‘De coach zegt dat ik het verschil kan maken’

© KOEN BAUTERS

Toen Krepin Diatta vanuit Senegal naar Europa kwam, was Molde zijn eerste club en Ole Gunnar Solskjaer daar hoofdtrainer. Morgen/donderdag kruisen ze elkaar opnieuw in de Europa League. ‘Ik hoop dat hij me nog herkent.’

Een van de sleutelspelers in het huidige Club Brugge is de jonge Krepin Diatta (volgende week 21). In de winter van 2018 kwam hij uit Noorwegen naar West-Vlaanderen. De stap van Sarpsborg naar Club Brugge was een grote, maar hij werkte hard en greep, eens de fysieke achterstand weggewerkt, zijn kans. Steeds nadrukkelijker, wat analisten begin januari, toen blauw-zwart het moeilijker kreeg, tot de volgende vaststelling dreef: Club mist Diatta. De flankspeler was op dat moment out met een blessure. Sinds het uitduel tegen Charleroi is hij weer fit, en tegen Manchester United zullen ongetwijfeld ook weer veel aanvallen via zijn voeten passeren.

Dit kampioenschap gaan we nooit winnen door alleen op onze technische kwaliteiten te rekenen. Daarvoor is het te hard, te fysiek.’ Krepin Diatta

Overdrijven we als we zeggen dat het dankzij jou is dat Club Brugge morgen gastheer van Manchester United is?

Krepin Diatta: ‘Daar overdrijf je helemaal! Mijn gelijkmaker in het slot tegen Galatasaray was belangrijk, maar de hele ploeg heeft tijdens de campagne hard gewerkt om er nu nog te staan. Neem bijvoorbeeld die goal. Ik had al een hele tijd het gevoel dat we alleen nog het verschil zouden maken met een individuele flits. Daarom stond ik zeer geconcentreerd te wachten tot de bal mijn richting uit zou komen. Clinton ( Mata, nvdr) ging mee in het offensief en dook in mijn rug. Op dat moment zag ik dat mijn tegenstander met hem mee wilde gaan en toen dacht ik: nu komt mijn kans om zelf naar binnen te draaien. Zonder die beweging van Clinton was de speler ongetwijfeld voor mij blijven staan.’

Krepin Diatta, hier in duel met Yuki Kobayashi: 'Er is in onze ploeg nooit iemand die boos is op een ander als een schot of een actie mislukt.'
Krepin Diatta, hier in duel met Yuki Kobayashi: ‘Er is in onze ploeg nooit iemand die boos is op een ander als een schot of een actie mislukt.’© BELGAIMAGE

In jouw schot en in de vreugde achteraf zat alle spanning van een hele campagne, een hele match.

Diatta: ‘Ja. De hele wedstrijd was ik al bij elk balcontact uitgefloten.’

Racistisch gedrag?

Diatta: ‘Het gebeurde niet bij elke Bruggeling. In elk geval zat er veel in mijn schot: agressie, concentratie, raak willen treffen. Ik dacht ook: gaat de bal naast en verliezen we alsnog, tant pis, we hebben het op zijn minst geprobeerd.’

De Noor Erling Haaland heeft dat ook, de durf/onschuld van de jeugd, niet bang zijn om het fout te doen, maar gewoon knallen.

Diatta: ‘Ik zag het als het nemen van mijn verantwoordelijkheid. Er is in onze ploeg nooit iemand die boos is op een ander als een schot of een actie mislukt. Leeftijd mag daar niks mee te maken hebben. Wat ik toen wél betreurde, was het pakken van mijn tweede gele kaart. Clinton en Deli liepen naast me toen we uitgevierd waren, en toen al zei ik: ‘Mannen, ik heb hier iets super doms gedaan. Maak het nu wel af hé.’ Het gebeurde in de euforie, maar ik heb me toen wel voorgenomen dat het me niet meer zal overkomen. Want het opmerkelijke is: ik pak normaal nooit een kaart. Niet hier, niet bij de nationale ploeg. Maar in die wedstrijd krijg ik er twee!’

