Van Olivier Deschacht tot Michael Wiggers : de beste tien verdedigers van de voorbije competitie.
1 Olivier Deschacht (Anderlecht, 17 punten)
Laatbloeier, die de aanvoerdersband kreeg na de blessure van Bart Goor en de kampioenenschaal in de hoogte mocht steken. Bekroonde daarmee zijn uitstekende seizoen, waarin hij geen enkele competitiewedstrijd miste. Won duidelijk aan maturiteit en hield zich makkelijk staande, als linkerverdediger of centraal achterin. Werd een sterkhouder, de eerste aanjager die uitblinkt door zijn over-mijn-lijkmentaliteit en duelkracht. Verbaasde zijn voorzitter, manager en trainer met de grote sprong voorwaarts die hij maakte. De enige smet op zijn blazoen vormen zijn niet-selecties voor de nationale ploeg. Bondscoach René Vandereycken heeft het niet begrepen op deze mondige voetballer.
2 Hans Cornelis (Genk, 15 punten)
De rechterverdediger was dit seizoen gewoon outstanding en kreeg bijzonder veel vertrouwen van coach Hugo Broos. Had ook weinig last van een directe concurrent. Hans Cornelis symboliseerde met zijn diepgang over de flank de offensieve intenties van zijn ploeg. Hij is het prototype van de meevoetballende flankspeler, die technisch goed is en graag infiltreert. Ook de verstandhouding met Thomas Chatelle, die op de juiste momenten naar binnen knijpt, zat goed.
3 Guillaume Gillet (Gent, 10 punten)
Offensieve middenvelder, die vorig seizoen zestien keer scoorde voor AS Eupen en gold als het grootste talent van de tweede klasse. Werd door Georges Leekens, deels gedwongen, omgetoverd tot rechtsachter en ontpopte zich tot dé revelatie. Beschikt over een groot loopvermogen, scoort gemakkelijk bij stilstaande fasen en leerde zijn impulsiviteit in te tomen. De jonge Waal werd perfect gecoacht en bijgestuurd door Dario Smoje, die hij graag de professor noemt.
4 Dario Smoje (Gent, 9 punten)
Sierlijke maar soms nonchalante Kroatische verdediger, die altijd kiest voor de voetballende oplossing, ook al brengt dat de nodige risico’s met zich mee. De absolute steunpilaar centraal achterin, met heel wat kwaliteiten : een grote duelkracht, een stevige tackle en een goed kop- en positiespel. Alleen zijn eerste meters zijn wat aan de trage kant. Een publiekslieveling, die begin mei zijn rechterachillespees scheurde in het bekerduel op Club Brugge. Hij is een aantal maanden niet inzetbaar.
5 Frank Defays (Charleroi, 9 punten)
Scoorde tegen AA Gent in zijn tweehonderdste competitiewedstrijd voor Charleroi, waarmee de rechterverdediger zijn clubliefde nog maar eens in de verf zette. Is als aanvoerder het perfecte verlengstuk van de trainer op het veld. Vervult een voorbeeldfunctie voor de jongeren, is streng voor zijn meer getalenteerde ploeggenoten en durft hen verbaal aan te pakken. Moet het vooral hebben van zijn grote strijdershart en duelkracht, over de grond of in de lucht. Staat stevig op zijn benen.
6 Martijn Monteyne (Roeselare, 8 punten)
Het is al lang geen toeval meer dat RC Genk aan de mouw trekt van Martijn Monteyne. Deze aanvallend ingestelde rechterverdediger van Roeselare is een authentiek jeugdproduct, dat al meer dan vijf jaar in de A-kern vertoeft en de overgang naar de eerste klasse probleemloos verteerde. De broer van Germinal Beerschotspeler Pieterjan houdt het veld goed breed, is een echte kuitenbijter, die graag en makkelijk een mannetje passeert op snelheid. Wordt goed begeleid door mentor Koen De Vleeschauwer.
7 Nico Van Kerckhoven (Westerlo, 8 punten)
De routinier was samen met Stef Wils en doelman Ronny Gaspercic het slot op de deur van Westerlo. Nico Van Kerckhoven, die besliste zijn loopbaan af te sluiten in de Parel der Kempen, is bezig aan een afscheid in schoonheid. Staat niet alleen voor degelijkheid en een goed positiespel, maakt ook weinig fouten en stuurt perfect de soms onstuimige linkerverdediger Bernt Evens. De 42-voudige international is een toonbeeld van rust, die zijn jarenlange ervaring uit de Bundesliga optimaal gebruikt.
8 Geoffray Toyes (Moeskroen, 7 punten)
Deze centrale verdediger speelde ooit nog bij Bordeaux aan de zijde van latere wereldsterren als Zinédine Zidane, Christophe Dugarry en Bixente Lizarazu. Speelde 250 wedstrijden in de Franse eerste klasse en won de UEFA Cup. Na een moeilijk eerste seizoen bewees hij dit seizoen zijn waarde : een goede timing en sprongkracht ondanks zijn kleine gestalte, een sterk positiespel en een echte leidersfiguur. De ideale begeleider van het jonge talent Daan Van Gijseghem.
9 Mohamed Sarr (Standard, 5 punten)
Atletisch en fysiek type, dat het vooral van zijn duelkracht moet hebben. Liet zich dit seizoen opmerken door zijn secure verdedigingswerk, verteerde probleemloos het (tijdelijke) vertrek van Oguchi Onyewu, in wiens schaduw de Nigeriaan lange tijd voetbalde en wiens fouten hij diende op te vangen. Aan de zijde van Dante Bonfim – die op korte tijd de leider van de defensie werd – kon je hem minder betrappen op onnodige fouten.
10 Michael Wiggers (Bergen, 5 punten)
Werd bij Zulte Waregem geblokkeerd door het sterke duo Dupré-D’Haemers en kon toen Francky Dury niet overtuigen van zijn kwaliteiten. De technische vaardige middenvelder werd door José Riga omgevormd tot rechterverdediger en ontpopte zich tot seizoensrevelatie. Profiteerde optimaal van de blessure van Frédéric Jay en groeide gedurende het competitieverloop. Maakte het verschil door zijn snelheid en zijn goede samenspel met Wilfried Dalmat.
door frédéric vanheule
