Met power, loopvermogen en fraaie bewegingen overspoelde Club Brugge afgelopen zaterdag Germinal Beerschot en zette het een nieuwe stap in de richting van de titel. De Antwerpse club zit de afgelopen weken in een opwaartse beweging, maar veel viel daar in het Jan Breydelstadion niet van te zien. In plaats van iets te proberen, trok trainer Marc Brys een betonnen muur op : hij pakte uit met vijf verdedigers en drie defensieve middenvelders. Club Brugge hoefde niet eens echt vloeiend te combineren om die afweergordel te slopen.
Daar kon ook de aanwezigheid van Kurt Van Dooren niets aan veranderen. De verdediger verstuurde enkele slechte voorzetten, blonk niet bepaald uit door een uitmuntend positiespel en mocht aan de rust in de kleedkamer blijven. Nochtans werd Van Dooren onlangs door Brys de nieuwe Franz Beckenbauer genoemd. Je vraagt je af wat er in het hoofd van trainers moet omgaan om dat soort onzin uit te kramen. Het zijn dezelfde trainers die er vaak over klagen dat voetballers te snel beginnen te zweven. Soms helpen ze daar goed aan mee. Tenzij Brys niet weet wat Beckenbauer als voetballer voorstelde : hij speelde 103 interlands, werd met West-Duitsland wereldkampioen, won met Bayern München vier Europacups en werd twee keer uitgeroepen tot Europees Voetballer van het Jaar. Van Dooren (58 wedstrijden in eerste klasse) heeft nog een lange weg af te leggen.
De 6-0-zege tegen het tamme Germinal Beerschot kon niet echt verbloemen dat de combinaties van Club Brugge bij momenten stokken. Het spel van blauw-zwart kenmerkte zich meer door engagement dan door veel bevlogenheid, ook al werd de achterlijn gemakkelijk gehaald en werden de centers simpel verstuurd. Het valt de ploeg niettemin moeilijk om de bal constant vlot te laten circuleren. Kracht, collectiviteit en pressing blijven de wapens die Trond Sollied in dit elftal heeft geslepen. Dat zal niet veranderen, want Marc Degryse liet vorige week verstaan dat Club – behoudens een vertrek van een van de basisspelers – nu al klaar is met zijn transfers voor volgend seizoen. Dat betekent dat de ploeg zeker niet wordt versterkt. Integendeel zelfs. Peter Van der Heyden, zaterdag sterk en aanbrenger van twee goals, zal nauwelijks kunnen vervangen worden door Michael Klukowski en de technische mankementen blijven.
Dat moet Degryse frustreren. De sportleider weet dat het budget alleen maar kan opgedreven worden door op het commerciële vlak meer bronnen aan te boren. Dat gebeurt naar zijn inzichten te weinig. Dat er op dat vlak wat fricties zijn tussen Degryse en bedrijfsleider Filips Dhondt is insiders al langer bekend. Vorig weekend zei Degryse in een kranteninterview dat Dhondt initiatieven moet nemen en realiseren. Hij voegde eraan toe dat Michel D’Hooghe met veel mensen rekening dient te houden, maar dat hij op zeker moment knopen zal moeten doorhakken. Dat zijn niet echt opbeurende woorden in een seizoen waarin de club de dubbel kan pakken.
Ongelijk heeft Marc Degryse natuurlijk niet. Het gegeven dat de budgettaire slagkracht niet kan worden verhoogd, impliceert een sportieve stagnatie. In Nederland hebben ze op dat vlak al veel vroeger de markt verkend. Een provincieclub als AZ – donderdag aan de slag in de halve finale van de Uefacup – werkt met dezelfde begroting als Club Brugge. Te gemakkelijk wordt er hier gewezen naar de grotere inkomsten uit televisiegelden, maar in feite is dat niet meer dan het verbloemen van het eigen onvermogen. AZ heeft een stadion met niet eens negenduizend plaatsen. Het wist de sponsoring echter via creatieve invalshoeken te optimaliseren. Veel vroeger dan hier hebben ze in Nederland ingespeeld op nieuwe ontwikkelingen. Specifiek opgeleide commerciële managers zijn daar al jaren aan de slag. Iedere club slaagt er moeiteloos in een groot bedrijf uit de regio te strikken. Bij ons blijkt dat niet mogelijk te zijn. Hier moet een club als Zulte-Waregem, gevestigd in een streek met veel rijke industriëlen, constateren dat de promotie op het zakelijke vlak geen enthousiasme losmaakt.
Vreemd was het om bij Club Brugge te horen dat er bij een eventueel serieus bod best over een transfer van Timmy Simons naar Feyenoord te praten valt. Dat genereert geld, maar de vraag is hoe je die leemte opvult. Simons, ook zaterdagavond weer erg secuur, hoort bij de iconen van Club Brugge en kan nog verder groeien. Hij moet ten koste van alles worden behouden. De aanvoerder laten gaan is een typisch voorbeeld van denken op korte termijn.
Jacques Sys
Simons mag nooit vertrekken.