Elke speler droomt van een grote club, maar voor mij is Club Brugge dat ook. Ik zit hier goed.’ Krepin Diatta

Bernabéu

Wat vond je van jullie Europese campagne?

Diatta: ‘Naar mijn gevoel maakten we goeie reclame voor onszelf en het Belgisch kampioenschap. Dat we botsten op Real Madrid en PSG is logisch, zij hebben meer ervaring. Als wij een tijdje elk jaar Champions League zouden spelen, gaan wij daar ook beter presteren. Voor mij was het een jongensdroom die uitkwam. Toen ik klein was, zat ik met open mond naar Real Madrid en het stadion te kijken. Daar nu kunnen spelen… Ik denk niet dat ik je moet vertellen hoe motiverend zoiets is.’

Vanaf wanneer in de wedstrijd valt dat besef weg?

Diatta: ( glimlach) ‘Als de match gedaan is. Straks, op Old Trafford, zal het iets gelijkaardigs zijn. Je maakt bij aankomst wat foto’s, je speelt je match en dan denk je: voilà, dit was het. Je kan als voetballer héél goed zijn, maar toch die kans niet krijgen. Dat moet je altijd beseffen.’

Hoe moeilijk is die spreidstand als jonge speler: jezelf op zo’n forum willen tonen, maar tegelijk ook werken en je wegcijferen voor de ploeg.

Diatta: ‘Als je jezelf wil tonen, moet je in de eerste plaats ten dienste staan van het collectief. Pas daarna, in een tweede fase, volgt het tonen van je kwaliteiten. Wie andersom redeneert en zegt: god, het is vanavond Champions League of Europa League, nú ga ik me eens tonen en de ploeg kan mijn rug op, dan ga je verliezen. Je moet dus altijd de ploeg voorrang geven.’

Is dat voor een jongere niet het moeilijkste?

Diatta: ‘Dat zou niet moeilijk mogen zijn. Eerst doen wat de trainer vraagt en daarna komen, binnen dat schema, je eigen individuele kwaliteiten aan bod. De trainer zal je nooit zeggen hoe je een bal moet controleren, waar op het veld je welke pas moet geven, wanneer je moet dribbelen… Die rol invullen is aan jou.’

Wordt creativiteit soms niet aan banden gelegd door trainerseisen?

Diatta: ‘Dat kan gebeuren als je niet begrijpt wat trainers van je willen. Maar dat voordeel hebben we hier. Er is heel veel communicatie, met staf, met trainer, met al de rest binnen de club. Ook met de jongeren. Ze roepen ons binnen, vragen naar onze mening…’

Houden ze er ook rekening mee?

Diatta: ‘ Bien sûr. Als wat je zegt, steek houdt en de ploeg iets bijbrengt.’

Agressie

De grootste winst die je in Brugge boekte, was op fysiek vlak. Je kan nu zonder problemen het werk op de flank aan, negentig minuten lang.

Diatta: ‘Ja, op dat vlak heb ik veel moeten leren. Anderzijds: vaak domineren we een wedstrijd en is het toch vooral in het aanvallende gedeelte dat ik moet werken. Dat varieert geregeld. In Luik zijn we begonnen in een 4-3-3, het is niet altijd 3-5-2. We kunnen ons aan veel wedstrijdomstandigheden aanpassen. Telkens met dit uitgangspunt: de bal monopoliseren, aanvallen, zo dominant mogelijk zijn.’

Wedstrijden winnen gebeurt dezer dagen wat moeizamer. Waarom?

Diatta: ‘Wat ze tegenwoordig vooral doen, is ons beletten om te voetballen. Op alle mogelijke manieren: door te verdedigen, door duels aan te gaan, door strijd uit te lokken. Daarop moeten we antwoorden. Wij weten nu: als zij beginnen uit te delen, antwoorden we.’

Is het geen kwestie van wegblijven uit de duels?

Diatta: ‘Dat proberen we. Als we de bal hebben, proberen we nog steeds te voetballen, maar als het anders moet, kunnen we dat ook. Wij kunnen ook agressief zijn om een bal te veroveren. Dit kampioenschap gaan we nooit winnen door alleen op onze technische kwaliteiten te rekenen. Daarvoor is het te hard, te fysiek. Je wordt slechts kampioen door aan alle criteria te beantwoorden.’

