Het seizoen van kampioen Standard in elf momenten volgens technisch directeur Dominique D’Onofrio, die zegt dat er niet zo heel veel zal veranderen. De kern krijgt wel een forse kwalitatieve injectie met ervaring.

09/08/2008 Standard-Anderlecht (supercup) 3-1

Een eerste treffend moment was na een vriendschappelijke wedstrijd in Tienen, half juli. Standard verloor met 2-1 en de trainer sprak plots over een gebrek aan kwaliteit. Hoe kan dat bij een kampioen waar iedereen bleef?

Dominique D’Onofrio: “Misschien om ze wat verantwoordelijkheidsbesef bij te brengen. Ik zie dat echter niet als een kantelmoment. Een voorbereiding is heel belangrijk, maar resultaten daarin niet. Belangrijk is dat je klaar bent bij de eerste officiële wedstrijd. En dat bleek in de supercup, vlak voor de kwalificaties voor de Champions League. We waren daar teleurgesteld bij de loting, omdat we met Liverpool een van de beste ploegen ter wereld moesten bekampen, maar de manier waarop we die supercup hebben aangepakt, gaf ons hoop. Gedomineerd van de eerste tot de laatste minuut. Oguchi Onyewu maakte weliswaar twee goals uit corner, maar ook in het spel waren we largement superieur. Die avond hebben we het Belgische voetbal gerustgesteld. Er wordt altijd gezegd dat het niks voorstelt en dat er geen talent is. Ik blijf beweren dat hier heel veel talent zit. Waarom komen anders al die scouts naar hier?”

13/08/2008 Standard-Liverpool 0-0

Ook al gonst het van de geruchten, er is nog niemand weg. Opvallend, niet zo veel nieuwkomers met ervaring, de kern wordt hoofdzakelijk aangevuld met jongeren.

D’Onofrio: “Standard heeft een andere filosofie dan de rest. Wij geven jonge talenten de kans en laten ze spelen vanaf het moment dat ze klaar zjjn, ook al zijn het misschien nog geen ‘échte’ spelers. Andere clubs kiezen voor ervaring. Als ons opleidingsinstituut er is gekomen, was dat met de bedoeling talent op te leiden in de best mogelijke omstandigheden. Mét oog voor studie, medische begeleiding en voeding. En kijk dan naar de verschillende kernen van de eersteklassers. Tel de jongeren.

“Een recente filosofie? Ja en neen. We lieten vroeger ook al ongaarne mensen vertrekken, maar hadden niet de mogelijkheden van nu om ze te begeleiden. Daarin hebben we vooruitgang geboekt. Ook op profniveau, van deze structuur profiteert niet alleen de jeugd. Als je ziet in welke omstandigheden de profs werken … Vergelijk dat eens met drie jaar geleden.

“Het was tijdens de zomer ons doel alle belangrijke mensen te houden. We hebben ‘slechts’ het derde budget van België en Standard heeft nooit zottigheden gedaan. Marouane Fellaini wilden we ook absoluut houden. Alleen, op een bepaald moment zou het onzedelijk zijn geweest om ons nog langer te verzetten. Van veertien miljoen euro ging het naar zestien en dan naar achttien en nog verder. Voor België, niet alleen voor Standard, was die transfer een plus. Een speler uit België die voor dat bedrag naar Engeland gaat en daar óók nog eens presteert, daar is het hele voetbal bij gebaat. Het stelt ons ook in staat om nu geen spelers verplicht te moeten verkopen om het budget in evenwicht te brengen. We hebben Fellaini ook niet verplicht moeten vervangen, want er waren alternatieven. Nu blijkt dat we toen gelijk hadden. Steven Defour speelt zijn beste seizoen. Standard denkt na en ageert als het nodig is, zonder zotte dingen te doen. TomDe Sutter interesseerde ons ook, maar Anderlecht bood veel meer en hij is naar daar gegaan. Standard zal nooit in concurrentie kunnen gaan met grote cijfers. Het is in mijn ogen wel de mooiste vitrine van het land. Als ik zie wie hier als scout alle veertien dagen op de banken zit … Qua populariteit is dit het uithangbord van België. De match tegen Liverpool was een belangrijke, in die zin dat mensen overtuigd werden van de grote waarde van het team. Hoe Fellaini daar presteerde, tegen Steven Gerrard nota bene. Het is in dat soort wedstrijden dat je een beeld kunt vormen van het potentieel van een speler aan de top.”

