Na een absoluut rotseizoen hoopt Davy Commeyne (Palmans-Collstrop) weer naar de vorm van weleer te groeien. Altijd al werd Commeyne gezien als een van de grote beloften van het Belgische veldrijden, een status die hij waarmaakte door in januari 2005 tweede te finishen in de Wereldbekermanche van Hoogerheide. Het leverde hem in zijn maidenjaar meteen een ticket voor het WK op, waar hij onverhoopt maar oververdiend een vijfde plaats pakte. Vorig seizoen liep het voor geen meter, dit jaar wil de nog altijd maar 26-jarige West-Vlaming bewijzen dat hij geen eendagsvlieg is. Zijn seizoensstart was met een tweede plaats in Dudzele alvast erg veelbelovend. “De weken nadien liep het iets minder : veel materiaalpech, een paar keer gevallen ook. Laten we hopen dat ik hiermee mijn portie pech voor dit seizoen wel gehad heb. Dat het begin oktober minder gaat, is op zich geen drama. Maar de drukke crossperiode zit eraan te komen. Dan moet ik er staan.”

Heb je nog last van je spectaculaire val in Zonhoven ?

Davy Commeyne : “Ik ontsnapte aan het ergste. Een bruusk manoeuvre van een voorligger deed me tegen een paaltje belanden. Gelukkig stak het maar in zand en was het niet vast gecementeerd of het seizoen had voor mij voorbij kunnen zijn. De eerste dagen was ik vreselijk stijf in mijn nek en mijn rug, maar de kinesist loste ondertussen al veel op. Ach ja, in de koers rijd je altijd met pijn. Dit kan er ook nog bij.”

Wat zijn je ambities voor de rest van het seizoen ?

“Ik wil teruggroeien naar het niveau waarop ik eigenlijk thuishoor. En dat is : op mijn slechte dagen in de top tien finishen, op mijn goeie dagen in de top vijf. Regelmatig op het podium staan is het langetermijndoel. Conditioneel zit ik momenteel niet zo erg ver van dat doel af, qua resultaten wel natuurlijk. Zodra die pech begint op te houden, zou het wel eens heel snel kunnen gaan. De subtoppers doen niet zo heel voor elkaar onder.”

Wat ook betekent dat je zal moeten presteren om je plaats bij de wereldbekerselectie te behouden.

“Daar probeer ik momenteel zo weinig mogelijk aan te denken. Zelf vind ik dat ik op basis van mijn kwaliteiten altijd bij de selectie hoor. Maar als de resultaten me ongelijk geven, ben ik die plaats kwijt, ja.”

Hoe zie jij het crossjaar evolueren ? Wordt het weer Sven Nys tegen de rest ?

“Naar mijn inschatting koerst Nys nog altijd maar aan tachtig procent van zijn mogelijkheden. Hij kan zich dat permitteren. Op techniek wint Nys sowieso zijn deel van de koersen. Hij heeft ook de maturiteit om zelfs met een iets mindere vorm resultaten te halen. Degenen die nu op de toppen van hun tenen lopen om Nys te volgen, zullen te kort komen wanneer het belangrijkste deel van het seizoen eraankomt.”

Weet jij meer over de vormdip van je ploeggenoot Tom Vannoppen ? Of over de ambities van Niels Albert ?

“Helemaal niets. We zijn, vrees ik, een team van individualisten. Tijdens de week zie ik de andere jongens nooit. We houden ook geen contact. Daardoor zie je ons in de koers nooit als ploeg opereren. Jammer eigenlijk, Fidea bewijst dat je zo ook koersen kan winnen. Het zou al veel oplossen als wij regelmatig eens samen gingen trainen of een stage deden met de ploeg.”

DOOR JEF VAN BAELEN

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content