Dat belooft voor de play-offs.

Diatta: ‘Daar ligt een taak voor de refs, vind ik. Zij bepalen. In Luik ben ik op een gegeven moment naar de scheidsrechter gestapt, met de vraag om er wat aan te doen. Waren we gekomen om te voetballen of ging het om een partijtje rugby? Het veld was al dramatisch en dan kreeg je er elke keer nog wat stampen bovenop.’

Wat is de toegevoegde waarde van iemand als Michael Krmencik: wegen in de duels, oorlog maken in de zestien?

Diatta: ‘De coach heeft zijn analyse gemaakt en gezien wat er nodig was. We hadden zo iemand in de kern, met Mbaye Diagne, die dat goed deed. Maar bon, de problemen die hij had, hebben er voor gezorgd dat er iemand anders moest komen, die even sterk was.’

Diagne is wel terug.

Diatta: ‘Ja. Terug in Brugge, maar hij traint nog niet met de groep. Misschien komt dat nog.’

Is dat nog mogelijk na alles wat gebeurde?

Diatta: ‘Hij heeft zijn kwaliteiten en zijn instinct als spits. We komen in beslissende weken, misschien is er nog een opening. Anderen moeten daarover beslissen.’

Hij liet al een blauw-zwarte streep in zijn kapsel trekken. Waar zijn jouw witte haren?

Diatta: ‘Weg. Mijn ma vond het maar niks. Ik wel.’ ( lacht)

Fysiek

Wat is de toegevoegde waarde van Krepin Diatta in dit Club?

Diatta: ‘Ik denk dat ik veel beslissender ben geworden. Het overzicht in de beslissende fases wordt beter. De coach zegt me dat ik in elke wedstrijd het verschil zou moeten kunnen maken. Dat probeer ik. Dat legt wat druk op mijn schouders, maar die moet ik kunnen plaatsen.’

Voor analisten ben je stilaan een sleutelspeler. Heel veel gaat over rechts, over jouw flank.

Diatta: ‘Dat vind ik fijn om te horen, maar ik focus daar niet te veel op. Als ik straks twintig goals maak, maar we winnen niks, ben ik daar niks mee. Liever beker en kampioen. Ik heb al twee keer met mijn land een finale verloren, met de U20 in 2017 en nu met de A-ploeg vorige zomer.’

Ben je op je twintigste niet bang voor een overload: een lang seizoen vorig jaar, dan een drukke zomer met Senegal en quasi zonder vakantie in een nieuw seizoen gerold.

Diatta: ‘Fysiek is het lang en intens, maar als je mentaal sterk bent, kan je dat aan. En je moet je leven goed organiseren. Na de training slaap ik elke dag 2 tot 2,5 uur. Doe ik dat niet, dan ga ik kapot. Als ik opsta, is het kalm: Netflix, wat Playstation. En dan wat babbelen, met vrienden, de familie.’

Heb je een vaste vriendin?

Diatta: ‘Ja, maar zij woont niet in België. Ze is Senegalese maar studeert financiën in Genève. Als ze een paar dagen vrij heeft, komt ze me opzoeken.’

Ole Gunnar

Wie is de coach van Manchester United?

Diatta: ‘ Ole Gunnar! Mij goed bekend, inderdaad. Hij was bij Molde, toen ik daar op mijn zestiende terechtkwam voor een test. Hij is een goeie coach, want hij wilde me absoluut houden. ( lacht) Alleen stond het reglement dat niet toe, ik was nog niet oud genoeg om een contract te tekenen.’

Gaat hij je herkennen, denk je?

Diatta: ‘Geen idee, maar ik hoop het. Als ik kan, ga ik hem groeten en nog wat praten over Molde. Hij werd er op handen gedragen. Ethan ( Horvath, nvdr) kent hem nog beter. Ik was er maar voor de B-ploeg, maar Ethan werkte met hem in de A-ploeg.’

Ik las ergens dat Manchester United interesse had in jou. Klopt dat?