27/08/2008 Liverpool-Standard 1-0

Dirk Kuijt kegelde Standard uit de Champions League met een goal in de 117e minuut.

D’Onofrio: “Liverpool was de moeilijkste wedstrijd van het jaar. Ook voor hen. En dat ze niet komen zeggen dat ze nog niet klaar waren, het ging voor hen óók om de Champions League. Ten andere: dat incident met de bal tussen RafaBenítez en LaszloBölöni was niet typisch Engels en tekenend voor de spanning. Hen lukte niks, ze kregen heel weinig kansen. Wij meer dan hen. PepeReina heeft hen gered. Thuis hebben we de kans laten liggen door een strafschop te missen en door een goal die onterecht werd afgekeurd.

“Wat me in die wedstrijd het meest verraste, was onze organisatie. De collectieve, zeer zeker in balbezit, maar ook bij balverlies. Daar hebben we een heel hoog niveau bereikt. Die verdienste komt Bölöni toe. In balbezit ging het heel snel in de ruimte, wat de tegenstander voor grote problemen stelde. Standard heeft spelers om te voetballen en met de titel en de prestaties van vorig seizoen zijn de spelers zich daar ook bewust van geworden. Ik ben niet bang om te zeggen dat Standard dit seizoen het beste voetbal toonde.”

31/08/2008 Roeselare-Standard 1-1

Eerste puntenverlies in de competitie op speeldag drie. Opvallend: Defour én Igor De Camargo zitten op de bank. Wat vermoeid, zegt de coach.

D’Onofrio:”Steven is daar héél intelligent mee omgegaan. De trainer heeft, nog voor het vertrek van Marouane, gezocht naar andere formules, met het oog op de toekomst. Steven kon zich terecht vragen stellen. Hij was teleurgesteld, maar het is niet in zijn kop gaan zitten. Juist omdat het zo’n grote persoonlijkheid is. In de rol die hij nu bekleedt, komt hij van verder, schiet hij meer op doel, geeft hij meer assists, en is er een groter verrassingseffect. Met zijn kwaliteiten moet hij nog vijf goals meer kunnen maken, zoals ik ook vind dat onze verdedigers meer moeten scoren. Als je ziet hoe vaak MarcinWasilewski, RolandJuhász of vroeger HannuTihinen scoorden … Wij hebben dat niet, op Onyewu na. In grote ploegen scoren de verdedigers meer.”

02/10/2008 en 05/10/2008 Standard-Everton 2-1, Cercle-Standard 4-1

Na een goede septembermaand (9 op 9 in de competitie, Anderlecht geklopt, Everton uitgeschakeld en geplaatst voor de poules in de UEFA Cup) vreugde en verlies op een paar dagen tijd.

D’Onofrio: “Je wordt geëlimineerd door Liverpool en vervolgens uitgeloot tegen Everton. Dan denk je: het is niet waar, ook al had je na Liverpool het gevoel dat je ze aankon. Ginder was het schitterend, een doorslagje van de match op Anfield. Goed in balbezit, perfecte organisatie en twee goals. Ook de terugwedstrijd was heel goed, zonder aarzelen, als een leader . Dat betekende dat we mentaal heel sterk waren. Alleen: de Belgische spelers, en uiteraard ook die van Standard, zijn niet gewoon om zoiets om de drie dagen te brengen. Het lichaam is daartoe niet geprogrammeerd. Bij ons was er na Everton misschien een houding van: het zal wel lukken. Terwijl ook hier alle wedstrijden moeilijk zijn. Maar het belangrijkste vond ik toch de Europese kwalificatie. In een kampioenschap kun je nog wat recupereren.”

In Cercle zagen Dante en Ingrao rood. Ook dat is topvoetbal: je emoties leren beheersen.

