De Belgische Vuelta

© BELGAIMAGE

Het kruin van het Belgische voetbal nam kort na nieuwjaar zijn intrek in het zuiden van Spanje. Via een roadtrip, met onverwachte plensbuien aan de Costa del Sol en het bezoek aan een spookstad aan de Costa Blanca, nemen we u backstage mee naar de winterstage van onze Belgische clubs. Vamos!

In de luchthaven van Málaga kijkt niemand op wanneer een horde binken van VfL Wolfsburg opduiken. Zelfs hun pittige fluogroene uitrustingen, niet de ideale camouflage om incognito door de rekken van de taxfreeshops te flaneren, kunnen de aandacht van de reizigers niet wekken. Divock Origi en co worden vakkundig genegeerd. Alsof Spanjaarden in het zuiden van het land hun winterslaap houden in de vipboxen van de hipste uitgaanszaken en er zich niet meer over verwonderen als ze het pad kruisen van een enigszins bekende voetballer.

De komst van Borussia Dortmund valt des te meer op. Voor de gelegenheid heeft het gemeentelijke stadion van Marbella, een hel voor wie zijn wagen ook maar in de buurt van de ingang wil parkeren, zich verkleed in de kleuren van de prestigieuze Duitse club. Voor Der BVB en hun goalgetter Pierre- Emerick Aubameyang lijkt winst tegen sparringpartner Zulte Waregem een formaliteit te gaan worden. Maar de troepen van Franky Dury houden goed stand en worden pas genekt door een tegendoelpunt in de slotfase van de match. Hamdi Harbaoui heeft dan al lang zijn eerste doelpunt gemaakt voor zijn nieuwe werkgever.

Het lachen vergaat Ivan Leko al vanaf dag één. De velden liggen er zo droog bij dat er amper op gevoetbald kan worden.

Op uitzondering van het in België achtergebleven Kortrijk en Eupen, dat vorige maandag op Brussels Airport het vliegtuig nam richting Qatar, zijn alle Belgische clubs op de afspraak in Spanje. Andalusië is al langer een trekpleister voor Belgische toeristen – elke zomer overvallen honderden landgenoten de stranden van de Costa del Sol of nemen ze hun intrek in hotels die minutieus werden neergezet op de bergflanken van de Sierra Nevada – maar nu kleurt de regio helemaal zwart, geel, rood.

IMPOSANTE TRACTOR

Om het toeristenarm winterseizoen door te komen en hun inkomsten op peil te houden, gooien de lokale hoteleigenaars met veel plezier hun deuren open voor clubs uit Noord-Europa. Club Brugge vindt zijn geluk in het hoger gelegen deel van het stadje Sotogrande. Meer bepaald in hotel Almenara, enkel bereikbaar na een steile en vervelende beklimming die de contouren van de plaatselijke golfbaan afbakent. Niet zeker dat de maître d’hôtel de delegatie van Club Brugge op voorhand heeft gewaarschuwd voor de windvlagen die er regelmatig passeren. De lobby van het hotel, die de allures heeft van een majestueuze stationshal, maakt veel goed. De setting is perfect: in het basiskamp van de competitieleider is het een komen en gaan van spelers. De automatische schuifdeuren van het hotel worden zelfs serieus op de proef gesteld. Laurens De Bock is de eerste die afdruipt. De linkspoot werd amper gebruikt door Ivan Leko en tekende een contract van 4,5 jaar bij Premier Leaguekandidaat Leeds. Nochtans had De Bock zijn neus opgetrokken voor Leeds. De interesse leek flink bekoeld toen hij besefte dat zijn salaris lager zou liggen dan in Brugge. Finaal ging hij toch in op het Engelse aanbod aangezien zijn premies bij Club afhangen van een selectie bij de achttien. Iets wat niet meer vanzelfsprekend zou zijn de komende maanden. Ook Germán Mera verlaat vroegtijdig de stage om aan te sluiten bij zijn nieuwe club. De Colombiaan koestert de hoop om bij een Spaanse tweedeklasser aan de slag te kunnen, maar hij wordt uiteindelijk aan KV Mechelen verkocht. Maandagavond slaat het Nederlandse Groningen zijn tenten op in het viersterrenhotel van Club Brugge en schuiven nieuwkomers Krépin Diatta en Ivan Tomecak mee aan tafel.

