Paul Van Himst, Hugo Broos, Gille Van Binst en Aimé Anthuenis behaalden samen exact twintig titels met Anderlecht en zijn dus beter geplaatst dan wie ook om vrank en vrij te spreken over de huidige ploeg.
Paars-wit swingt weer en iedereen is er dol op. Het is jaren geleden dat de kritieken in kranten en journaals zo positief waren. Het champagnevoetbal is terug in het land, Anderlecht heeft met Silvio Proto de beste doelman van de Jupiler Pro League in de rangen en beschikt met Dennis Praet over de meest beloftevolle middenvelder van de pintjesliga. Dieumerci Mbokani is dan weer de beste spits van de Belgische competitie, terwijl Cheikhou Kouyaté overloopt van talent. De Gouden Schoen kan Dieu dit jaar onmogelijk ontglippen en Anderlecht mag zich al zeker wanen van de landstitel, aangezien de ploeg uit de hoofdstad zowel over de beste aanval als over de beste verdediging beschikt. Alsof dat nog niet genoeg is, zijn de jongens van John van den Brom ook nog eens de minst ‘vuile’ spelers van de competitie. Ze pakken amper gele kaarten en er werd dit seizoen nog niemand uitgesloten. Van den Brom wordt nu al een zegen voor het Belgische voetbal genoemd. Kortom, alleen maar lof voor Anderlecht.
Wat als Sport/Voetbalmagazine nu eens even advocaat van de duivel zou spelen en op zoek ging naar dat kleine barstje in het paars-witte pantser? Heeft Anderlecht immers niet net zoveel manco’s als troeven? We vroegen vier oude gloriën om even de luis in de pels van hun ex-club te spelen. Paul Van Himst, Hugo Broos, Gille Van Binst en Aimé Anthuenis leggen de vinger op de wonde.
Na meer dan twee derde van de reguliere competitie heeft Anderlecht amper acht punten voorsprong op Zulte Waregem, toch een kleine club met een budget dat slechts een vierde van dat van paars-wit bedraagt.
Paul Van Himst: “Die beperkte voorsprong hoeft geen probleem te zijn, hoor. Er is elk seizoen wel een kleinere club die een tijdlang boven de verwachtingen presteert. Dit jaar is dat Zulte Waregem. Ook Lokeren en Kortrijk leken eventjes te kunnen aanklampen, maar dat was van korte duur. Uiteindelijk zullen ook de jongens van Francky Dury de rol moeten lossen. Dat was in mijn tijd ook al zo. Ik herinner me seizoenen waarin Antwerp of STVV het ons lange tijd moeilijk hebben gemaakt, maar uiteindelijk was het telkens Anderlecht dat de titel pakte. Dat zal ook dit jaar zo zijn, om de doodeenvoudige reden dat Anderlecht meer talent heeft lopen dan Genk, Standard en Brugge – en dus zeker over meer talentvolle spelers dan Zulte Waregem beschikt.”
Guillaume Gillet is de enige Rode Duivel in de spelerskern van Anderlecht.
“Dat verbaast mij niet. Er zitten immers amper Belgen in de spelerskern van Anderlecht. Cheikhou Kouyaté, Bram Nuytinck, Behrang Safari, Sacha Kljestan, Milan Jovanovic, Dieumerci Mbokani of Lucas Biglia zul je niet snel bij de Rode Duivels zien opduiken, hé. Behalve Gillet heb je nog Silvio Proto als kandidaat Rode Duivel. Proto pakt een super seizoen, maar heeft de pech dat hij op Simon Mignolet en vooral Thibaut Courtois botst bij de nationale ploeg. Olivier Deschacht past niet in de plannen van Marc Wilmots, dus blijven alleen Dennis Praet en Massimo Bruno nog over als potentiële Rode Duivels. Niemand twijfelt eraan dat ze het in de toekomst tot international zullen schoppen, maar nu zijn ze nog een beetje te jong, dus ik begrijp perfect dat Marc hen nog niet oproept. Als de resultaten nu slecht zouden zijn en ze niemand hadden lopen op die posities, zou je die jonkies meteen kunnen oproepen, maar dat is niet bepaald het geval. Als je ziet welke middenvelders er nu al op de bank moeten zitten… Ik heb geen idee wie Praet nu al zou kunnen vervangen. Ik zie Bruno zelfs sneller een A-cap behalen, gewoon omdat we niet veel echte flankspelers bij de nationale ploeg hebben. Moussa Dembélé moet soms zelfs op de flank spelen, terwijl dat toch duidelijk niet zijn beste positie is. Bruno is een echte winger, eentje die zijn man keer op keer voorbijgaat en de achterlijn haalt. Hij zal zijn kans wel krijgen.”
