Christophe Stienlet is een creatieve duizendpoot: acteur, stand-upcomedian, stadionomroeper van de Rode Duivels, … Hij doet alles met evenveel passie, ook zijn functie als ocmw-raadslid in Mechelen.
‘Mijn beste maat is Davino Verhulst, de doelman van Lokeren OV met wie ik Komok oprichtte. Voor het goede doel, door de pech met de gezondheid van zijn dochtertje Elena, die verschillende tumoren had. Ik ben ook peter van zijn tweede kind. Al twee jaar presenteer ik voor hem de fandag. Davino woonde maanden in Gasthuisberg, om ervoor te zorgen dat zijn ziek kind niks te kort kwam. Dat verdient mijn respect, zeker als je dan ook nog de pannen van het dak speelt.
‘Mijn hart werd veroverd door OHL, toen we voor Komok een heel groot concert wilden organiseren, in samenwerking met het Sportkot en de KU Leuven. We klopten aan bij de voetbalclub. Het was echt fantastisch hoe die ons opvingen. We kregen meteen het stadion, de parking van Den Dreef en ze vroegen wat we nog extra wilden. De technische ondersteuning, dat regelden ze zelf met de politie en de stad. Ongelooflijk! Ze hebben meteen hun schouders onder de volledige actie gezet, iets wat ik totaal niet voor mogelijk hield.
‘Mijn neefje Matthias zat in de jeugd van OHL. Er was dus altijd een familielijn met de club. Als jonge gast herinner ik me ook nog dat ik met mijn vader naar wedstrijden van Stade Leuven trok. Wat me vooral frappeert bij OHL is die constante hartelijkheid. Zelfs bij verlies wordt er gezongen. Wij applaudisseren ook altijd voor de tegenstander. Dat toont hoe groot het respect is.
‘Het meest gênante moment beleefde ik met de grootvader van mijn vrouw, die als 90-jarige de aftrap mocht geven voor de seizoensopener tegen Anderlecht. Pär Zetterberg was toen aanvoerder. De scheidsrechter gaf het teken om op de bal te trappen. De vraag klonk nog, al lachend: ‘In welke richting?’ Alleen sjotte grootvader zo hard dat de edele delen van de Zweed werden geraakt. Die kromp ineen van de pijn. Walter Baseggio kwam niet meer bij van het lachen, ook ik lag in een deuk. Gelukkig had niemand echt gemerkt wat er aan de hand was.
Wij applaudisseren bij OHL altijd voor de tegenstander. Dat toont hoe groot het respect is.’ Christophe Stienlet
‘Ik vond het een ongelofelijke eer toen ik werd gevraagd als stadionomroeper van de Rode Duivels. Daar moest ik geen seconde over nadenken. Mijn tweetaligheid en flexibiliteit vormen zeker een troef. Spontaan volgde er uit pure fierheid een ‘ja’. Ik ben nu ambassadeur van de beste ploeg van het land. Dat bezorgt me een fantastisch gevoel.
‘Het maakt me vooral blij dat ik naast het vermelden van het officiële veiligheidsgedeelte – een lijvig boek – ook zelf mag improviseren. Zo vroeg ik spontaan een applaus voor de spelers van Gibraltar, wat leidde tot een soort van staande ovatie. Dat raakte me. Ik mag freewheelen en spelen, maar niet zeuren of onnozel doen over gele en rode kaarten. Dat zou kunnen provoceren. Dat geldt ook voor tegendoelpunten.
‘Een goal, dat is kermis. Ik ben ingehuurd om sfeer in het stadion te brengen. Het hielp wel dat Thibaut Courtois peter is van Komok, Jan Vertonghen altijd een hevige fan bleek van Schuif Af én Dries Mertens me heel snel geruststelde met een vriendschappelijk schouderklopje. Jordan won zelfs de weddenschap van broer Romelu Lukaku van welk tv-programma ze me kenden. De wisselwerking zit daar echt goed.’
Wie meer informatie wil over Komok, waarbij ouders kinderen met kanker ondersteunen, kan surfen naar komok.be
