Dodi Lukebakio heeft lak aan de hiërarchie bij Anderlecht. Met een combinatie van souplesse, snelheid en explosiviteit raasde hij voorbij gevestigde waarde Ibrahima Conte en het Egyptische supertalent Trezeguet. Portret van de next best thing op Anderlecht.

Voor het slapengaan kijkt Dodi Lukebakio (18) zijn helden Cristiano Ronaldo en Neymar een laatste keer in de ogen. Zoals elke voetbalgekke tiener heeft Lukebakio zijn kamer in het ouderlijke huis in Asse behangen met posters van zijn idolen. De 18-jarige winger heeft ergens ook een foto liggen van hem met Samuel Eto’o en Roger Milla. Het plaatje werd in de zomer van 2009 genomen na de galawedstrijd tussen Tubeke en Kameroen. Al moest vader Roger — boezemvriend van Roger Lukaku — hem met handen en voeten uitleggen wie die bejaarde Milla is. Zelfs Eto’o kan in de denkwereld van Lukebakio niet tippen aan Ronaldo. De Portugese balvirtuoos is zijn absolute nummer een. De twee hebben zelfs een ding met elkaar gemeen: de gave om de bal op te drijven, naar binnen te snijden en op kruissnelheid vliegensvlug de sloophamer boven te halen. Lukebakio doet het al sinds zijn zevende bij zijn eerste club Asse Zellik 2002 en perfectioneert zijn kunstjes vanaf zijn twaalfde bij FC Brussels onder de hoede van Thierry Cabeke. Die speelt zelfs taxichauffeur wanneer Lukebakio zijn bus mist. ‘We hadden vier keer per week training en voor hem was het niet makkelijk om tot in Brussel te raken’, vertelt Cabeke. ‘Soms reed hij met mij mee of de ploegafgevaardigde. Of hij carpoolde met de vader van een ploegmaat. Dat was geen verdoken voorkeursbehandeling omdat hij beter kon voetballen dan de rest. Bij Brussels was de solidariteit gewoon héél groot.’

Met Ryan Mmaee, nu bij Standard, en Lukebakio beschikt Cabeke op dat moment over een uitzonderlijke voorlinie. ‘Dodi was niet de snelste, ook niet de grootste, maar met zijn vista en techniek kon hij zich uit elke benarde situatie bevrijden. Maar dat hij het daarmee in eerste klasse zou redden bij Anderlecht? Dat had ik niet kunnen voorspellen. Ik heb met Michy Batshuayi gewerkt en van hem wist ik dat hij het zou maken. Qua intrinsieke kwaliteiten komt Dodi daar net onder.’

VROEGE VERVANGING

Tijdens een toernooi in Frankrijk maakt Lukebakio indruk op de scouts van Borussia Dortmund en Arsenal. Maar de familie ziet een vertrek uit Asse niet zitten. ‘Wij vonden het véél te vroeg voor Dodi om België te verlaten’, vertelt mama Nana Ngandoli. ‘We hebben hem uitgelegd waarom hij beter nog even hier bleef en hij begreep het meteen. Ik weet zelfs niet of Dodi had kunnen aarden alleen in het buitenland. Hij heeft zijn familie graag rond zich. Hij is bijvoorbeeld niet van plan om snel een eigen stek te nemen.’

Op zijn dertiende slaat de tengere Lukebakio dan toch elders zijn tenten op. Niet naar een Europese topclub, maar net over de gemeentegrens in Anderlecht. Bij de U15 speelt hij aanvankelijk weinig. Tot hij het jaar daarop Thierry Verjans tegenkomt. ‘Mij viel meteen op dat hij zo lenig was als een roofdier’, aldus Verjans, die een paar maanden geleden terugkeerde naar Standard. ‘Hij dribbelde steeds vooruit, zocht de diepte. Ik noemde hem de blikopener: hij kon een match snel openbreken. Meestal was de wedstrijd binnen het eerste kwartier gespeeld. Maar hij had moeite om negentig minuten aanwezig te zijn. Hij had nog niet de motor om vijftien tot twintig acties per wedstrijd te maken.’

Ondanks zijn onmiskenbare potentieel glipt Lukebakio door de mazen van het net dat door makelaars gespannen wordt. Michel Dupont en Ömer Zihlan zijn wel gecharmeerd. ‘Er zat veel afval in zijn spel, maar hij had iets speciaals’, meent Dupont, die al meer dan twee jaar Lukebakio’s raadgever is. ‘Scoorde hij of gaf hij een assist, dan won Anderlecht. Altijd. Om hem nog meer te prikkelen heb ik Dodi een uitdaging gegeven: bij de U17 en U19 moest hij betrokken zijn bij de helft van de doelpunten. Toen hij overstapte naar de beloften werd dat dertig procent. Maar het ging te gemakkelijk en ik heb het opnieuw opgetrokken naar vijftig procent.’

