Aster, dat is een ster. Etymologisch gesproken. En ook in het voetbal, sinds 9 augustus 2019. Op die dag gooide Wouter Vrancken in het Lotto Park van Anderlecht een jongen van amper zestien voor de leeuwen. Uit noodzaak, omdat Jules Van Cleemput na een halfuur al geblesseerd uitviel. Enkele maanden later, in het putje van de winter, werd het jonge talent van KV Mechelen een basisspeler. Op het middenveld dan nog, een zone waar de verantwoordelijkheden vermenigvuldigen. Denk maar aan de uitleg van Diego Simeone tijdens het ontluiken van Koke, die hij op de flank posteerde ondanks diens duidelijke eigenschappen om rond de middencirkel te heersen: ‘Op het middenveld spelen is moeilijk. Omdat het middenveld groot is. Het is als je zoon aan iemand toevertrouwen om de straat over te steken. Dat laat je niet aan om het even wie over.’
Aster is aanwezig in de duels, maar hij is ook vlot met de bal aan de voet.
Dat Wouter Vrancken niet bang is om zijn voetbal toe te vertrouwen aan Aster Vranckx komt door de verwoestende fysiek van de tiener (78 kilo voor 1,83 meter). Gebalde kracht die nuttig is rond de middencirkel, daar waar veel ploegen uit de Pro League graag spieren verzamelen, soms zelf liever dan goeie voeten.
De Brabander heeft het allebei. Hij is aanwezig in de duels door zijn postuur, dat de adolescentie al voorbij is, maar hij is ook vlot met de bal aan de voet, hoewel die kwaliteit hem afgelopen weekend tegen KV Oostende even in de steek liet. Zijn energie bij de pressing, een van de sleutels van het spel van Malinwa, contrasteert fel met zijn rust van zodra hij de bal heeft. Zijn passes zijn precies en zijn spel is doordacht. Er schuilt volwassen voetbal achter de babyface.
Zijn voornaamste troef is nog wat anders. Aster Vranckx lijkt al geleerd te hebben hoe hij de straat moet oversteken. Hij doet het bijna met de ogen dicht. Misschien omdat hij genoeg lef heeft om niet bang te zijn te midden van het verkeer. Hij speelde vanaf de eerste minuten alsof hij nooit wat anders gedaan had, net omdat hij het spel al evengoed leest als een dertiger. De Mechelaar blinkt vooral uit wanneer de tijd rijp is om te infiltreren, om onverwacht door de vijandelijke linies te snijden. Die flair blijft nogal eens onder de radar, want uiteindelijk schittert Aster het meest wanneer de bal elders is. Een ster zie je pas wanneer de zon weg is.
Als onbetwiste titularis naast Joachim Van Damme en Rob Schoofs in de centrale driehoek van Wouter Vrancken zal de jongeman van KV begin oktober zijn achttiende verjaardag vieren. Kaarsjes heeft hij niet nodig om te stralen.