D’Onofrio: “Helemaal juist. Ik zou ook liever zien dat Standard overal dominant is, maar dat kan niet. Dus is er soms wanorde. Fysiek waren ze goed, maar soms speelt het ook in het hoofd. Sommigen zaten nog op een wolk. En Cercle is een goeie ploeg. Ik was veel lastiger om de verloren punten in Roeselare. Die match domineerden we met de vingers in de neus. Ook na een Europese match, maar daar was puntenverlies niet nodig als iedereen tien procent meer had gegeven.”

06/12/2008 Standard-Waregem 1-2

Winnen na een Europese wedstrijd blijft lastig voor de Rouches, die na de verplaatsing naar Belgrado op Mechelen 0-0 spelen en na de 3-0-winst tegen Sampdoria voor de tweede keer dit seizoen thuis verliezen, dit keer van Waregem. Eerder gebeurde dat tegen Charleroi, dat op 31 oktober met 1-2 wint. De eerste thuisnederlaag sinds 10 maart 2007. Geregeld valt de opmerking dat de kern van Standard niet groot genoeg is om op twee fronten uit te pakken.

D’Onofrio: “Geen terechte kritiek. Met te veel spelers die potentiële titularissen zijn, kun je spanningen en problemen krijgen. En het kost veel geld. En: onze jonge talenten moeten ook een kans krijgen. Mangala had na Nieuwjaar een tijdje een basisplaats. Hij speelde in de Europacup en tegen Anderlecht, terwijl die jongen nog 18 moest worden. In een grotere kern kan dat niet. Er zijn alternatieven in de kern op alle plaatsen, misschien alleen niet op de rechtsachter, maar vaak zijn het jongeren en ja, die maken fouten.

Maar het valt toch op: veel puntenverlies van oktober tot december …

“Als we de poules nog eens halen, zal het de volgende keer beter zijn. Omdat ze nu wél die ervaring hebben.”

Kortom: de huisfilosofie verandert niet?

” Non. Met die nuance: eerst zien wat er gebeurt met hen die einde contract zijn. Espinoza, Benko, Onyewu … De kern zal versterkt worden, mét ervaring. Misschien vijf, zes spelers, daar maakte kampioen spelen een groot verschil, nu je zeker bent van de Champions League. We zullen altijd oog hebben voor de jeugd, maar er riskeert wat meer ervaring te komen, om op sommige posten iets meer concurrentie te krijgen.”

Welke thuisnederlaag vond u de pijnlijkste?

“We verdienden geen van beide. In de twee matchen waren we de dominante ploeg. Beide ploegen hadden een goede organisatie en kwamen een paar keer op de counter over de middellijn. Ons probleem dit jaar was het gebrek aan afwerking, we hebben, naar verhouding van de kansen, onvoldoende gescoord. Misschien was in het hoofd van de trainer en de spelers op dat moment Europees ook iets belangrijker. ( wijst op zijn prikbord) Daar hangt óók nog een uitreksel uit een Italiaanse krant: ‘Sampdoria laat zich afslachten door Standard’. Als je tegen die ploegen speelt en je haalt onze resultaten, speelt dat onbewust in de hoofden van de spelers. We hadden het na Braga lastig in Bergen, verloren punten in Mechelen.”

Dat een goede spits heeft.

“Wie?”

Björn Vleminckx

“Mechelen heeft wel meer goeie spitsen. Vleminckx, Mununga, Nong.”

Zijn dat spelers die Standard interesseren?

“Standard is geïnteresseerd in alle goeie Belgische spelers. Net als Anderlecht. Zijn ze haalbaar is een andere vraag. Of heb je ze nodig? In de spits hebben we er nu veel, en in principe blijven ze allemaal. Jovanovic, Mbokani, De Camargo, Benteke, Cyriac, misschien Benko, Waar we zeker spelers gaan pakken, is achteraan, en misschien deze of gene op het middenveld.”

In de terugronde verloren jullie ook in Charleroi. Het zwarte beest?

