In de vier jaar onder bondscoach Aimé Anthuenis is veel tijd verloren gegaan. Niet alleen werden de kortetermijndoelstellingen (EK 2004 en WK 2006) niet gehaald, er was ook geen sportieve erfenis. René Vandereycken keek van bij zijn aanstelling naar de lange termijn. Hij bouwde aan een verjongde spelersgroep en zag elke wedstrijd als onderdeel van het groeiproces. Dat ging al vroeg ten koste van plaatsing voor EURO 2008, maar ondanks het teleurstellende spel en het uitblijven van resultaten bleef de bondscoach benadrukken dat hij vooruitgang zag.

België-Servië, de eerste wedstrijd met de aanvallers Moussa Dembele en Kevin Mirallas samen in de basis, vormde een keerpunt. België haalde het met goed voetbal en 3-2 van een onkennelijke tegenstander. In Kazachstan bewees het dat die prestatie geen toeval was geweest. Met een voor België zelden gezien dominant combinatievoetbal, in slechte omstandigheden bovendien, liepen de Rode Duivels voor de rust uit tot 0-2. De eindstand (2-2) werd alsnog een halve teleurstelling. Met Finland kwam daarna een van de groepsfavorieten naar Brussel. Slechte wedstrijd, van beide kanten, maar wel een resultaat (0-0), al gebeurde dat met assistentie van de scheidsrechter die een geldig Fins doelpunt afkeurde. Tegen Armenië enkele dagen later was het opnieuw een uur lang verveling troef, tot Wesley Sonck scoorde. Dat doelpunt – het is een voetbalcliché – werkte bevrijdend en in een onderhoudend laatste halfuur werd het nog 3-0.

Vier opeenvolgende interlands zonder nederlaag (8 op 12) gaven onmiskenbaar de lang beloofde vooruitgang te zien. Eindelijk was er ook resultaat. Toch merkten Vandereyckens critici binnen de bond op dat hij in Polen en Azerbeidzjan maar eens moest laten zien dat hij ook op verplaatsing een resultaat kan neerzetten. Vooral nu er door de mathematische uitschakeling ontspannen kan worden gevoetbald. In Polen lukte het niet, maar of een resultaat in Azerbeidzjan Vandereycken en Stéphane Demol in het zadel houdt, gesteld dat zij niet zelf al hun conclusies hebben getrokken, is uiterst twijfelachtig. De stemming in de technische commissie is overduidelijk contra de bondscoach. Dat de Mirallaswissel in Kazachstan hem nog altijd wordt aangerekend, is schokkend voor de competentie waarmee over zijn lot wordt beslist, maar de frustratie dat er nauwelijks met hem te praten valt, is begrijpelijk.

Het gevaar dat er met Vandereyckens vervanging veel

kapot wordt gemaakt, is reëel. Er staat een ploeg nu, er staat een bondscoach die ermee kan werken en het ergste zou zijn dat een nieuwe coach weer van nul af aan denkt te moeten herbeginnen. De communautaire lobby draait om Jean-François de Sart door te schuiven, naar het voorbeeld van Frankrijk, waar beloftecoach Raymond Domenech in 2004 Jacques Santini opvolgde. Wie het ook wordt: het groeiproces kan geen alibi meer zijn wanneer volgend jaar de kwalificatiecampagne voor het WK 2010 van start gaat. Dan telt alleen het resultaat.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content