Interim-voorzitter Francis D’Haese geeft uitleg over de Spaanse en Kazachse geldbronnen die het noodlijdende Moeskroen wil aanboren.
Sinds het ontslag van Edward Van Daele – dat hij onrechtstreeks veroorzaakte door de verkenning van de Kazachse geldpiste – leidt Francis D’Haese Moeskroen als interim-voorzitter. Zijn belangrijkste taak bestaat erin het geld te vinden dat de club nodig heeft om zijn licentie te krijgen. Die last draagt D’Haese niet alleen. “Ook al bekleedt hij binnen de club geen officiële functie meer, Jean-Pierre Detremmerie helpt me veel”, zegt D’Haese, die zich als kaderlid van de vereniging van de middenklasse bezighoudt met de uitbetaling van de lonen.
D’Haese boekte alvast een eerste succes met de sponsorovereenkomst met een Spaanse groep. Philippe Dufermont, als bedrijfsleider van O2XA de belangrijkste sponsor van Moeskroen, trad op als bemiddelaar. D’Haese : ‘Ze noemen Philippe Dufermont soms l’Espagnol, maar hij is wel degelijk in België en zelfs in Moeskroen geboren. Dertig jaar geleden had hij in Moeskroen een praktijk als kinesitherapeut. Daarnaast begon hij het meubelbedrijf Colombine. Progressief breidde het bedrijf zich in België uit, waarop hij vanuit de regio van Valencia aan de verovering van Spanje begon. Nadien startte hij activiteiten op in het domein van verlichting. Als een van de eersten ontdekte Dufermont de rentabiliteit van fabricatie in China. Al bijna 25 jaar laat hij zijn goederen in China produceren. Hij heeft winkelketens in Spanje en China. Tegenwoordig heeft Dufermont zich op een nieuw gat in de markt gestort : dat van de baden, douches, jacuzzi’s enzovoort. O2XA is daar het commerciële merk van.”
“Twee jaar geleden”, vervolgt Francis D’Haese, “leerde ik Jean-Pierre Dufermont, de neef van Philippe kennen. Dat gebeurde toen ik terugkeerde van Bilbao, waar ik Dimitri Piterman had ontmoet met het oog op een oplossing voor het dreigende faillissement van Moeskroen in december 2004. Jean-Pierre Dufermont kwam dikwijls op Futurosport, zijn zoon voetbalde daar. Hij stelde me voor om contact op te nemen met Philippe. Zonder er veel in te geloven, deed ik dat, toen hij nog eens in België passeerde. Hij vroeg : ‘Hoofdsponsoring van een club uit de Belgische eerste klasse, hoeveel geld vertegenwoordigt dat ?’ Ik antwoordde : ‘De Post bood gedurende vijf jaar 800.000 euro per jaar aan en daar waren wij zeer tevreden mee.’ Waarop Dufermont zei : ‘Oké, geen probleem.’ Ik geloofde mijn oren niet. En zo is O2XA bij Moeskroen beland. Hij investeerde meteen 250.000 euro in de club, waardoor we het hoofd boven water konden houden. Dufermont wil Moeskroen nog verder helpen, maar hij wil er geen geld aan verliezen, hij wil een economische return voor zijn inspanningen.”
Via Dufermont sloeg D’Haese de Spaanse piste in. “Hij bracht me in contact met twee Spaanse ondernemers, actief in de vastgoedsector. Die twee zijn naar Moeskroen gekomen met een dubbele missie. Ze willen hier ten eerste tweeduizend nieuwe woningen aanbieden. Op het gebied van vastgoed is Moeskroen een interessante regio. De prijzen swingen er nog niet de pan uit zoals in Spanje. Voor Fransen is het om fiscale redenen interessant om een huis in België te kopen en waar kunnen ze daarvoor beter terecht dan in een grensstreek als Moeskroen ? We hebben die twee bedrijfsleiders aan het verstand gebracht dat de voetbalclub als een uitstalraam voor de stad en de streek functioneert. En dat hun steun aan de club een relevante commerciële return kan opleveren.”
Ondertussen in Kazachstan
Tot zo ver het Spaanse spoor. Ondertussen waren er ook manoeuvres van Moeskroen in Kazachstan. Francis D’Haese : “Mijn eerste contact met Rakhat Aliyev dateert van augustus 2006, toen Kazachstan hier tegen de Rode Duivels speelde. Aliyev is voorzitter van de Kazachse voetbalbond maar ook minister van Buitenlandse Zaken en de schoonbroer van de president van de republiek. Hij bezit meerdere suikerfabrieken, een spoorwegmaatschappij en hij heeft ook een deel van de audiovisuele sector van Kazachstan in handen. Aliyev zoekt een verankering op het vlak van voetbal. Hij zou in een Europese club willen stappen om kennis te vergaren en bij te dragen tot de ontwikkeling van het Kazachse voetbal. Aliyev wil zowel Kazachse voetballers naar het westen versluizen als het Kazachse kampioenschap opwaarderen door buitenlandse spelers aan te trekken. Klinkt utopisch, zegt u ? Mogelijk, maar ik kreeg toch al een telefoontje van een manager die Braziliaanse voetballers wil plaatsen in Kazachstan. Het is geen arm land, Kazachstan bezit bijvoorbeeld gigantische gasvoorraden. Wie had tien jaar geleden voorspeld dat er ooit Braziliaanse voetballers in Rusland en Oekraïne zouden rondlopen ?”
Maar waarom zou zo’n Kazachse multimiljonair uitgerekend Moeskroen als zijn uitvalbasis in het West-Europese voetbal kiezen ? “We hadden in augustus een aangenaam contact en nadien zijn we in contact gebleven”, antwoordt Francis D’Haese. “Niet rechtstreeks, maar via een Zwitsers zakenkantoor en de broers Chaddad – dat zijn twee tot Belg genaturaliseerde Libanese architecten die zowel Aliyev als Detremmerie goed kennen. Ik had bij onze ontmoeting geen geheim gemaakt van de penibele situatie waarin Moeskroen zich bevond. Later liet Aliyev dat Zwitserse zakenkantoor en de Zwitserse advocaat De Saugy een rentabiliteitsstudie uitvoeren. We hebben die mensen meermaals ontmoet. Zij bezorgden ons een ontwerp van samenwerking, intussen hebben we een tegenvoorstel geformuleerd. Aliyev is het min of meer eens met de cijfers in dat voorstel, maar hij vraagt wel nog garanties. Daarom vroeg hij een audit aan een onafhankelijk onderzoeksinstituut. Daarmee kan hij dan het attest van onze bedrijfsrevisor controleren.”
“Ook wij hebben inlichtingen ingewonnen”, beklemtoont D’Haese. “Al het geld dat vanuit Kazachstan in Moeskroen wordt gepompt, zal worden gecontroleerd. We zullen zeker zijn dat het om proper geld gaat.”
DANIEL DEVOS