“Zeggen ze. We hebben daar een correcte wedstrijd gespeeld, het had ook andersom kunnen zijn. Als je dat nu bekijkt … Tel bij ons zes punten bij en trek er van hen zes af … Wij veel vroeger kampioen en zij serieus in de problemen.”

Is dat de Waalse solidariteit?

“Hahaha. Non, non!!”

14/12/2008 Club Brugge-Standard 1-4

D’Onofrio: “Misschien niet de beste wedstrijd in die periode, maar wel eentje met heel veel persoonlijkheid. Hoge pressing, Brugge niet laten spelen, terwijl zij ons veel ruimte lieten. Voor hetzelfde geld scoorden we drie, vier keer meer. Een match die ons geruststelde. Op dat moment zat Brugge nog mee in de titelstrijd, het is daarna met hen bergaf gegaan. Club was niet zwak, een ploeg als Club Brugge kán niet zwak zijn in zo’n wedstrijd. Dat zag je hier ook nog eens in de return. Wij waren die dag goed en exploiteerden maximaal onze kwaliteiten. Het Europese Standard in het kampioenschap. Magnifique. Een wedstrijd die me deed denken aan de 1-4 bij Anderlecht destijds.”

21/01/2009 Axel Witsel wint de Gouden Schoen

D’Onofrio: “Hij was bij de genomineerden, zijn verkiezing verraste me niet. Er waren misschien wel vier spelers die hem ook verdienden. Defour, Jovanovic, Mbokani en Onyewu, onderschatte speler. Ik vergeet nog Fellaini, maar die was al weg. Fellaini speelde in 2008 voor vier, net als Steven op dit moment.

“Onyewu vind ik onderschat omdat het een verdediger is. Voor mij veruit de beste van België. Ik heb hem hier zien aankomen uit La Louvière, op de toppen van zijn tenen. Heel kleintjes. Maakte wat fouten die ons punten kostten. Maar iemand die luisterde. Naar Dragutinovic, naar Jorge Costa, en nu zit hij in volle maturiteit. Van een timide jongen is het een leider geworden. Alleen is hij fundamenteel vriendelijk.”

Hij faalde wel bij Newcastle. Ook goeie verdedigers hebben hun limieten …

“Misschien was hij er mentaal niet klaar voor. Nu zou het niet meer gebeuren. Hij heeft niet gefaald omwille van zijn kwaliteiten, denk ik, maar in een context die hem misschien niet gunstig was. Een speler kan slagen met één trainer en falen bij een ander. En de concurrentie in Engeland is niet min, soms is het verschil tussen twee verdedigers heel klein. In mijn ogen heeft Guchi de kwaliteiten om in Engeland, Duitsland én Italië te spelen.”

Hebt u na de Gouden Schoen niet even Mbokani ‘verloren’?

“Hij verdiende alleszins beter. Met wat hij toonde als spits verdiende hij meer aandacht. Misschien betaalde hij wel voor zijn imago. Mbokani kan zich niet goed verkopen. Hij is rustig, zoekt de pers niet op, noch de publiciteit. Waarbij ik vraag: wat moet de doorslag geven, de kwaliteiten van de speler of de man?”

Had Mbokani gelijk om te klagen over racisme?

” Non. Daarin is hij veel te ver gegaan, onder invloed van de ontgoocheling en de emotie. Het was ook de periode van zijn dispuut met Jovanovic. Ik heb toen een halfuur met de twee gesproken. Jovanovic won evenmin, dat is het eeuwige probleem van die stemming. Er kwam zo veel volk in aanmerking. Maar het werd Witsel …

“Witsel is een mooie Gouden Schoen. Wisselvallig voorjaar? Er is veel tegelijk op zijn kop gevallen. Het kampioenschap, die prijs. Alle ogen op hem. Beste speler van België, het is niet niks om mee om te gaan. Misschien was de druk wel heel groot, onbewust. Gesprekken over Arsenal, dit, dat …”

‘Ik heb niks meer te leren in België’, zei hij. Vond u dat een slimme uitspraak?

