Was het toeval dat Sambegou Bangoura zaterdag tegen Lommel voor het eerst sinds weken niet tot scoren kwam ? De Guinese spits zit met een pak kopzorgen : hij tekende al bij Standard, dat hij prefereerde boven RC Genk, Rijsel en Straatsburg, maar weigert dat expliciet te bevestigen en werd slechts na tussenkomst van trainer Paul Put en de spelersgroep “enkel en alleen uit sportieve overwegingen” weer in de wedstrijdkern opgenomen. “Het is ook voor mij niet gemakkelijk hoor”, vraagt de speler om begrip. “Er zijn een aantal dingen aan het licht gekomen, waar ik me totaal niet mee kan verzoenen. Ik heb altijd het beste van mezelf gegeven voor Lokeren, maar dan merk je dat er toch een gebrek aan respect is voor mij.”

Zijn vertrouwensman Alfred Raoul, die vorige week in allerijl vanuit Afrika naar België vloog om zijn petit frère te steunen, spreekt klaardere maar ook hardere taal. “Normaal is het mijn taak niet om in de pers tussenbeide te komen,” zegt hij, “maar nu kan ik niet anders. Ik ben zwaar ontgoocheld in de handelwijze van bepaalde personen in Lokeren. Ik moet mij beheersen, want vanbinnen sta ik op ontploffen. Ik stond op het punt om te vertrekken naar Ivoorkust, toen ik werd gebeld door een huilende vriend pratiquement dans un état critique. Er is hem onrecht aangedaan, monsieur. Voor alle duidelijkheid : Sam is einde contract. Zijn overeenkomst vervalt op 30 juni 2003, en ik kan het weten. Die overeenkomst tot 2005 bij Lokeren is archi-faux. Ik beschik over de bewijzen en dat dossier is zo dik als de bijbel. Als ze zijn en mijn goede naam blijven besmeuren, kom ik ermee naar buiten.”

Niet dat hij bedreigingen wil lanceren, vervolgt Raoul, maar zo kan het echt niet verder. “Ze sollen met hem. Schandalig ! We spreken hier over een jongen van twintig jaar, hé. Dat kan echt niet, want ik heb een familiale verantwoordelijkheid ten opzichte van hem. Je suis à la fois son grand frère. Hij rekent op mij. Een maand lang vertoefde ik bij zijn ouders om allerlei financiële zaken te regelen. Dat is mijn bevoegdheid. Ik heb veel talenten voor peanuts naar België gehaald : Dago, Youla, Olufade, Zéré, Conte, de samenwerkingsverbanden in Afrika ook. Het heeft Lokeren 130 miljoen frank opgeleverd. Bangoura is niet de leugenaar, dat is iemand anders, die ik niet bij naam wil noemen”, verwijst Raoul naar Willy Verhoost, met wie hij al een tijdje overhoop ligt.

“Op Roger Lambrecht kan ik moeilijk boos zijn, want le pauvre heeft geen enkele schuld in deze hele kwestie. Veel zaken gebeuren achter zijn rug. Monsieur Lambrecht meent het goed, maar wordt slecht en foutief geadviseerd door de transfer- en contractverantwoordelijke. Is het niet erg dat Lokeren pas vorige week voor het eerst een schriftelijk voorstel tot contractverlenging aan Sam en zijn Fifa-zaakwaarnemer Laurent Dechaux overmaakte ? Veel te laat, en bovendien een voorstel van 18 miljoen Belgische frank voor drie seizoenen ! Zijn dat zware inspanningen ? Komaan zeg, hij is echt wel meer waard.”

door Frédéric Vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content