Ariël Jacobs betaalde de rekening voor de één op vijftien en een pijnlijke bekeruitschakeling. De minzame Brabander werd ontslagen bij Lokeren, terwijl eigenlijk het duo Lambrecht-Verhoost niet vrijuit gaat.

Een symbolisch beeld was het, de manier waarop Ariël Jacobs (53) vorige week dinsdag de namiddagtraining leidde. Terwijl voorzitter Roger Lambrecht binnenskamers druk overleg pleegde met directeur sportzaken Willy Verhoost over de toekomst van de coach en later een enquête hield bij enkele sterkhouders ( Olivier Doll bleef gespaard, Ivan Vukomanovic, Besnik Hasi, Runar Kristinsson en Predrag Filipovic moesten het ontgelden), regende het buiten pijpenstelen. Jacobs gaf geen krimp, behield zijn professionalisme en probeerde zijn voetbalideeën over te brengen naar zijn spelersgroep. Het hielp, want de onweerswolken dreven weg boven Daknam. Jacobs overleefde de eerste windhoos van het seizoen, die net niet ontaardde in een storm. De orkaan in Lambrecht barstte los na de 4-1-nederlaag bij Westerlo. Een nieuwe opdoffer, want de eerste alarmfase was al ingeluid na de 1 op 12 in competitieverband en de pijnlijke bekeruitschakeling tegen tweedeklasser R. Antwerp FC (4-1). Vooral de lakse manier waarop de spelers acteerden en de nieuwe deuk in het imago van de club, schoten in het verkeerde keelgat bij Lambrecht, die van de beker een objectief had gemaakt en nu vreest voor een nieuw grijs seizoen. Alleen goede resultaten en beter voetbal konden soelaas bieden voor Jacobs, die nu de rekening cash betaalde met zijn ontslag. Met Slavoljub Muslin (“de grootste voetbalkenner en -overbrenger die ik ooit in mijn leven tegenkwam”, aldus Lambrecht), die onlangs werd doorgestuurd bij het Russische Lokomotiv Moskou, lijkt er al een opvolger in de wachtkamer te zitten. Alleen is de Serviër zelf geen kandidaat, door aanbiedingen uit Rusland. Bovendien weet Muslin dat Lokeren weer te weinig voetbalkwaliteit herbergt. Toch wil Lambrecht voor Muslin gaan en werden de onderhandelingen de voorbije dagen opgestart.

Het duo Lambrecht-Verhoost sprak nooit zijn onvoorwaardelijk vertrouwen uit in Jacobs, nochtans een beschaafd man, geen herrieschopper en iemand die zijn eigen spelers niet aanvalt. De mentaliteit bij enkele jongens zit gewoon totaal verkeerd. Jacobs, die totaal geen inspraak had bij transfers, werd een potentieel gemakkelijk en willoos slachtoffer. Niet alleen profileerde hij zich te weinig, hij bracht ook – om punten te verzamelen – iets te verdedigend voetbal, in contradictie met zijn initiële opvatting over offensieve accenten, en weigerde aan de klaagmuur te staan.

Veeleisend

Werken als coach op Lokeren, het is geen lachertje en zeker geen sinecure. Sinds 2000 versleet de veeleisende Roger Lambrecht al een pak gerenommeerde trainers : Georges Leekens, Paul Put, Francky Van der Elst, Willy Reynders, Slavoljub Muslin, Aimé Anthuenis (amper een paar weken door zijn gezondheidsproblemen) en trouwe luitenant/huismeubelRudi Cossey (ad interim) passeerden de revue. Allemaal ondervonden ze dat er maar één middel bestaat om lang aan te blijven : onmiddellijk succes, het liefst met aanvallend voetbal, waarbij de supporters met de glimlach naar huis trekken of de uitgenodigde gasten de Infinifeestzaal van directeur organisatie en commercieel beleid Patrick Orlans intrekken en later, voor een volgend competitieduel, terugkeren. Lambrecht verstaat als geen ander de kunst om de druk op de schouders van zijn sportief verantwoordelijke hoog te leggen, ook al ontbreekt het vaak aan sportieve middelen. Wat nu ook Jacobs ervaarde, want al sinds de voorbereiding op het nieuwe seizoen schreeuwde de minzame Brabander om meer aanvallend geweld. Het was opvallend hoe Lam-brecht, bij een supportersbijeenkomst in juni, voor het eerst in jaren niet openlijk sprak van een plaats bij de eerste vijf. Was het een bang voorgevoel, omdat hij wist dat rechterhand Willy Verhoost net topschutter Aristide Bancé (22) voor veel geld (er is sprake van 1,5 miljoen euro netto) verpatst had aan het Oekraïense Metalurh Donetsk, waar de Burkinees nu verkommert van de eenzaamheid en beseft dat alleen geld niet gelukkig maakt ? Bovendien blijkt nu dat Bancé, die vaak in Brussel toeft bij zijn vriendin, nooit vragende partij was.

