En als Leicester nu eens tot het einde meedoet? Een terechte vraag, aangezien de Foxes de hen voorspelde terugslag elke week uitstellen. Wat doen ze dit weekend op het veld van Manchester City?

‘We lijken wel een kelder die het opneemt tegen villa’s met een zwembad.’ Claudio Ranieri kan het nog altijd moeilijk geloven. De maand januari zit er alweer op en Leicester is nog altijd in de running voor de titel. Vorige zomer verloor de ploeg nochtans twee van zijn breinen: dat aan de zijlijn – Nigel Pearson – en dat op het veld, na het vertrek van Esteban Cambiasso naar Griekenland. Ranieri maakte de omgekeerde beweging, nadat hij er als bondscoach niet in slaagde de Grieken te kwalificeren voor het EK, een schandelijke nederlaag tegen de Faeröer incluis.

Alles leek erop te wijzen dat hij bij Leicester tegen de degradatie ging vechten. Maar het liep anders. Het sprookje kreeg vorm in een 4-4-2 rond het hyperactieve voetbal van Jamie Vardy. De Britse spits is niet alleen de doelpuntenmaker van de Foxes, maar ook degene die het spel bepaalt. Dankzij zijn diepgang en zijn ongelooflijke activiteit in de aanvalslijn kan de ploeg in de omschakeling spelen en hoeft ze zich geen zorgen te maken om al te veel opbouw van achteren uit. De techniek van Riyad Mahrez is zonder twijfel verfijnder dan het spel van Vardy, maar Mahrez kan zich slechts ontplooien doordat de beste schutter van het koninkrijk met zijn loopwerk de lijnen uit elkaar trekt.

Het directe voetbal van Leicester is een hommage aan de traditie van de Britse eilanden. En dan maakt het niet uit dat met 69,7 procent geslaagde passes de Foxes de minst zorgvuldige spelers van de Premier League zijn. Ranieri heeft zijn ploeg op Italiaans model geschoeid, met twee lijnen van vier die heel laag staan, zodat Robert Huth en Wes Morgan hun lengte kunnen benutten in de rechthoek. Leicester geeft dus niet veel om balbezit (44 procent), snijdt de passlijnen van de tegenstander af (met 21,5 intercepties per match hebben ze het beste gemiddelde van Engeland) en loopt. Veel en overal.

Als Vardy er niet in slaagt om de vijandelijke verdediging te verschalken is het N’Golo Kanté die op het middenveld de afvallende bal verslindt. De Frans-Malinese middenvelder gaat ongestructureerd te werk, maar zijn energie wordt gecompenseerd door het tactische werk van Danny Drinkwater voor de verdediging. Hij doet in het King Power Stadium waar Nemanja Matic niet meer in slaagt op Stamford Bridge.

‘Op dit moment is het de beste ploeg in competitie’, bevestigt sir Alex Ferguson. ‘Maar de vraag is: hoelang gaat het nog duren?’ Er werd de Foxes de hel voorspeld aangezien hun kern te smal zou zijn voor de drukke agenda van januari, maar kijk: ze staan er nog altijd. Dat is ook te wijten aan de tenoren die het laten afweten, van een City dat nog steeds niet kan verdedigen met Yaya Touré en een Arsenal dat moeite heeft met zijn favorietenrol.

‘Het lijkt wel of niemand kampioen wil worden’, besluit Ranieri. Het typische verhaal in een overgangsseizoen. Zo’n seizoen waarin grote verrassingen niet uitgesloten zijn…

DOOR GUILLAUME GAUTIER