KRC Genk logeerde in het majestueuze hotel Melia Villaitana.
KRC Genk logeerde in het majestueuze hotel Melia Villaitana.© BELGAIMAGE

Een dag later moeten de spelers van FCB een bewogen busrit van twintig minuten doorstaan om hun trainingsaccommodatie te bereiken. Per dag zit de Brugse delegatie al gauw vier uur in de bus om twee keer te mogen trainen op een veld waar oorspronkelijk polo wordt gespeeld. En waar geen geautomatiseerd sproeisysteem voorhanden is. De velden liggen er de eerste dagen zo droog bij dat er amper op gevoetbald kan worden. Het lachen vergaat Leko al vanaf dag één wanneer hij de imposante tractor in het vizier krijgt die moet instaan voor het onderhoud van de terreinen. Hij krijgt zowaar heimwee naar de infrastructuur in La Manga waar hij vorige winter vertoefde met Sint-Truiden. ‘Om te golfen ben je hier op het juiste adres, de voetbalinfrastructuur is een andere zaak…’, zegt iemand uit de brede omkadering van Club Brugge. Ongewild verwijst hij naar de allesverslindende passie van ex-trainer Michel Preud’homme. Die ging hier vaak op zoek naar de beste holes tijdens de winsterstage.

De velden waarop Genk trainde, liggen op het domein van het hotel.
De velden waarop Genk trainde, liggen op het domein van het hotel.© BELGAIMAGE

Leko laat zich niet kennen en voert zijn programma gedecideerd uit: balbezit op een korte ruimte, zeven tegen zeven met drie jokers om zijn 3-5-2 te perfectioneren en oefeningen op offensieve automatismen. Halverwege de stage worden de smeekbedes van de staf eindelijk ingewilligd. Een ferme regenbui geeft het lapje grond eindelijk het aanschijn van een voetbalveld. En het komt geen dag te laat.

LUIKSE PRIMADONNA’S

Terug naar het Estadio Municipal van Marbella dat ook dienst doet als hoofdkwartier van een hengelclub, de loketten van het gemeentelijke zwembad huisvest en een autokerkhof herbergt. In het stadionnetje zijn de sporen die Dortmund 24 uur eerder heeft achtergelaten nog duidelijk zichtbaar. Aan de schreeuwlelijke geelachtige façade van de vesting hangen vaandels met het logo van de club uit het Ruhrgebied. De terreinverzorgers zijn al enkele uren druk in de weer om het veld, dat te lijden heeft onder de opeenvolging van vriendschappelijke wedstrijden, op te kalefateren. Miguel baat een restaurant uit in de buik van het stadion en is er niet gerust op. ‘Ik weet niet in welke staat het veld er zondag bij zal liggen’, vertelt de restauranthouder tussen twee bestellingen door. Binnen enkele dagen ontvangt FC Marbella, hoogvlieger in de Segunda B, oftewel de Spaanse derde klasse, concurrent Córdoba B. Bij winst staat de thuisploeg een stap dichter bij het podium.

Over Standard wordt er met geen woord gerept. Het defilé van de Luikse primadonna’s tussen de spelersbus en de kleedkamer wordt afgesloten door een zichtbaar geïrriteerde Ricardo Sá Pinto. Aan enkele journalisten heeft hij andermaal moeten herhalen dat zijn team dringend versterking nodig heeft. De materie is touchy op Sclessin. Voor de afreis naar Spanje zou er zelfs een hevige discussie losgebarsten zijn tussen Olivier Renard en de Portugese coach. Sá Pinto wilde met achttien spelers naar Spanje vertrekken, in de veronderstelling dat zeven nieuwe spelers de rangen zouden versterken tijdens het korte verblijf in Andalusië. De sportief directeur van de Rouches heeft hem dat idee uit het hoofd moeten praten. Renard weet maar al te goed dat de zomeraankopen een gat hebben geslagen in de kassa. Het verklaart wellicht waarom de stage slechts zes dagen duurt en waarom de Luikenaars in een hotel verblijven dat de voorbije jaren door KV Mechelen werd geboekt. De decadente periode onder Roland Duchâtelet is definitief voorbij. De oud-voorzitter van Standard durfde meer dan 80.000 euro te spenderen aan de winsterstage.

Bruno Venanzi is verrast noch geërgerd, maar enkele Standardspelers vinden het machogedrag van Sá Pinto wansmakelijk.

