Over Félix Mourinho : “Ik was altijd in de nabijheid van mijn vader. Hij was dag en nacht met voetbal bezig en ik werd daar min of meer deelgenoot van. Na zijn voetbalcarrière werd hij trainer. Assistent-trainers bestonden in zijn tijd nog niet. Ik kan nu rekenen op twintig man ondersteuning, maar hij deed alles alleen. Daarom gaf mijn vader mij vaak de opdracht de tegenstanders van zijn team te bekijken en een analyse te maken. Als beloning kreeg ik dan tien procent van de wedstrijdpremies. Ik was veertien en vond het fantastisch. Achteraf gezien is die periode voor mijn ontwikkeling als trainer heel belangrijk geweest. Kijken naar elftallen, spelsystemen bestuderen, zoeken naar het geheim van succes. In eerste instantie wilde ik voetballer worden. Ik had alleen de pech dat ik uit een welgesteld gezin kwam. ‘Je moet studeren’, zei mijn moeder consequent. Ik ben daarom maar sport gaan studeren aan de universiteit van Lissabon. Maar eigenlijk wist ik al dat ik het nooit zou maken in het voetbal. Ik ben een intelligent persoon, dus had ik dat wel door. Als jongetje was ik al meer trainer dan speler.”

Over SirBobby Robson “Zijn kijk op het leven was voor mij een openbaring. Zijn openheid is fenomenaal. Hij is gek van voetbal, maar denkt ook aan zaken die vele malen belangrijker zijn. Gebeurtenissen in de juiste proporties plaatsen, daar is Robson een meester in. Zijn levenslessen zal ik nooit vergeten. Volgens hem is er niets mooiers dan je geld verdienen met voetbal. ‘Geniet er dan ook van’, was daarom zijn credo. Die filosofie heb ik overgenomen. Voor een cruciaal duel zeg ik tegen mijn mannen : ‘Vroeger had je de droom om te schitteren in een grote wedstrijd, nu kan je die droom verwezenlijken. Wees niet nerveus, maar dapper en geniet.’ Of zoals Robson altijd zo mooi zei : ‘ Enjoythegame.’ De relatie tussen Bobby en mij kun je wel vergelijken met een familierelatie. Als mijn vrouw en kinderen naar een wedstrijd kwamen kijken in Camp Nou, zagen de kleintjes Robson en zijn vrouw als grootouders. Magnifiek.”

Over Louis van Gaal : “Hij dacht over werkelijk alles na. Ik heb daar zo ontzettend veel van geleerd. Louis is een totaal andere coach dan Bobby Robson, die met zijn werkwijze gemakkelijk tien jaar bij een club kan blijven. Met Van Gaal is dat onmogelijk. Hij eist het uiterste van zijn spelers, waardoor conflicten zo geboren zijn. Buiten het veld is Louis echter een gevoelig persoon. Onze families kunnen goed met elkaar opschieten. En, wat ik graag zie bij een man, hij durft te huilen. In het defensieve denkwerk was Van Gaal fantastisch. De positionering van de verdediging, de positie ten opzichte van de bal, het aanpassen aan je directe tegenstander, de durf om snel van systeem te veranderen, er werd allemaal aan gedacht. Wanneer mijn mannen nu het veld oplopen, weten ze ook precies wat ze moeten doen. Alle mogelijke systemen die een opponent op de mat zou kunnen leggen heb ik met ze doorgenomen. Je kunt het de werkwijze-Louis van Gaal noemen.”