Met twee Argentijnen, een Tsjech en een Amerikaan (en misschien nog een Egyptische ‘klasbak’) trok Anderlecht alle buitenlandse registers open in zijn zoektocht naar versterking. ‘Alle posities zijn nu minstens dubbel bezet’, zegt manager Herman Van Holsbeeck.

Het is dat Sacha Kljestan geen woord Frans begrijpt of hij zou zich op zijn persvoorstelling vorige week vast niet als een box-to-boxspeler hebben omschreven. Anderlechtmananger Herman Van Holsbeeck had net gezegd dat hij die woorden liever niet meer in de mond nam na alle deining die dat de voorbije seizoenen veroorzaakte. De opmerking dat zijn nieuwe club de centrale middenvelders stilaan kan stapelen, deed Kljestan kort besluiten dat hij hard zou werken.

De uit Servische ouders geboren Amerikaan werd Anderlecht twee jaar geleden getipt door Serge Trimpont. Trimpont, een kleinzoon van Eugène Steppe, secretaris-generaal van Anderlecht in de jaren vijftig en zestig, was gedesillusioneerd uit het makelaarsvak gestapt en met zijn gezin naar Los Angeles geëmigreerd. Van Holsbeeck en Philippe Collin raakten onder de indruk van de getipte speler. Prompt brachten ze een bod van 2,5 miljoen euro uit. Maar voetballers in de VS zijn ook eigendom van de Major League Soccer (MLS) en die wilde niet weten van een vertrek. Ook niet toen Celtic Glasgow, waar Kljestan op proef verbleef, naar verluidt meer dan 3 miljoen euro bood.

Twee jaar later is het Anderlecht toch gelukt. Niet door Trimpont, maar via Rudi Vandenput van het bureau One4Seven. Kljestan, op een halfjaar van het einde van zijn contract bij Chivas USA, kostte Anderlecht nu nog slechts 600.000 euro. Opmerkelijk: geen enkele Brusselse scout zag hem aan het werk. Van Holsbeeck: “Serge Trimpont is een vriend van het huis. Als hij ons tipt, krijgen we van hem een realistisch beeld van de speler. Prijs-kwaliteit doen we met Kljestan altijd een goede zaak, maar als hij mislukt, is het onze verantwoordelijkheid.”

Hulp van Nico

Bij Anderlechts overige transfers ligt wel gedegen scoutingwerk aan de basis. Pablo Chavarría en Pier Barrios komen uit Argentinië, een land waar de Brusselse club zich de voorbije jaren een prima reputatie verwierf. Nicolás Frutos, Lucas Biglia, Nicolás Pareja en Matías Suárez gingen het duo met succes vooraf. Alleen Cristian Leiva mislukte in Brussel. “We zitten nu een jaar of vijf in Argentinië en zijn er goed geïntegreerd. Daar plukken we de vruchten van”, zegt Werner Deraeve, die namens Anderlecht de Zuid-Amerikaanse markt afspeurt.

Deraeve kan daarbij rekenen op een lokaal netwerk van tipgevers, Gérard Witters op kop. Witters werkte ooit in de brouwerij van de Vanden Stocks en was even assistent van Van Holsbeeck alvorens hij zich helemaal ging toeleggen op zijn spelersactiviteiten in Argentinië, waar hij eerder ook woonde. Zijn bureau heeft een exclusiviteitscontract met Anderlecht. Zondag landde hij met Chavarría en Barrios in Zaventem.

“De eerste transfer die je ergens doet, is altijd de belangrijkste. Valt hij mee, dan keer je er terug”, zegt Deraeve. Maar het werkt ook omgekeerd. “Onze Argentijnen zijn bijna allemaal geslaagd hier. Andere Argentijnen zetten daardoor makkelijker de stap naar Anderlecht. En de onderhandelingen verlopen ook vlotter”, weet hoofdscout Rik Van de Velde.