WANSMAKELIJK GEDRAG

Marbella maakt zich op voor een wolkbreuk. En dat vloekt met de couleur locale. ‘Het is hier even koud als in Rusland’, beweert een van de organisatoren van de oefenpot tussen Standard en Fortuna Düsseldorf terwijl hij zijn micro test en het scorebord afstelt. De jonkies van Standard die de A-kern vergezellen, hebben er dan al een stevige oefengalop opzitten onder het goedkeurend oog van de fysiektrainer. Van die bende krijgt enkel het nieuwe Luikse wonderkind Lindon Selahi een kans. De rest zal tegen de Duitsers niet in actie komen en in de loop van de stage krijgen ze van Sá Pinto te horen dat ze niet op speelminuten moeten rekenen in de tweede helft van het seizoen. Wie op huurbasis weg kan, kiest best eieren voor zijn geld, is zijn boodschap. Met het oog op play-off 1 kan Sá Pinto het zich niet veroorloven om de kaart van de jeugd te trekken. Voor een nieuw stuk theater is Leeuwenhart wel te vinden. Na een niet gefloten duwfout op Christian Luyindama gaat hij in de clinch met de scheidsrechter en die verwijst hem prompt naar de tribune. Bruno Venanzi is verrast noch geërgerd door de evenementen die zich voor zijn neus afspelen. Enkele spelers worden er wel moedeloos van en vinden het machogedrag van hun coach zelfs wansmakelijk. Standard gaat toch met een 2-1-voorsprong rusten.

Voor het hotel van Anderlecht in La Manga wordt er nog gewerkt.
Voor het hotel van Anderlecht in La Manga wordt er nog gewerkt.© BELGAIMAGE

Voor Guillermo Ochoa, die in de tweede helft vervangen wordt door Jean-François Gillet, zit de match erop. De Mexicaanse doelman geeft zijn shirt en broekje weg aan enkele gelukkigen in de tribune. In de tweede helft legt Carlinhos de eindscore vast: 3-1. Ondanks de zege oogt Standard vermoeid. ‘Iedereen had last van zware benen. Begrijpelijk als je weet dat we soms drie keer per dag trainden’, vertelt Jean-François Gillet. ‘We moeten ons extra wapenen, want er wachten ons nog twee zware maanden.’ Het is dus niet verwonderlijk dat Sá Pinto de nadruk legde op de fond – in de zomer werd de periodisering nog met bal afgewerkt. Tot ongenoegen van Edmilson Junior, die zich bij loopoefeningen vaak moet voortslepen en aan het einde van het peloton blijft hangen. Het pressingvoetbal van Sá Pinto vraagt nu eenmaal een stevig fundament. Het nieuwe Standard zal geen tactische revolutie ontketenen. De Portugees haalt de mosterd bij primitieve recepten en hoopt met enkele versterkingen in de resterende negen wedstrijden zijn stek in de top zes te veroveren.

Charleroi koos San Pedro del Pinatar als verblijfplaats. Hier lopen de Zebra's op het veld van de Pinatar Arena.
Charleroi koos San Pedro del Pinatar als verblijfplaats. Hier lopen de Zebra’s op het veld van de Pinatar Arena.© BELGAIMAGE

PARADIJS OP AARDE

Na zeshonderd kilometer rijden op autosnelwegen die afwisselend langs berg- en woestijnachtige landschappen slingeren, kan Benidorm niet anders dan de bezoeker te overvallen. De bekende badstad is een stelplaats waar wolkenkrabbers die elkaar de loef proberen af te steken. Goed nieuws voor de Belgische toerist: eenmaal in de buurt van het stadje kan je afstemmen op een Nederlandstalige radiozender.

Even buiten Benidorm maakt het somptueuze Hotel Melia Villaitana, een complex met de afmetingen van een klein dorp, de dienst uit. Het is op aanraden van teammanager Pierre Denier dat dit paradijselijke vakantieoord werd vastgelegd door Genk. In totaal bezocht Denier dertien verschillende locaties, maar zijn oog viel bijna meteen op het pareltje dat verscholen ligt tussen de Costa Blanca en de piek van de Puig Campana. Genk had geen betere plek kunnen bedenken om de tweede ronde voor te bereiden. De vier voetbalvelden zijn van uitstekende makelij en liggen op wandelafstand van het hotel. En vooral: ze zijn exclusief voorbehouden aan Genk en het weinig tot de verbeelding sprekende Arminia Bielefeld. Het is een verademing ten opzichte van de megacomplexen die een dozijn ploegen ontvangen en waar de voetbalvelden de klok rond bezet zijn. ‘Vroeger verbleven we in San Pedro del Pinatar’, vertelt een clubmedewerker. ‘Het was best oké, maar de standaarden liggen hier nog hoger. Het is hier heel rustig en de afstanden zijn makkelijk te overbruggen. In een woord: top!’

