waren we aan het zoeken naar een eigen huis.”

En de taal ?

“Goh, ik concentreer me nu vooral op het Engels. De trainingen worden bij Brugge in het Engels gegeven en dat maakt het voor mij toch iets gemakkelijker, hoewel mijn Engels verre van perfect is hoor. We merken wel dat iedereen hier naast Nederlands onder andere ook Engels praat en dat de mensen de moeite willen doen om ons zo veel mogelijk te helpen. Van het Nederlands begrijp ik echt niets. Onze huisbewaarster leerde ons wel enkele basiswoorden, zoals ‘goeiedag’, ‘dank u’, ‘alsjeblieft’ en ‘slaapwel’, maar verder gaat het nog niet. We willen zeker Nederlands leren, maar alles op zijn tijd.”

Hoe verloopt het contact met de familie en de vrienden ?

“Vooral via de telefoon. Elke dag hoor ik wel iemand. Mijn broer en zijn vriendin zijn hier ook net op bezoek geweest en binnenkort komen mijn ouders en de vader van Petra logeren. Internet hebben we nog niet, want in het appartement waar we nu verblijven is geen aansluiting, maar wanneer we definitief gesetteld zijn, zal dat er zeker komen. We missen onze familie en vrienden enorm, maar we hopen hier ook nieuwe vrienden te maken. Het is immers de bedoeling dat we hier minstens vier jaar blijven.”

Is voetbal een belangrijke sport in Tsjechië ?

“Samen met ijshockey is het de belangrijkste sport, denk ik. Alle jongetjes gaan bij ons ofwel ijshockey spelen, ofwel voetballen. Het voetbal wordt in Tsjechië anders beleefd dan hier in België. Ik was echt verwonderd om hier negentienduizend supporters te zien voor een vriendenmatch. Bij mijn vroegere club kwamen er amper vijfduizend supporters kijken bij een thuiswedstrijd. Voetballers worden in Tsjechië ook niet als vedetten gezien, terwijl dat hier in België wel meer het geval is. Ik hou van de sfeer op Brugge en voel me goed op de club. Verder ligt het niveau van de Belgische competitie iets hoger dan dat van de Tsjechische. Alles is hier ook beter geregeld en men werkt professioneler dan in Tsjechië.”

Hoe breng je een vrije dag het liefst door ?

“Momenteel vooral met het zoeken naar een geschikte woning (lacht) ! Wanneer dat achter de rug is, zal ik hopelijk opnieuw meer tijd hebben voor echte hobby’s. Ik ga bijvoorbeeld graag zwemmen en fietsen en we willen allebei leren tennissen.”

Is het altijd je droom geweest om voetballer te worden ?

“Ja, al van toen ik nog heel klein was. Eerst wou ik in de hoogste afdeling van Tsjechië raken, toen in het buitenland en nu wil ik een vaste stek afdwingen in het eerste elftal van Brugge. Mijn ultieme droom is om ooit Tsjechisch international te worden. Dat zou een hele eer zijn ! Maar ik blijf met mijn voeten op de grond, hoor. Eerst Brugge en dan zien we wel verder.”

Hoe zie je je toekomst met Petra ?

“We willen zeker trouwen ! Zelf zouden we het liefst in het buitenland trouwen : lekker romantisch op het strand. Maar waarschijnlijk wordt het toch Tsjechië, hoor. Voor de familie en de vrienden is dat het beste. Petra is echt een heel lief en verstandig meisje. Ze is niet enkel mijn partner, maar vooral ook mijn allerbeste vriendin. She’s my angel !”

door Ilse Peleman