Hetzelfde gaat op voor de Tsjechische spelersmarkt, de tweede pijler waarop het Anderlechtse transferbeleid steunt. Na Ondrej Mazuch en Lukas Marecek vorig seizoen is Jan Lecjaks de derde international uit de Tsjechische U21 die naar Brussel komt. Zij treden in de voetsporen van Jan Polák, Stany Vlcek en verder terug in de tijd Daniel Zítka en Jan Koller. Alleen Lucas Zelenka en Martin Kolar maakten het niet waar in het paars-witte shirt.

Rik Van de Velde: “Het is een groot voordeel dat we Tsjechen hebben die heel tevreden zijn bij Anderlecht. We spelen dat ook uit.” Zo gaf Mazuch het laatste zetje om Lecjaks over de streep te trekken. En in Argentinië liet Anderlecht Frutos zijn gewicht in de weegschaal leggen. “We hebben hem geraadpleegd voor Chavarría,” geeft Van Holsbeeck toe, “maar Nico heeft vooral een belangrijke rol gespeeld in de komst van Barrios. Wij hadden nooit gedacht dat de voorzitter van Belgrano twee spelers van zijn club tegelijk zou laten vertrekken. Daarom schakelden we Nico in. Met succes.”

Dat Belgrano niet zwemt in het geld, hielp ook. Het maakte dat Anderlecht de prijs voor Chavarría aanzienlijk kon drukken. De aanvaller kostte uiteindelijk slechts de helft van de bijna 3 miljoen euro die Belgrano aanvankelijk vroeg. Zelfde verhaal in Tsjechië, waar de financiële armslag van veel clubs niet breed is. Anderlecht huurt Lecjaks van Viktoria Pilsen voor amper 100.000 euro. Als het volgend jaar de optie licht, zal dat de Brusselaars 400.000 euro kosten, in schijven te betalen bovendien. Voorwaarden waartegen je elders in Europa geen zaken meer doet.

Vlotte integratie

“Anderlecht”, licht Herman Van Holsbeeck het transferbeleid van de landskampioen toe, “heeft niet te veel centen op dit moment. De bedoeling was jong en Belgisch in te kopen, maar zodra wij ons bij een Belgische club melden, gaat de prijs steil de hoogte in. Dan moeten wij afhaken.”

De voorkeur voor Argentinië en Tsjechië is geen toeval, legt de manager uit. “Argentijnen passen zich relatief gemakkelijk aan. Ze hebben de Europese werkmentaliteit en combineren dat met de Zuid-Amerikaanse techniek. Ga er kijken naar het jeugdvoetbal en je ziet meteen die fighting spirit. Als je dat vergelijkt met Brazilianen: daarvan is het veel moeilijker te ontdekken welk talent het zal maken in Europa. In Brazilië verloopt het spel veel trager. Mede daardoor is de wil om te slagen er veel moeilijker te ontdekken.”

Met Kanu telt de actuele A-kern slechts één Braziliaan. Reynaldo wordt opnieuw uitgeleend aan Cercle Brugge en Renan Felipe Boufleur, die vorige zomer met een driejarig contract werd vastgelegd, kwijnt weg bij de Brusselse beloften. Alles wijst erop dat hem het lot van de geflopte Triguinho wacht. “Nochtans komt hij uit het zuiden van Brazilië, waar de spelers Europeser zijn”, zegt Werner Deraeve. “Zijn grootouders zijn bovendien van Duitse afkomst. En toch maakt hij geen vrienden. Zijn integratie verloopt niet goed.”

Een leider met lange ij, noemt Van Holsbeeck de Braziliaanse centrale verdediger. Ook met Mario Martínez, een linksvoetige aanvaller uit Honduras, liep het fout af. Na minder dan een halfjaar zat zijn Brusselse verblijf er al op. “Je moest er bijna 24 uur op 24 bij zijn. Dat is niet altijd mogelijk”, aldus Van Holsbeeck, die zich wel sterk maakt een Braziliaans juweeltje in de wachtkamer te hebben, de 18-jarige Fernando Canesin. “Een snelle flankspeler. We hebben zijn optie gelicht en hem definitief aangeworven. Voorlopig blijft hij met de U21 trainen.”