Bij momenten vervalt Lukebakio in nonchalance. Bij de U17 houdt Mohamed Ouahbi, intussen gepromoveerd naar de staf van Besnik Hasi, hem bij de les. Dupont: ‘Ouahbi heeft hem niet gespaard. Het gebeurde dat Dodi al na twintig minuten vervangen werd omdat hij er niets van bakte. Bij Dodi ging soms het licht uit: hij pikte de bal op en probeerde vijf man te dribbelen. Natuurlijk verloor hij de bal. Een paar minuten later deed hij het opnieuw. Ouahbi werd er hoorndol van. Ook zijn ploegmaats kregen het soms op hun heupen van zijn gebrei. Maar hij deed de ploeg winnen en het werd hem snel vergeven.’

Op Neerpede is nochtans niet iedereen overtuigd van Lukebakio. ‘Hij had voor- en tegenstanders’, beweert een werknemer van Anderlecht. ‘Door zijn criticasters werd hij bestempeld als een voetballer zonder hersenen. Straf dat de trainers die niet in hem geloofden nu beweren dat zij medeverantwoordelijk zijn voor zijn snelle ontwikkeling.’

BEVROREN TENEN

De definitieve doorbraak komt er in de achtste finales van de Youth League tegen Barcelona in maart van vorig jaar. Lukebakio staat voor het eerst aan de aftrap in het bekertoernooi en vertolkt een hoofdrol tijdens de 1-0-overwinning tegen de Spaanse topclub. Lukebakio zal die avond de arme doelman Guillermo Lara vier keer onder vuur nemen. Na die match beseft de aanvaller dat de leerlingen van La Masía, toch het beste opleidingscentrum ter wereld, niet beter zijn dan hij.

De beloning volgt in december wanneer hij een contract tot 2020 mag tekenen. Met de belofte dat zijn salaris opgewaardeerd zal worden indien hij vast in ploeg staat. Lukebakio droomt van een zwarte Lambor-ghini met getinte ruiten. Maar zijn entourage maakt hem duidelijk dat in dit stadium van zijn carrière geld bijkomstig is en dat hij nu een stevige fundering moet leggen voor de toekomst. Dupont: ‘Eigenlijk heeft Dodi een serieuze voorsprong genomen op de planning die we samen hadden opgesteld. Het doel was om mee te gaan op winterstage in Spanje en in 2016 een paar invalbeurten te krijgen. We mikten op de laatste matchen van de play-offs wanneer alles beslist is.’

Zijn gebrek aan maturiteit breekt Lukebakio nu en dan zuur op. Zoals in de laatste groepswedstrijd in de Europa League tegen Qarabag. Tijdens zijn invalbeurt van 25 minuten maakt hij niets klaar omdat zijn tenen bevroren zijn. ‘Hij had zijn veters te strak aangespannen’, lacht Dupont. ‘Daardoor kon het bloed niet goed circuleren. Ik heb hem aangeraden om bij vriestemperaturen zijn veters pas te binden als hij moet opwarmen en peper te strooien op zijn voeten. Hij is nog jong, maar die kleine accidentjes moeten er wel stilaan uit.’

Ook Verjans meent dat Lukebakio een goede omkadering nodig heeft. ‘Ik kwam Dodi tegen op het trainingscentrum toen hij een fotoshoot had voor de ploegfoto met de U21. Het was net na zijn verwijdering uit de A-kern. Hij had joekels van oorbellen in zijn oor gestoken. Ik heb hem daarover aangesproken. Ik zei: ‘Gezien je reputatie moet je je discreet opstellen, zeker als je moet poseren voor een foto.‘ Aan een ding mag je niet twijfelen: Lukebakio identificeert zich helemaal met Anderlecht. Ik heb hem eens gevraagd wat zijn doel was als profvoetballer. Hij zei: in het eerste elftal van Anderlecht voetballen. Hij had — zoals veel jongeren van zijn leeftijd — Chelsea, Bayern of Barcelona kunnen opgeven als droombestemming. Maar hij antwoordde gedecideerd Anderlecht.’

ZEVENTIG PROCENT

Na negen wedstrijden en bijna 360 speelminuten in eerste klasse heeft Lukebakio de hiërarchie bij paars-wit op haar kop gezet. Tegen STVV had Hasi alle redenen om een matige Lukebakio te wisselen, maar hij haalde Dennis Praet van het veld. ‘Toch gebruikt Dodi slechts zeventig procent van zijn capaciteiten’, verzekert Dupont ons. ‘Hij speelt op zeker om niets verkeerd te doen, Ik kan hem begrijpen, hoor. Hasi heeft zijn nek voor hem uitgestoken en hij wil het vertrouwen niet beschamen. Maar soms mis ik die drive. Hij zou alles op zijn weg moeten opvreten. Diego Simeone zei ooit: stap het terrein op alsof het je laatste wedstrijd is. Dat heb ik Dodi een paar keer ingeprent en nu moet hij voor zichzelf uitmaken wat hij wil. Een carrière als Kevin De Bruyne. Of eindigen zoals Ibrahim Maaroufi, die ooit bij Inter zat en nu in provinciale voetbalt.’

DOOR ALAIN ELIASY – FOTO’S BELGAIMAGE

‘Dodi moet voor zichzelf uitmaken wat hij wil: een carrière als Kevin De Bruyne of eindigen zoals Ibrahim Maaroufi.’ MICHEL DUPONT

‘Qua intrinsieke kwaliteiten komt Lukebakio net onder Batshuayi.’ THIERRY CABEKE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content