“Er zijn in die periode veel ongelukkige dingen gezegd. Witsel is iemand die nog álles in België te leren heeft. Steven heeft dat goed begrepen. Als ze er klaar voor zijn, vertrekken ze, maar tot dan is het niet nodig verklaringen te doen. Fellaini heeft ook gezwegen. Witsel speelt hier, in een andere club zou het misschien anders zijn. Hij moet nog ervaring en maturiteit verzamelen. Hij heeft tijd, is hier van zijn tiende, kent het huis, iedereen houdt hier van hem. Magnifiek. Steven is anders, zit direct in de wedstrijd, die trekt de ploeg mee, geeft impulsen, is de motor. Met hun kwaliteiten vullen ze elkaar goed aan. Witsel scoorde zeven keer in de competitie, voor een middenvelder is dat goed.”

Wat vond u van het strafschopincident met Jovanovic tegen Club Brugge?

“Dat moest altijd intern zijn gebleven. Spelers moeten elkaar respecteren. Jova is 28, heeft ervaring, het was geen moment om … Ook omdat het zo beslissend was … Stel dat de ene of de andere hierdoor had gemist … Daar durf ik niet aan denken.”

Waarom waren er dit jaar zo verschillende momenten bij Standard en, althans niet zo duidelijk zichtbaar, niet bij Anderlecht?

“Het karakter van de spelers. Ik heb altijd gezegd: hoe meer persoonlijkheden, hoe beter. Als ze elkaar maar respecteren en hun job doen. Mbokani belde me na het incident met Jovanovic en toen voelde ik de nood om ze samen te brengen. Ze hebben elkaar bij het afscheid gezoend en het was voorbij. Vergis je niet: ook al is hij timide, Mbokani heeft persoonlijkheid.

“Na de Gouden Schoen had ik al met hem gepraat. Heb ik gezegd: oké, dit is de stemming, maar het belangrijkste is Standard. Mbokani heeft vertrouwen in mij, hij heeft een tussenpersoon nodig. In Auxerre zei hij nog tegen zijn ploegmaats in de nationale ploeg naar aanleiding van een vriendschappelijke wedstrijd: voor jullie is er niemand, maar mijn papa is komen kijken. Elke speler is een groot kind dat warmte moet voelen. Heeft hij een probleem, dan belt hij me en lossen we dat op. Ik heb hem wel al dikwijls gezegd: let op je entourage. Maar hij slaagt er niet in die te beheersen. En ik kan geen 24 uur op 24 over hem waken.”

22/02/2009 Anderlecht-Standard 4-2

Opvallend na de winterstop: in 12 op 17 wedstrijden weet Standard de nul te houden. Grote uitzondering: de vier tegengoals op Anderlecht (4-2).

D’Onofrio: “Die wedstrijd moeten we altijd winnen. Vijfentwintig minuten waren we veruit de betere ploeg. We leidden 0-1 en 1-2, en een strafschop op De Camargo voor een fout van Schollen wordt niet gefloten. Maar in plaats van 1-3 wordt het 2-2. Daarna hebben we het hoofd verloren. Veel te veel ruimte weggegeven, het blok stond te laag. Als je ruimte laat aan Anderlecht, hebben ze spelers genoeg om daarvan te profiteren. Boussoufa, Legear, … Daar hebben we intelligentie gemist.”

Anderlecht uit viel vier dagen na Braga uit, waar Standard ook al met 3-0 verloor.

“Ook die wedstrijd was een grote teleurstelling. Daar hebben we zelfs niet gespeeld, maar toegekeken. De reactie in de terugwedstrijd was nog goed, maar de kloof te groot. Het was een wedstrijd die haalbaar was. Ten andere, PSG heeft hen uitgeschakeld.”

Van alle Europese namen die dit seizoen jullie pad kruisten, was Braga de minst klinkende. Toeval?

“Vaak zijn juist die wedstrijden de moeilijkste.”

Even terug naar die verdediging. Indrukwekkende cijfers. Ook in twee testwedstrijden vond Anderlecht maar één keer een gaatje en kreeg het nauwelijks kansen.