Philippe Clement heeft het zo naar zijn zin dat hij zijn jongens woensdagmorgen ruim twee uur entertaint op het veld. Terwijl Sander Berge zijn revalidatie voortzet, worden de baltoetsen van zijn ploegmaats enkel onderbroken door het ritmische gebrul van Clement. Hij aarzelt niet om het spel stil te leggen wanneer Omar Colley en Joseph Aidoo het niet te nauw nemen met hun positiespel. Zelfs bij het koppen, een spelonderdeel waar Alejandro Pozuelo zich in zithouding de beste leerling toont, durft hij een vermanend vingertje op te steken. ‘ Heading is technique, no power.’ Het lijkt wel een workshop koppen. Marcus Ingvartsen krijgt de prijs voor de elegantie. Nikolaos Karelis scoort aan de lopende band met het hoofd, maar krijgt het advies om zijn sprongtechniek aan te passen. ‘Waarom met twee benen de lucht in gaan? Kijk hoe hoogspringers afdrukken: zij gebruiken telkens een been.’

De winterbreak in Spanje is uitgegroeid tot een niet te missen evenement voor Belgische makelaars.

Aan de rand van het veld komt makelaar Nico Vaesen de Genkse staf groeten en de spelers die in zijn portfolio zitten keuren. Vaesen draait een paar filmpjes alvorens koers te zetten richting La Manga, waar hij zich bij Didier Frenay en Mogi Bayat zal voegen. De winterbreak in Spanje is intussen uitgegroeid tot een niet te missen evenement voor de Belgische makelaars. ’s Avonds maken ze een stand van zaken op met hun poulains en worden mogelijke transacties besproken.

Paella voor de spelers van Club Brugge, dat in Sotogrande zat.
Paella voor de spelers van Club Brugge, dat in Sotogrande zat.© BELGAIMAGE

PAOLA EN KLOSE

Een goede honderd kilometer zuidwaarts ter hoogte van La Manga neemt het Spaanse grondgebied een scherpe bocht naar rechts om daarna in rechte lijn koers te zetten richting Gibraltar en de Atlantische Oceaan. Naar jaarlijkse gewoonte heeft Anderlecht zijn tenten opgeslagen in het winderige La Manga. De gelijkenissen met de Amerikaanse nederzettingen die lukraak uit de grond schoten ten tijde van de gold rush naar het westen zijn treffend. Met als grote verschil dat de goudzoekers hun geluk vinden in de helderblauwe zee en de zon.

De wegen die leiden naar het Principe Felipe hotel tellen meer palmbomen dan inwoners. Naast Anderlecht zijn ook STVV, Utrecht, Heerenveen en de U17 van Duitsland van de partij. Ze werden verleid door de perfect onderhouden velden die zich op minder dan een kilometer van de kamers bevinden. Het etablissement is een hotspot voor bekend volk, zo lijkt het. De dubbelgangster van koningin Paola wordt gespot en niet veel later daagt ex-voetballer Miroslav Klose op, die de delegatie van de Duitse U17 aanvoert. Maar het is vooral het doen en laten van Herman Van Holsbeeck dat in de gaten wordt gehouden. De algemeen manager van de Brusselaars, wellicht aan zijn laatste mercato toe bij Anderlecht, wijkt geen seconde van zijn smartphone en rijgt de vergaderingen aaneen. Tussen al zijn verplichtingen door maakt hij ook tijd vrij om de beloften aan het werk te zien tegen de B-ploeg van Heerenveen. Aan de andere kant van het veld valt Emilio Ferrera niet uit zijn rol: hij geeft teken wanneer de pressing ingezet moet worden, corrigeert op een weinig tactvolle manier zijn spelers en fronst al eens de wenkbrauwen als iemand zijn looplijnen vergeet. Zonder Abdoul Karim Danté, Francis Amuzu en Albert Sambi Lokonga, recent overgeplaatst naar de A-kern, tonen de welpen van Neerpede zich de betere van Heerenveen.

