Van haar miraculeuze revalidatie over haar ontvangst in het Sportpaleis tot haar uiteindelijke prestaties op de baan : de Proximus Diamond Games gingen over één persoon, Kim Clijsters. Enkel de climax ontbrak.

K im Clijsters en de Proximus Diamond Games zijn met elkaar vergroeid. Vriend des huizes Bob Verbeeck organiseert het evenement van wereldformaat op maat van de publiekstrekker. Huldigingen, optredens, pauzemuziek en publiek op de banken inclusief. Niet toevallig werd er in de aanloop naar het toernooi op de website van Kim Clijsters kwistig gecommuniceerd dat een deelname aan de Diamond Games meer en meer tot de mogelijkheden hoorde. Niet vergeten dat de Limburgse amper negentien dagen voor aanvang een scheurtje in de gewrichtsband van haar rechterenkel opliep tijdens de halve finale van de Australian Open.

In een eerste reactie werd toen een revalidatie geopperd van acht weken. Bleek wat overdreven. Clijsters stelde alles in het werk om er toch maar bij te kunnen zijn in Antwerpen. “Voor een ander toernooi had ik zo’n comeback niet geprobeerd”, gaf Clijsters zelf toe. Oké, het nummer een van de wereld mag dan ondertussen een revalidatiedeskundige geworden zijn, toch lijkt het niet echt slim om je lichaam zo op de proef te stellen voor één toernooi. Ook al is dat dan je fetisj-evenement waar je kippenvel krijgt van elke intrede in het Sportpaleis. Het is toch nog altijd de bedoeling om die laatste twee jaar vol te maken ? Meer en meer geeft Clijsters de indruk te tennissen tot het bobijntje volledig af zal zijn. Of dat in Antwerpen 2008 zal zijn, valt nog maar te betwijfelen.

Werkethiek

Maar goed, Clijsters’ aanwezigheid op de Diamond Games was van primordiaal belang. Niet alleen voor de ticketverkoop – met 97.000 verkochte tickets kroonde Antwerpen zich wederom tot best verkopende indoorvrouwentoernooi ter wereld – maar ook omdat het huidige bestel in het vrouwentennis met haken en ogen aan elkaar hangt. Men mag dan al op voorhand uitpakken met een affiche om duimen en vingers van af te likken – zeven toptienspeelsters plus de familie Williams – zolang de toppers niet op de baan staan, ben je niet zeker dat ze opdagen. Dat uiteindelijk de zusjes Williams en Mary Pierce niet thuis gaven, viel in het niet bij de euforie die Clijsters’ aanwezigheid genereerde.

En het moet gezegd : het blijft verbluffend hoe een halffitte en op halve sterkte spelende sportvrouw van het jaar toch nog steeds ver boven het gros van het vrouwencircuit blijft uitstijgen. Clijsters, die sinds de voorbije winter (veel) meer tijd heeft gestoken in revalidatieoefeningen dan in expliciete tennistraining, speelde er dan ook naar. Overhaast in haar eerste twee partijen, met te weinig overleg, niet in haar doen. Gesteund door het publiek, enkele klasseflitsen en haar wilskracht spartelde Clijsters zich tot in de halve finale. Knap hoe ze daar dan weer tegen de sterk spelende Elena Dementieva haar niveau omhoog wist te krikken.

De Diamond Games en organisator Verbeeck hadden meteen hun droomfinale. Want aan de andere kant van het hoofdveld had Amélie Mauresmo, ontegensprekelijk de dame van het seizoensbegin en waarschijnlijk zeer binnenkort het nieuwe nummer een van de wereld, zich routineus naar voren gewerkt. De 26-jarige Française lijkt eindelijk in het reine gekomen met zichzelf en haar tennis. Net als onze Belgen heeft Mauresmo een tactische veelzijdigheid die zowel de Amerikaanse hardhitters als de Russische ballenmachines kan ontregelen. Tel daarbij nog eens haar uitstekende werkethiek, een prima conditie en meer geloof in haar zaak en je hebt het recept voor succes.

In de finale bewees Amélie Mauresmo haar gelijk. Clijsters liep een beetje op haar laatste benen en Mauresmo was vaster op de belangrijke punten. “Ik kwam fysiek net iets te kort”, moest Clijsters toegeven. De 26-jarige Française komt zo geweldig dicht bij het diamanten racket. Driemaal in vijf jaar moet je het winnen. Nog eenmaal succes voor Mauresmo en de mooiste trofee op het vrouwencircuit mag op de schoorsteen in Genève.

Doemdenkers

De grote Kim Clijsters-show speelde vorige week in het sportpaleis. De toeschouwers die het mochten meemaken, aan dertig euro per ticket, kregen waar voor hun geld. De Limburgse kampioene staat garant voor spektakel, inzet, ambiance of spanning. De mentale en fysieke talenten van Clijsters zijn troeven die een uniek schouwtoneel verdienen. Zonder training en met zoveel verwachtingen op je schouders toch je taak tot een bijna goed einde kunnen brengen is enkel weggelegd voor de allergrootsten.

Het evenement vaarde er wel bij. Noem ons doemdenkers maar ook al wil Verbeeck er in 2009 een Tier I-toernooi van maken – met acht van de toptienspeelsters aangeboden door de WTA – toch blijft het moeilijk te geloven dat het evenveel succes zal kennen zonder de factor Clijsters. Of toch niet ? O ja, het nummer een van de wereld zou tegen dan in de rol van toernooidirecteur gegroeid moeten zijn. We zeiden het al, een toernooi op maat gemaakt.

FILIP DEWULF