“We hebben de beste verdediging van het kampioenschap. Maar zoals ik al zei: we hadden meer moeten scoren. Als je de kansen niet afmaakt, begint een verdediging ook te twijfelen. Er zijn dit seizoen nog te veel goals uit de lucht gevallen, terwijl de wedstrijd al beslist had moeten zijn. Sommige ploegen putten uit twee kansen één goal. Au revoir et merci. Niet vergeten ook dat er veel wissels waren achterin. Marcos was een tijd out, Dante vertrok, Mikulic– Sarr, Mulemo die niet direct in de ploeg kwam na de transfer van Dante. Diens vertrek betreur ik, hij had nog een jaar langer moeten blijven. Ik ben ook niet overtuigd dat het Duitse kampioenschap ideaal voor hem is. Ik weet niet of ze zo tevreden over hem zijn. Hij is ook snel geblesseerd geraakt – en hervallen. Ik zou die beslissing nooit hebben genomen.”

Waarom kwam Mulemo niet direct in de ploeg?

“De trainer heeft carte blanche. Mangala is van nature linksvoetig, speelde bij de jeugd af en toe op die plaats, is wat groter. Misschien heeft hij hem daarom titularis gemaakt. Maar die jongen moet nog naar school, misschien was het allemaal wat veel. Bovendien had Mulemo de juiste reactie.”

Sinds begin maart staat ook Bolat in de ploeg. Midden in de titelrace van doelman veranderen is niet evident.

“Bolat is een doelman met een grote toekomst. De trainer maakte tegen Braga al een keuze, maar toen blesseerde hij zich. Espinoza was einde contract en de coach moest zien wat Bolat kon. Welke persoonlijkheid hij had, hoe hij een wedstrijd in handen nam.”

Was dat de keuze van de coach of van de directie?

“De keuze van de trainer.”

Is Laszlo Bölöni een moeilijke trainer voor het bestuur?

“Hij is heel communicatief en bij Standard weet hij tot wie hij zich moet wenden. Hij is intelligent, heeft ervaring, is geslepen … Hij kent onze filosofie, de dialoog is er. Blijven of niet, hij zal beslissen. Wij houden vast aan de strategie om trainers voor één jaar te laten tekenen. Langer kan voor spanningen zorgen, zie maar wat er gebeurde rond Louisvan Gaal.”

18/04/2009 Moeskroen-Standard 0-3

D’Onofrio: “De wedstrijd in Westerlo (0-1) vond ik sterk, die in Moeskroen ook. Zij hadden hun financiële moeilijkheden en waren geprikkeld, maar wij hebben die match direct in handen genomen. Thuis tegen Beerschot (3-1) was ook goed. Thuis hebben we veel goeie wedstrijden gespeeld. Er was een periode dat de spelers bang waren van het thuispubliek en liever op verplaatsing voetbalden. Dat is nu niet meer het geval. De mentaliteit van ons publiek is veranderd. De hekken zijn weg, de vrouwen en kinderen terug. Dat heeft de spelers gerustgesteld. Nu durven ze na een gelijkspel nog applaudisseren, vroeger waren er momenten waarop het moeilijk was om dan het stadion te verlaten. Terrible.”

21 en 24/05/2009 Anderlecht-Standard 1-1, Standard-Anderlecht 1-0

D’Onofrio: “De twee testwedstrijden waren voetballend van minder niveau dan de drie andere wedstrijden tegen Anderlecht dit seizoen. We hebben heel solidair en gedisciplineerd gespeeld tegen de Brusselaars, die al hun fysieke kracht in de strijd gooiden, soms op het randje van het correcte. Het was anders dan we van Anderlecht gewoon zijn, maar we hebben ons weerbaar getoond. Mooi was het zeker niet, de spanning, de inzet, het was vaak te veel om te ‘voetballen’.

“Het kampioenschap dit seizoen was veel moeilijker dan vorig seizoen. Met de punten die we misschien verloren door de Europacup en het gegeven dat het in extremis toch lukte zeg ik: we hebben een goed kampioenschap achter de rug. En de titel, die is verdiend. Largement.” S

door geert foutré en peter t’kint