De voorbije drie seizoenen liet Anderlecht in de reguliere competitie nooit meer dan 21 tegendoelpunten maken. Nu zit het met nog acht wedstrijden te spelen al bijna aan dat aantal.
“Dat is allemaal relatief. De vorige drie seizoenen scoorde Anderlecht gemiddeld twee doelpunten per wedstrijd, nu zijn dat er tweeënhalf. De ploeg mag dan wel meer tegengoals slikken dan onder Ariël Jacobs het geval was, John van den Brom speelt nog aanvallender en dat zorgt er dan ook voor dat ze meer scoren. Het spreekt voor zich dat je ook meer ruimte in de rug weggeeft als je hoger speelt, maar twee doelpunten per wedstrijd tegen krijgen, hoeft geen probleem te zijn als je er zelf vier maakt.”
Van den Brom heeft even nodig gehad om te beseffen dat Dennis Praet een betere speler is dan Kanu.
“Ik vind dat men heel kritisch is voor Kanu. Ik zou hem niet zo hard aanpakken. In het begin van het seizoen was hij goed. Nadien speelde hij wat minder door de inbreng van Praet. Gelukkig was Kanu er in het seizoensbegin, want ik denk niet dat Praet toen al klaar was voor een basisplaats. Hij had vorig seizoen amper gespeeld en zat niet zo lang geleden nog bij de beloften. Praet kwam in de ploeg op het moment dat Van den Brom niet langer kon zeggen dat hij er niet klaar voor was. En nu kun je hem er ook niet meer naast zetten. Als je het mij vraagt, is Praet de nieuwe Wilfried Van Moer. Ze zijn allebei klein van gestalte, hebben dezelfde loopstijl, zijn technisch superieur, zien de dingen sneller dan anderen en vullen dat alles aan met een ongeziene werklust. Praet staat een stuk dichter bij Van Moer dan bij Enzo Scifo bijvoorbeeld.”
Anderlecht profiteert toch gewoon ten volle van de gemiste seizoensstart van Standard en Club Brugge. Dat in combinatie met het steeds dalende algemene niveau van de Jupiler Pro League maakt dat Anderlecht erboven uitsteekt…
Hugo Broos: “Het is duidelijk dat Club Brugge en Standard nog niet op de top van hun kunnen hebben gepresteerd en dat Genk te onregelmatig is. Bij AA Gent draait het zelfs helemaal niet. Dat geeft inderdaad aan dat het algemene niveau toch weer een stukje gezakt is. Gelukkig is er nog de onverwacht goede prestatie van Zulte Waregem. Als alle zogenaamde topclubs aan de verwachtingen zouden voldoen, zouden Dury & co nooit op die tweede plaats kunnen prijken. Afgezien daarvan moet je ook zeggen dat Anderlecht ook zijn mindere wedstrijden bijna altijd weet te winnen. Soms spelen ze matig tot slecht, zoals tegen Cercle of OHL, en soms is het goed. Af en toe spelen ze zelfs heel goed en dan denk ik vooral aan de wedstrijd in Málaga en er was hier en daar eens een uitstekende competitiewedstrijd. Alles bij elkaar is dat voldoende om de koppositie te rechtvaardigen, maar dan wel vooral omdat de concurrentie het laat afweten.”
