De successen van Anderlecht en Club Brugge in de Champions League zullen de kloof tussen de vaandeldragers van ons voetbal en de andere clubs nog dieper maken. Rond 7,5 miljoen euro wenkt er voor de beide grootmachten, dat is drie keer zoveel als het budget van clubs als Beveren, Cercle Brugge of La Louvière, en het is meer dan de totale begroting van dertien eersteklassers. De Champions League zorgt zo voor een waanzinnige discrepantie op het niveau van de nationale competitie. Anderlecht en Club Brugge zijn, de halve uitschuiver van de kampioen tegen La Louvière ten spijt, als een sneltrein gestart en kunnen de komende weken alleen uit hun ritme worden gehaald door de opeenvolging van Europese wedstrijden.
Natuurlijk zijn de komende Europese voetbalavonden een uitstekende zaak voor ons voetbal. Vooral Club Brugge zette met een glansverrichting in Dortmund het Belgisch voetbal weer op de kaart. Het strafte de overmoedige Duitsers zo zwaar af, dat de spelers daar twintig procent loon moeten inleveren. Club gaat terecht door nadat het al in de heenwedstrijd een sliert kansen de nek omwrong. Het is het enige probleem waarmee de landskampioen op dit moment worstelt : geen ploeg in dit land die zoveel doelkansen onbenut laat als Club Brugge, die van zoveel nonchalance en/of overhaasting getuigt in de zestien meter. Club telt zeven spitsen, maar niet één van hen geldt als een koele killer. Dat Andrés Mendoza, de ongekroonde koning van de gemiste kansen, toch al vijf keer scoorde, is veelzeggend. Met een pure opportunist zou blauw-zwart nu nog verder hebben gestaan. Omdat Michel D’Hooghe vooruitziend wil regeren, kan het niet anders of de zoektocht naar een witte merel is nu al gestart. De supplementaire inkomsten uit de Champions League zullen daarbij goed kunnen worden gebruikt.
Oude hiërarchische waarden zijn de afgelopen weken hersteld in het Belgisch voetbal. Ook het flitsende competitiebegin van Standard is een zegen voor deze competitie. Dat Emile Mpenza werd teruggehaald, roept niettemin weer vragen op over de kronkelige politiek die aan de boorden van de Maas wordt gevoerd. Te weinig heeft deze spits de afgelopen jaren het destijds gigantische verwachtingspatroon ingelost, te weinig zocht hij de schuld daarvoor bij zichzelf. Veertig wedstrijden miste Mpenza de afgelopen drie en een half jaar bij Schalke 04, steeds vaker moest hij geblesseerd naar de kant. Rudi Assauer, de charismatische en uiterst competente manager van de club, probeerde hem op alle manieren weer op het rechte pad te krijgen en deed daarbij ongewoon veel concessies. Niets bleek te helpen. Het rapport over Emile Mpenza vanuit Duitsland klinkt dan ook hard : een voetballer die veel te weinig voor zijn vak doet, ook daardoor steeds weer geblesseerd raakt en liever thuis bij zijn vrouw zit dan op het trainingsveld te staan. Hij heeft, zo klinkt het in Gelsenkirchen, voortdurend nood aan een begeleider.
Een fijnzinnige vakman zal Dominique D’Onofrio zijn als hij Emile Mpenza weer aan het voetballen krijgt en zo zijn broer Luciano helpt om hem straks weer te verkopen. Want in een zakelijke transactie van de manager van Emile en tevens de sterke man van Standard moet deze terugkeer worden gezien. Dominique D’Onofrio weet dat hij Mpenza eindeloos veel krediet zal moeten geven en dezelfde trainer beseft ook dat hij veel meer nood heeft aan andere spelers dan aan nog eens een spits. Een verdedigende middenvelder, bijvoorbeeld, die het evenwicht herstelt. Maar de club koos voor andere opportuniteiten, voor een gaolgetter die, zo blijkt uit de naakte cijfers, er eigenlijk geen is.
Michel Preud’homme heet een bewaker te zijn van de sportieve visie bij Standard. In het organigram staat hij vermeld als sportief manager. Maar wat heeft hij eigenlijk te zeggen ? En wat gebeurt er als Emile Mpenza zijn carrière op Standard geen nieuw elan geeft en niemand hem nog zal willen ? En als de successen uitblijven en er geen Europees ticket wordt gehaald ? Dan zit Standard met dood kapitaal. En met een zwaar contract.
De club begeeft zich weer op glad ijs. Michel Preud’homme maakt zich sterk dat hij, alle negatieve berichten uit Duitsland ten spijt, echt wel weet hoe hij met Mpenza moet omgaan. Speciale begeleiding is er volgens hem niet nodig. Tja, misschien zijn het echt wel genieën op Sclessin.
door Jacques Sys
Mpenza zal eindeloos veel krediet krijgen.