Net als Argentijnen zijn Tsjechische voetballers een droom om mee te werken. Reden waarom Anderlecht ook hen graag ziet komen. Van Holsbeeck: “Tsjechen hebben een groot aanpassingsvermogen. Ze stellen zich low profile op en willen zich alleen bewijzen op het veld. Neem nu Marecek: een heel seizoen geen minuut gespeeld tot pas helemaal op het einde van de play-off, maar nooit is er een onvertogen woord over zijn lippen gekomen. We gaan hem ook niet verhuren nu. Hij heeft bewezen meer waard te zijn.” Rik Van de Velde: “Op termijn moet hij de patron van Anderlecht kunnen worden.”

Polák en Sare

Eén speler wil Anderlecht nog bijzonder graag aantrekken: Mahmoud Shikabala, een 24-jarige Egyptenaar van Zamalek. “Iemand voor wie de mensen in de tribune recht gaan staan”, is Van Holsbeeck lyrisch in navolging van zijn scouts. Vroeg of laat vertrekt Mbark Boussoufa toch en dan is Shikabala zijn opvolger. In Chavarría ziet de manager dan weer een speler met een grote progressiemarge. “Hij heeft een profiel dat we nog niet hadden. Hij is heel werkkrachtig, zoekt de ruimte op, maar kan als het moet ook alleen in de aanval spelen.”

Conclusie van de Anderlechtmanager: “We hebben op elke positie minimaal een dubbele bezetting nu, behalve centraal in de verdediging. Daarom mag Bernárdez alleen weg met een definitieve transfer. Een andere mogelijkheid is dat we Deschacht als het nodig is weer naar het centrum trekken. Met Lecjaks hebben we er nu immers een echte linksback bij.”

Ook Barrios kan een optie zijn voor de linksachter. Voor het centrum wordt hij met zijn 1m80 net iets te klein geacht. “Hij is rechtsvoetig, maar kan zeer goed met links uit de voeten ook”, typeert Werner Deraeve hem. “Bij Belgrano speelde hij trouwens meestal als linksback, maar hier heb ik hem aangeraden voor de rechterkant.” Voorlopig staakt Anderlecht dan ook de zoektocht naar een alternatief voor Marcin Wasilewski, mocht die onvoldoende herstellen van zijn beenbreuk. Ook Guillaume Gillet blijft in beeld als rechtsachter nu de plaatsen op het middenveld duurder zijn dan ooit.

Met een kern van ruim dertig man is duidelijk dat Anderlecht nog van een aantal spelers af wil. De van uitleenbeurten terugkerende Dmitri Bulykin (geflopte paniekaankoop na de blessure van Frutos), Sébastien Siani (al vier opeenvolgende seizoenen uitgeleend) en Paul Taylor (weer op het slechte pad) hoeven niet op speelgelegenheid te rekenen. Hernán Losada en Sacha Iakovenko, voor wie Anderlecht het ijzer hoopt te smeden nu het heet is, evenmin.

Ook Jan Polák is nergens nog zeker van en mag weg. Van Holsbeeck: “Jan heeft ook gezien dat er met Biglia en Kouyaté iets staat nu. We hebben hem een contractverlenging van een jaar voorgesteld, maar hij heeft dat geweigerd.” Ook Bouba Sare mag weg. “Een mentaliteitsprobleem”, aldus de manager streng. Bij voorkeur wordt de jonge middenvelder een jaar verhuurd. Polák gaat zijn laatste contractjaar in en mag definitief weg.

Over andere mogelijke vertrekkers, al dan niet op huurbasis, wacht Van Holsbeeck het advies van Ariël Jacobs af. “Ik heb de trainer gevraagd om me voor half augustus op basis van wat hij ziet op de stages in Nederland en Oostenrijk te laten weten wie er weg mogen.”

door jan hauspie

Tsjechen en Argentijnen hebben een groot aanpassings-vermogen.

Herman

Van Holsbeeck