Soms wil Hugo Broos er nog weleens over praten. Over de manier waarop hij als trainer van Club Brugge elke dag weer van het werk van zijn spelers genoot. Er school zo veel gretigheid en verbetenheid in de groep dat hij soms de spelers diende af te remmen. Altijd maar weer over de pijngrens heen gaan, zelf de zweep bovenhalen, niet kunnen verliezen in een trainingspartijtje, een zware overtreding op training en toch niet discussiëren, bij Club Brugge ervaarde Broos hoe een speler kan groeien als hij door iedereen wordt geaccepteerd en gerespecteerd.

En Hugo Broos wil ook nog weleens vertellen over de beruchte maandagavonden, waarin de spelers naar een of andere supportersavond trokken, samen gezellig kletsten en dronken, om dan de dag nadien met een houten kop op training te verschijnen en alles uit het lichaam te persen. Op zulke momenten werd een unieke band gesmeed, door spelers die geen moment naast hun schoenen liepen.

Het lijkt wel een verhaal uit de oude doos als je dit allemaal op het huidige Club Brugge projecteert. In deze tijden van egocentrisme vloeide de sfeer van solidariteit weg, de groep is versplinterd en bestaat uit tal van eenlingen. Maar Club onderging niet alleen buiten maar ook op het veld een stijlbreuk. Omdat voetbal al lang niet meer bestaat uit alleen kracht en loopvermogen zocht het naar techniek en raffinement, het was een kordate ingreep die Marc Degryse als sportleider deed, al zorgde hij niet alleen voor creativiteit, maar ook voor mentaliteit.

De aanzet was goed maar het effect bleef uit, ook en vooral omdat het leiderschap uit de kleedkamer was verdwenen. Bij gebrek aan onwrikbare persoonlijkheden ontstond er vooral dit seizoen anarchie in de vestiaire. De incidenten en knetterende ruzies stapelden zich op. Ze liepen als een rode draad doorheen dit seizoen.

Trainer Adrie Koster stond erbij en moest het machteloos ondergaan. De (beroeps)ernst was bij velen ver te zoeken. Koster leek steeds meer door de vingers te zien. Nadat Nabil Dirar in de wedstrijd tegen KV Kortrijk eerst botste met Vadis Odjidja en dan de supporters provoceerde, wilde hij zijn aanvaller niet sanctioneren. Het bestuur dacht er anders over.

Hoe trek je zo’n verscheurde groep weer recht? De nieuwe directie kan er kennelijk niet snel genoeg mee beginnen. Met een aankoop van Björn Vleminckx en de Zweedse verdediger Fredrik Stenman is de marsroute aangegeven: Club grijpt terug naar power en mentaliteit. Ook de interesse voor andere spelers ( Yoni Buyens) past in dat plaatje. Club hoopt zijn vroegere identiteit te hervinden. Alleen volstaan kracht en loopvermogen natuurlijk al lang niet meer in het moderne voetbal. Dat vraagt techniek en snelheid. Gebracht door mentaal sterke spelers die zichzelf voor het collectief wegcijferen.

Nieuwe aankopen volstaan niet om van Club weer een sterk en eendrachtig blok te maken. Het telt in zijn kern tal van ongeleide projectielen. Die moeten weggesneden worden. En wat doe je met een trainer die de indruk geeft de groep niet onder controle te hebben? Over de nieuwe aankopen werd Adrie Koster nauwelijks geconsulteerd, ook al is de inspraak van trainers in transfers bij Club altijd beperkt geweest.

Club Brugge probeert vanaf volgend weekend in play-off 1 toch nog wat kleur te geven aan zijn seizoen. Alle middelen zijn daarvoor goed. Afgelopen maandag mocht Nabil Dirar toch weer aansluiten bij de A-kern. In wezen heeft de Marokkaan geen enkele match gemist want voor de laatste competitiewedstrijd van de reguliere competitie, op Lierse, was hij geschorst. Voetballers kunnen zich kennelijk veel veroorloven bij Club Brugge. Adrie Koster moet weleens moe worden van de attitude van sommige spelers. Maar kennelijk ben je met deze ploeg verplicht om concessies te doen en principes te verloochenen. Dat duidt niet op de krachtige lijn die van bovenaf wordt voorgeschreven. En het is zeker geen basis om verder op te bouwen.

De schoonmaakoperatie zal verder gaan en de rol van de trainer komt daarin centraal te staan. In zijn niet in te dijken drang naar veranderingen zet Club Brugge zichzelf zwaar onder druk. Met minder dan een titel zal niemand volgend seizoen tevreden zijn.

DOOR JACQUES SYS

Club zet zichzelf zwaar onder druk.