Diatta: ‘Ze zijn me in Noorwegen diverse keren komen volgen, dat is juist. Maar een contract kreeg ik nooit voorgelegd, omdat ik geen werkvergunning zou krijgen. Ik vond het ook geen goeie stap voor mij. Als ik naar Manchester was gegaan, was dat voor de tweede ploeg geweest.

‘Na het WK met de U20 in Zuid-Korea had ik veel voorstellen: Atlético, Dortmund, … Maar ook daar was het voor de jeugdploegen. Mij gaat het niet om de namen van de clubs, maar om mijn carrière en dan moet je geen stappen overslaan. Geld mag op mijn leeftijd niet primeren, vind ik. Ik heb daar altijd goed over nagedacht en tot op dit moment betreur ik geen enkele keuze. Elke speler droomt van een grote club, maar voor mij is Club Brugge dat ook. Ik zit hier goed. Hoe lang nog weet niemand. Dat hangt af van mijn progressie, van de markt, van anderen.

‘Ik denk na over de stappen die ik zet, maar niks moet. Is er iemand die me wil, dan zal ik dat bekijken. Krijg ik de kans om hier nog een jaar extra te blijven, dan zou ik dat geen probleem vinden. Ik ben hier gelukkig, ik werk hier graag, ik hou van de manier van werken hier en ik woon graag in de stad.’

In de stad, niet hier in Knokke-Heist, nabij het oefencomplex.

Diatta: ‘Niet echt in de stad, daar woonde ik vroeger. Maar het was er te druk. Hier zou ik ook niet kunnen wonen. Te veel lawaai, slecht voor de siësta. Ik woon nu in Sint-Kruis, een heel rustige plek. Dood na 18 uur en zo heb ik het graag.’

Het voordeel van een prille twintiger is dat nog niks moet. Je moet morgen bijvoorbeeld niet beslissend zijn tegen Manchester United.

Diatta: ‘Mmm, ik weet het niet. Ik voel de druk toch stijgen, hoor. De supporters zien me stilaan anders. Velen rekenen echt op mij. Dat is in het najaar veranderd naar mijn gevoel. Nog voor die wedstrijd in Istanbul. Die druk voel ik, maar accepteer ik ook.’

Ben je met dat besef nu zenuwachtiger voor de wedstrijd?

Diatta: ‘Neen. Omdat ik vertrouwen heb in mijn kwaliteiten en durf dingen te doen. En omdat ik weet dat het publiek ook vertrouwen in me heeft. Het enige wat ik haat zijn slechte prestaties. Als ik n’importe quoi begin te doen, word ik kwaad op mezelf. Maar naar mijn gevoel ben ik vrij regelmatig.’

Hoe belangrijk is Clinton Mata voor jou?

Diatta: ‘Hij is super. Hij staat er altijd, niet alleen voor de Afrikaanse jongens, maar voor iedereen. Hij is het cement tussen blank en zwart. Ik luister graag naar hem. We zijn complementair op het veld en vrienden ernaast. Hij coacht me veel tijdens de match en heeft eigenlijk niet zo graag dat ik diep terugval. ‘Doe jij met de bal waar je goed in bent’, zegt hij dan. Ik noem hem guerrier, krijger. Dan lacht hij.’

Speel jij dezelfde rol als begeleider voor de jonge Senegalezen in de kern?

Diatta: ‘Ik probeer dat. Amadou Sagna en Youssouph Badji zijn jongens met wie ik heel veel praat. Ik zeg hen dat ze alleen profvoetballer kunnen worden door ernstig voor je vak te leven en hard te werken. Toen ik me klaar voelde, heb ik gewacht. Nooit geklaagd. Sommige spelers kwamen me vragen, de aanvoerder zelfs, of er een probleem was tussen mij en de trainer. ‘Waarom stelt die jou niet op?’ Ik ben rustig gebleven en heb altijd gezegd: hij zal zijn redenen wel hebben. Uiteindelijk is mijn kans gekomen. Dat zeg ik hen. Coaches hebben hun redenen. Ik heb ook al op de bank gezeten of de groep niet gehaald. Dat laat ik passeren. En ’s anderendaags train ik. Je mag alleen nooit vergeten dat je de kwaliteiten hebt. Mensen snappen dat niet altijd. Het is niet makkelijk om weg te raken uit Afrika, en als je dan je eerste contract kan tekenen, zeggen ze thuis snel: het is gebeurd, hij is er. Neen, dan begint het pas.’