De altijd stugge en onbuigzame Lam-brecht moet en durft in eigen boezem te kijken. De bandenmagnaat geeft toe dat hij zich vergiste in de spitsenkwestie. Deels om het falend aankoopbeleid van sportief directeur Verhoost te verdoezelen nam Lambrecht de verantwoordelijkheid op zich. Met Jacobs was immers afgesproken dat Lokeren een spelsysteem zou uitproberen zonder targetman, maar waarbij snelheid, ook op de flanken, het handelsmerk van de ploeg zou worden. Patrick Ogunsoto, de Nigeriaan die nu furore maakt als topschutter bij Westerlo, werd via een spelersmakelaar aangeboden. Maar er werd niet ingegaan op dit voorstel, omdat de Waaslanders al de Congolese international Patiyo Tambwe onder contract hadden gelegd. Hij zou en moest complementair worden met de Macedonische international Goran Maznov, die zich vorige week beklaagde over de té verdedigende instelling van de ploeg. Alleen blijkt na een derde van de competitie dat beide aanvallers fysiek niet sterk genoeg zijn en geen echte afwerkers, maar ook dat de toevoer vaak ontbreekt. De gevraagde rechterflank werd opgelost door Aboubacar Camara Mbaye, die zich goed ontwikkelt, niet langer vastloopt in zijn eigen dribbels, maar nog te weinig constant speelt. De bijkomende middenvelder werd ook in eigen rangen gevonden, omdat Jacobs in volle voorbereiding besliste nog een jaartje verder te gaan met ouderdomsdeken Kristinsson. Maar de inmiddels 37-jarige IJslander, een voorbeeldige prof die altijd een overmijnlijkmentaliteit vooropstelt, wordt veelal gebruikt als invaller. Dat stemt de draaischijf niet echt gelukkig, waardoor hij al aan zijn afscheid denkt.

Alleenheerschappij

Lambrecht, een eergierig man, schrok er dus niet voor terug om zijn aanvallende bezetting afgelopen zomer volledig weg te maaien, ook al was die goed voor 71 procent van de doelpuntenproductie. Goran Drulic, een risicotransfer die er kwam via Muslin en de alomtegenwoordige makelaar Dejan Veljkovic – die ook de deur platloopt van Lierse, was te blessuregevoelig. De Serviër, vier goals in dertien duels, was echter wel een opportunist voor de zestien meter, die graag rommelde en voor een toegevoegde waarde zorgde. Dat deed ook dribbelwonder Hakim Bouchouari, de revelatie van vorig seizoen. Zes doelpunten in dertig wedstrijden, wat ervoor zorgde dat de Marokkaanse Belg begon te zweven. Met zijn hautain gedrag zorgde hij voor redelijk wat onvrede binnen de spelersgroep en de club. Dat Standard de aanvaller voor 300.000 euro definitief wilde overnemen tot 2008, werd alleen maar op hoeragejuich onthaald door Lambrecht en zijn dichte entourage. Want voetballers die naast hun schoenen gaan lopen door (tijdelijk) succes, daar huivert de zakenman in Lambrecht van. Hij weet zelf welk parcours hij diende af te leggen om zijn bandenzaak uit te bouwen.

Groot probleem is echter de alleenheerschappij waarmee Lambrecht al jaren zijn club leidt. Bestuursvergaderingen worden niet meer gehouden, alle beslissingsmacht is in handen van het duo Lambrecht-Verhoost, waarbij ook secretaris Louis Horemans en stafmedewerker Herman Stijlemans regelmatig eens worden geconsulteerd. Ook zij merken dat de kwaliteit van de Afrikanen daalt, waardoor nieuwe markten worden aangeboord. De hulp van Veljkovic, ook een goede vriend van Muslin, wordt overwogen, maar vooral de groep van werkloze Franse voetballers lijkt een optie. Eén ding lijkt echter zeker : op meer dan een overgangsseizoen moeten ze bij Lokeren niet meer rekenen.

FRéDéRIC VANHEULE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content