Na Mbokani is de spoeling wat spitsen betreft wel zeer dun.
“Dieumerci is superbelangrijk voor dit Anderlecht. We zullen zien wat het geeft als hij naar de Afrika Cup gaat. Tom De Sutter lijkt klaar om de rol over te nemen. De huidige situatie is trouwens erg vervelend voor De Sutter zelf en voor Van den Brom, want telkens wanneer De Sutter speelt, scoort hij. Toch is het ondenkbaar om Mbokani niet op te stellen als hij fit is. Als De Sutter de verwachtingen toch niet zou inlossen tijdens de afwezigheid van Mbokani zie ik niet meteen een andere oplossing. Anderlecht heeft geen andere potentiële topschutter in de rangen.”
Cheikhou Kouyaté voert ons TopFootklassement van het hoogste gemiddelde aan, maar is meteen ook de enige Anderlechtspeler in de top 15.
“Dat verbaast me. Ik zal niet zeggen dat ik elf Anderlechtspelers in de top 15 had verwacht, maar dat alleen Kouyaté die top 15 haalt, is toch gek. Mbokani, Praet en Proto hebben ook hun plaats in die top 15. Ook al is Proto op dat vlak een beetje een speciaal geval aangezien je als doelman van Anderlecht zelden tien keer per wedstrijd in actie moet komen. Silvio heeft minder werk – ook minder kansen om zich te onderscheiden – dan andere doelmannen, maar hij behoedde Anderlecht dit seizoen wel al voor enkele tegengoals. Hij heeft al meermaals punten gepakt voor paars-wit.”
Anderlecht mist dit seizoen één penalty op twee. Is dat een teken van onzekerheid binnen de spelersgroep?
“Zodra ze een penalty moeten trappen, valt het op dat de spelers mentaal toch niet zo sterk staan. Nu goed, stel je maar eens voor wat er door het hoofd gaat van degene die de penalty gaat nemen na al die gemiste penalty’s van de voorbije maanden. Al die missers en de heisa eromheen doen de druk alleen maar toenemen. Als je zo’n Mbokani schijnbaar vol zelfvertrouwen de bal op de stip ziet leggen, weet dan dat ook hij twijfelt hoor. Lucas Biglia scoort zijn eerste penalty tegen Cercle, maar mist enkele minuten later zijn tweede penalty. Dan weet je dat zelfs hij twijfelt. Die penalty’s zijn een probleem op zich geworden voor Anderlecht.”
Anderlecht won amper één wedstrijd in de poulefase van de Champions League en eindigde dan ook laatste in zijn groep.
Gille Van Binst: “Het is altijd hetzelfde liedje. Anderlecht deed het dit keer wat beter dan verwacht en won zelfs een wedstrijd, maar op het einde van de rit eindigen we toch weer op de laatste plaats. Ik zou zo graag nog eens een Anderlecht zien dat echt een rol van betekenis speelt in Europa, maar daarvoor ontbreekt het dit team aan kwaliteit, vrees ik. Als je het mij vraagt, heeft Anderlecht enkele sleutelmomenten gemist, maar wat mij vooral opviel waren de verdedigende manco’s. In Brussel kwamen Málaga en Milan eigenlijk gewoon hun zin doen. Iedereen heeft het over dat punt dat er in Málaga werd gepakt, maar laat ons wel wezen: als de Spanjaarden niet al gekwalificeerd waren geweest, zou het een compleet andere wedstrijd geweest zijn.”
De backposities blijven het pijnpunt van dit Anderlecht.