Appiah aan de slag in de fitness.
Appiah aan de slag in de fitness.© BELGAIMAGE

Tegen zijn natuur in schiet Van Holsbeeck in een Franse colère wanneer de naam van Kevin Oris aan Anderlecht wordt gelinkt. Het nieuws wordt op hoongelach onthaald in de inner circle van de Brusselse manager. ‘Kevin Oris? Alsjeblieft zeg. Ik heb alle respect voor die jongen, maar dan kunnen we evengoed Nordin Jbari een contract geven.’ Wie gehoopt had dat de overname door Marc Coucke het onmiddellijke einde van het Mogitijdperk zou inluiden, moet nog even geduld uitoefenen. Bij Anderlecht rekenen ze meer dan ooit op Bayat om de offensieve problemen op te lossen. Lukasz Teodorczyk scoorde twee keer tegen Utrecht, maar zijn zoutloze match tegen Heerenveen doet het ergste vermoeden voor de komende weken en maanden.

GRAND CRU

‘Als Charleroi zo voort werkt, dan is het binnen dit en vijf jaar de beste club in België’, beweert iemand bij het verlaten van het hotel Principe Felipe. Of Charleroi dat hard kan maken, zal straks moeten blijken. Om de principes van de huidige hoogconjunctuur te achterhalen, is een bezoek aan het Spaanse kampement van de Carolo’s op een half uurtje rijden van La Manga zeker de moeite waard. Veel valt er niet te beleven in San Pedro del Pinatar, een plek die gedurende het laagseizoen veel weg heeft van een spookstad. Met zijn zeven velden die net als de greens in de buurt tot op de millimeter gemaaid zijn, is Pinatar Arena op het eerste gezicht de ideale werkplaats om de achtervolging op Club Brugge voor te bereiden. Toch is Mehdi Bayat niet helemaal tevreden. Volgens de big boss van Charleroi is het de eerste en de laatste keer dat zijn team hier de winter zal doorbrengen. ‘Het trainingscentrum ziet er goed uit, maar ik verkies een stageplaats waar het veld aan het hotel grenst.’

Chipciu aan de slag in de fitness.
Chipciu aan de slag in de fitness.© BELGAIMAGE

De gedelegeerd bestuurder van de Zebra’s profiteert van de stage om de weldaden van zijn 3-6-9-project te benadrukken en individuele gesprekken aan te knopen met de volledige delegatie. Tijdens een van die babbels is Mehdi Bayat op een avond getuige van een koddig tafereel. Hij ziet hoe een paar Gibraltarese scheidsrechters helemaal uit de bol gaan bij een doelpunt van hun team Cádiz tegen Sevilla in een wedstrijd om de Copa del Rey. Voetbal heeft dan toch zijn charmes.

De oudste van de twee Bayatbroers slaagt ook in zijn opzet: er worden enkele contractverlengingen klaargemaakt en hij krijgt van David Pollet en Enes Saglik te horen dat ze niet van plan zijn om Charleroi te verlaten. Op verdediger Julien Célestine na, die op een uitleenbeurt aast, zal de groep geen wijzigingen ondergaan. Ook het Qatarese Al Arabi vangt bot bij Charleroi wanneer het informeert naar de transfervoorwaarden van Cristian Benavente. Op de laatste training van de stage blijkt waarom. Tijdens een rondootje voorafgaand aan een oefenmatch tegen een Chinese tweedeklasser doet la Quica zich te goed aan enkele hoogstandjes. Tot groot jolijt van enkele Peruviaanse supporters die hem komende zomer aan het werk willen zien op het WK in Rusland. Voor Chris Bédia zit er niets anders op dan zich te concentreren op zijn revalidatie. De Ivoriaan was dé teleurstelling van de heenronde en Felice Mazzu gelooft dat zijn nieuwe T3 Samba Diawara de speler weer op de rails kan krijgen.