Mensen thuis zien wellicht vooral je salaris, niet de inspanningen.

Diatta: ‘Dat bedoel ik. Mijn familie is hier niet, die opofferingen die je maakt, ver weg van hen, kennen de mensen niet. Ik zie mijn vrienden en familie nog uiterst zelden, ik ben zeer snel zelfstandig moeten worden. Uiteraard komt er een moment waarop je daar begint over na te denken, en dat je wil proberen je familie naar hier te halen.’

Is dat moment nu aangebroken?

Diatta: ‘Ja. Voorlopig is nog niemand geweest, maar met mijn broer probeer ik het nog voor het einde van de competitie. Mijn ouders willen niet. Te koud, zeggen ze. ( lacht) Zij komen graag buiten, en dat is hier wat moeilijker.’

Wij kennen je vooral als flankspeler, maar bij Senegal speel je in de as van het veld.

Diatta: ‘Ja. Zo ben ik ook gevormd, als tien. De rol van Hans Vanaken is voor mij geen probleem. Als Sadio Mané onbeschikbaar is, speel ik bij Senegal op de flank, maar anders sta ik als tien. Bij de jeugd was ik afwisselend een tien en een flankspeler. De coach hier zegt dat ik op vijf posities kan spelen: de drie in het midden en de twee flanken.’

Diatta als zes?

Diatta: ‘Al gedaan, bij de nationale ploeg. Een andere stijl dan Eder Balanta, weg uit de duels, maar recupereren en het spel mee maken, agressief als het moet… Ik kan dat, ja.’

En zou je dat ook eens willen tonen, wat je centraal in je mars hebt?

Diatta: ‘Dat is iets voor de trainer.’

‘Mané analyseert mijn matchen’

De twee Europese duels van PSG tegen Club Brugge miste Neymar door een blessure, zodat Krepin Diatta de enige Bruggeling is die dit seizoen de Braziliaan tegenkwam in een wedstrijd. Dat gebeurde op 10 oktober van vorig jaar tijdens een vriendschappelijk duel tussen Brazilië en Senegal, in Singapore.

Krepin Diatta: ‘Ik kende die mannen alleen van televisie en toen we de tunnel uitkwamen en hen zag, dacht ik: allez, dat kan niet. Ik ben groter dan Neymar! De match? Het was vriendschappelijk, iedereen wilde vooral zijn kwaliteiten tonen. Als je je voet zette, had je er die zich terugtrokken, om vooral niet geblesseerd te raken. Coutinho en Arthur waren de mannen die het meeste in mijn zone kwamen.’

Heb jij je kunnen tonen?

Diatta: ‘Toch geprobeerd, ja. Met Sadio Mané langs mijn kant is dat niet zo moeilijk. Hij is mijn grote broer. Als hij vrij is en ik speel, bekijkt hij mijn matchen en dan analyseren we die. We bellen vaak of wisselen berichten uit. Hij zegt dat ik goed bezig ben. Zo iemand achter je hebben geeft ook vertrouwen.’

Heb je al commerciële contracten zoals hij?

Diatta: ‘Nog niet, op Nike na. Maar Casamance, een groot Senegalees bedrijf, wil met mij in zee. Die onderhandelingen lopen.’

Straks kan ook jij de straat niet meer op…

Diatta: ‘Dat is nu al het geval. Overal waar ik kom, troepen mensen samen om me te zien. Vervelend? Bij Sadio is dat nog veel erger en hij accepteert dat. Hoe zou ik het dan erg kunnen vinden?’

Krepin Diatta: 'Als ik de kans krijg om hier nog een jaar extra te blijven, dan zou ik dat geen probleem vinden.'
Krepin Diatta: ‘Als ik de kans krijg om hier nog een jaar extra te blijven, dan zou ik dat geen probleem vinden.’© KOEN BAUTERS
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content