“Zeer zeker. Maar de backs zijn niet het enige pijnpunt, hoor. Guillaume Gillet is geen rechtsachter, maar een middenvelder. Hij doet wat hij kan, maar hij maakt echt te veel dekkingsfouten, zowel bij Anderlecht als bij de Rode Duivels. Wat Olivier Deschacht betreft, diens gebreken kennen we allemaal. Hij legt een zekere regelmaat in zijn spel, maar hij blijft op offensief vlak onvoldoende brengen. Idem dito voor Behrang Safari. Kijk naar hoe Barcelona speelt en hoeveel gevaar er van hun flankverdedigers komt. Dat gebeurt bij Anderlecht zelden of nooit. In het centrum van de verdediging doet Bram Nuytinck het niet slecht, maar grote klasse kun je dat toch ook niet noemen. Kouyaté is zonder twijfel de beste van de vier verdedigers, maar hij heeft dan weer meer het profiel van een verdedigende middenvelder. Gelukkig is er nog Silvio Proto, die een heleboel verdedigende missers goedmaakt met zijn spectaculaire saves. Ik vind het echt jammer voor hem dat hij bij de Rode Duivels op een supertalent als Courtois botst.”
Wat Lucas Biglia en Dieumerci Mbokani ook beslissen in januari, de gevolgen voor de tweede seizoenshelft kunnen groot zijn. Kiezen ze voor een transfer, dan moet Anderlecht hun vertrek zien op te vangen. Blijven ze alsnog, dan loop je het risico dat ze gefrustreerd rondlopen omdat ze naast een transfer hebben gegrepen.
“Goh, ik snap wel dat ze de jackpot willen winnen met hun transfer, maar anderzijds… hebben die gasten nog niet genoeg geld verdiend? Ik zou het erg vinden om hen te zien vertrekken. Het vertrek van Biglia zou nog enigszins op te vangen zijn, maar als Mbokani – hij is toch echt wel ‘mister 70 procent’ van dit Anderlecht – zou vertrekken, zou dat met dit budget onmogelijk op te vangen zijn. Voor Biglia zou je nog wel een vervanger kunnen vinden die binnen het budget past. En uiteindelijk zou ook Dennis Praet het verlies van de Argentijn wel kunnen opvangen. Alles wat Biglia kan, kan Praet ook.”
Van den Brom durfde het aan om twee nuttige spelers naast de ploeg te zetten: Roland Juhász en Marcin Wasilewski.
“Dat zijn twee keuzes waar ik met mijn verstand niet bij kan. Als Juhász in de ploeg stond, was hij mijn favoriete speler. Hij heeft ervaring, speelt altijd zijn wedstrijd en is betrouwbaar. Je kunt er ook op rekenen dat hij elk seizoen zijn doelpuntjes meepikt. Die dreiging op stilstaande fases heb ik in de Champions Leaguewedstrijden bijvoorbeeld echt gemist. Juhász is niet de snelste verdediger, maar hij boezemt mij meer vertrouwen in dan Nuytinck. Onder Jacobs was het duo Kouyaté-Juhász altijd goed. Maar bon, als de coach hem niet opstelt, vind ik dat het bestuur eerlijk moet zijn en Juhász voor een redelijke prijs moet laten gaan. Kwestie van hem te bedanken voor bewezen diensten. Wat Wasilewski betreft: die moet altijd spelen! Een ploeg als Anderlecht moet een echte rechtsback en een echte linksback opstellen, geen jongens ‘die daar ook wel hun plan kunnen trekken’. Door Wasyl in het team te brengen, zou je Gillet ook bevrijden van zijn verdedigende taken en kun je hem doorschuiven naar het middenveld, waar hij thuishoort.”
In de topwedstrijden kon Anderlecht vooralsnog niet echt overtuigen. Een gelijkspel thuis tegen Racing Genk, verloren op Standard, topprestatie tegen Club Brugge en een weinig overtuigende zege in Genk.