Bij Sá Pinto kunnen ook in Spanje de stoppen doorslaan...
Bij Sá Pinto kunnen ook in Spanje de stoppen doorslaan…© BELGAIMAGE

Aangezien het zuiden van Spanje even in Vlaanderen ligt, is de fiets een onmisbaar accessoire om de dag door te komen. Mehdi Bayat maakt gretig gebruik van zijn tweewieler om de route tussen zijn hotel en het trainingsveld af te leggen. Sébastien Siani en Knowledge Musona gebruiken het stuur van hun fiets als rustpunt terwijl ze met een half oog een blik werpen op de oefenmatch van Charleroi. De valiezen zijn intussen al gepakt. Een luchtbrug tussen Spanje en België moet de terugkeer van het volledige Belgische voetbalbestand verzekeren. De grand cru van 2018 is klaar voor consumptie nadat het enkele dagen gerijpt heeft onder de blauwe hemel aan de Spaanse riviera.

DE EXTRA TROEF VAN ANDERLECHT

In de schaduw van Herman Van Holsbeeck proberen drie mannen zo min mogelijk op te vallen in La Manga: persverantwoordeljke David Steegen, Jean-Marc Schellens, een makelaar die zeven spelers van de beloften onder contract heeft, en Christian Schaekels. Die laatste is in Spanje op uitnodiging van Anderlecht en heeft een indrukwekkende database in zijn bezit met 80.000 doelpunten afkomstig uit verschillende competities verspreid over de hele wereld. En sinds een paar weken mag Hein Vanhaezebrouck graaien in de voorraad van de verwoede verzamelaar. Een tool die de coach van Anderlecht gebruikt om het spel van de tegenstander te ontleden. HVH liet zich naar verluidt helemaal inpakken na het doelpunt van Hassane Bandé tijdens zijn eerste match op de bank bij Anderlecht. Schaekels had namelijk voorspeld hoe Bandé zou scoren. Na een grondige doorlichting was hij tot de vaststelling gekomen dat de Burkinese spits vaak scoorde door aan de tweede paal op te duiken na een voorzet van de rechterkant.

Gunther Van Handenhoven van zijn kant overhandigt Schaekels regelmatig een lijstje met namen van spelers die de club zouden kunnen versterken. Aan Schaekels om uit te pluizen of ze compatibel zijn met het spel van Anderlecht. Het is een meer wetenschappelijke benadering van het scoutingwerk. Een heel contrast met de klassieke manier van werken bij Anderlecht. Scouts werden tot voor kort meteen naar het buitenland gestuurd, maar ze kwamen vaak met lege handen naar huis. Resultaat: een grote investering en weinig rendement. Het is wachten op de officiële bekendmaking van de samenwerking tussen Anderlecht en Schaekels. Maar niemand bij Anderlecht die eraan twijfelt dat ze met de data een extra troef in handen zullen hebben voor de toekomst. Bij paars-wit hopen ze dat de doorgedreven profilering van duizenden spelers de foutenmarge van toekomstige transfers zal reduceren. Nu gaan de transferperiodes van Anderlecht nog te vaak gebukt onder het fenomeen namedropping.

‘Genk en ik, dat is een geslaagd huwelijk’

Philippe Clement pruttelt wat tegen wanneer hij er attent op wordt gemaakt dat de training 2 uur en 15 minuten heeft geduurd. ‘We hebben niet langer getraind dan de voorbije dagen. Dit is de duur van een normale oefensessie. We zitten wel in een uitzonderlijke situatie met spelers die lang out zijn geweest voor de winterstop en een groep die vooral nood heeft aan volume. We moeten dus langer trainen en meer afstanden afleggen. Dit soort arbeid leg je je spelers gewoonlijk op in juni. Het komt er dus op aan om het juiste evenwicht te vinden. Want de eerste competitiematch volgt heel snel.’

De nieuwe coach van Genk had niet veel tijd nodig om zich meteen thuis te voelen in Limburg. ‘Ik heb bij Genk gespeeld. Ik weet dus wat de supporters belangrijk vinden’, aldus Clement. ‘De manier waarop ik de ploeg wil laten voetballen, is niet toevallig de huisstijl van Genk. Wellicht heeft dat meegespeeld in de keuze van het bestuur. Ik zou zeggen: dit voelt op dit moment aan als een geslaagd huwelijk.’

...waarna hij, net als zijn assistent Rui Motta, de tribune mag opzoeken.
…waarna hij, net als zijn assistent Rui Motta, de tribune mag opzoeken.© BELGAIMAGE
Veel zon heeft Standard op Marbella niet gezien.
Veel zon heeft Standard op Marbella niet gezien.© BELGAIMAGE
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content