Aimé Anthuenis: “Anderlecht is gewoon goed, niet uitzonderlijk goed. Ze zetten dan wel een mooie reeks neer in november en december, dat mag niet verbloemen dat hun puntentotaal na 22 speeldagen hoegenaamd niet historisch te noemen is. Ik heb nog de periode gekend waarin elke tegenstander die naar het Astridpark kwam bijna zeker wist dat hij vijf doelpunten ging binnenkrijgen en met minimum drie doelpunten verschil zou verliezen. Dat is dit seizoen nog maar zelden het geval geweest. En je kunt – met alle respect voor Waasland-Beveren, Lierse en Cercle – toch niet zeggen dat het niveau van de concurrentie erop vooruitgegaan is. De media zijn er soms al te snel bij om teams af te kraken, maar momenteel gebeurt het omgekeerde met Anderlecht, dat door de media al te snel opgehemeld wordt.”
Alle verdedigers samen scoorden amper drie doelpunten.
“De verklaring daarvoor moet je niet te ver gaan zoeken. Van den Brom koos ervoor om de twee verdedigers die altijd wel hun doelpuntjes meepikken, Juhász en Wasilewski, naast de ploeg te zetten. Dat zie je meteen in de statistieken. De tweede verklaring zit hem in het feit dat er met Mbokani, Jovanovic, Bruno en Praet vier spelers zijn die amper mee moeten verdedigen. Aangezien Biglia dit seizoen wat hoger speelt, zou je ook hem eerder een aanvallende dan een verdedigende speler kunnen noemen. Dat maakt dat de vier verdedigers zich nu enkel op hun verdedigende taken kunnen toeleggen. Daar waar een Gillet vorig seizoen nog mee naar voren mocht trekken, mag hij dat dit seizoen duidelijk niet meer zo vaak. Idem voor de linkerflank met Deschacht of Safari.”
Lucas Biglia mag dan wel een leiderstype en de aanvoerder zijn, hij blijft voor twijfel en discussie zorgen.
“Daar ben ik het niet mee eens. Bekijk zijn statistieken! Kijk naar hoeveel kilometer hij elke wedstrijd aflegt en het aantal passes dat hij per wedstrijd geeft. Biglia is dubbel zo actief als veel andere Anderlechtspelers. Maar je zult pas zien hoe belangrijk hij voor Anderlecht was zodra hij weg is. Een vervanger vinden, zal niet zo moeilijk zijn, maar het is nog maar de vraag of die vervanger hetzelfde rendement zal halen. Ik zie Praet die rol wel op zich nemen in de toekomst, maar ik ben er zeker van dat men in Brussel over Biglia zal blijven spreken.”
Milan Jovanovic is niet meer de fantastische slangenmens die hij bij Standard was.
“Ook daar ben ik het niet mee eens. Het klopt dat Jova niet meer dezelfde speler is, maar in plaats van te focussen op het feit dat hij minder scoort, zou ik de nadruk leggen op alle dingen die hij wel nog goed doet. Kijk naar zijn rendement, de afstand die hij iedere wedstrijd bestrijkt – dat zijn een pak meer kilometers dan destijds bij Standard – en het verdedigende werk dat hij op zich neemt. Daar komt nog eens bij dat hij voorlopig de assistkoning van de Jupiler Pro League is. Ik ben het met je eens dat de Jovanovic van januari tot mei 2012 niet de allerbeste Jovanovic was, maar sindsdien heeft hij zijn vorm teruggevonden. Ik spreek me niet uit over zijn prestaties in de Cham-pions League, maar in de Belgische competitie steekt hij er nog steeds bovenuit.”
DOOR PIERRE DANVOYE
“Als je Mbokani schijnbaar vol ver-trouwen de bal op de stip ziet leggen, weet dan dat ook hij twijfelt.” Hugo Broos
“Je zult pas zien hoe belangrijk Biglia voor Anderlecht was als hij weg is.” Aimé Anthuenis
