Kostas Mitroglou is een telg van de Griekse diaspora in Duitsland. Hij was de koele killer van Olympiacos en nu die van Benfica. Zaterdag keert hij terug naar de plaats waar hij enkele van zijn executies uitvoerde: België.
In een Duitsland in volle heropbouw na de Tweede Wereldoorlog en verdeeld in tweeën zit Konrad Adenauer met de handen in het haar. De eerste kanselier van de Bondsrepubliek breekt er zich het hoofd over hoe hij zijn land er zo goedkoop mogelijk weer bovenop kan krijgen. Op de puinhopen van het nationaal-socialisme begint hij met grote werken. Veel programma’s van de West-Duitse regering richten zich op buitenlandse arbeiders, met andere woorden: op werkkrachten die het zelf niet breed hebben en erg goedkoop zijn.
De uitgestoken hand gaat in de richting van Spanje en Kroatië, maar ook wel naar de arbeiders van Turkije en Griekenland. In het begin van de jaren zestig worden er aan de Rijn met die twee landen contracten afgesloten. Logischerwijze volgt er meteen een massale immigratie. In principe had die een tiental jaren later moeten stoppen, maar ze bleef doorgaan. Het woord ’tijdelijk’ verloor zijn betekenis naarmate de verschillende generaties zelf nakomelingen van een nieuwe Duitse staat gingen worden.
EL PISTOLERO
Net als de Turken vertegenwoordigen de Grieken een belangrijke diaspora in Duitsland, voornamelijk in het westen. Het is daar, in de deelstaat Noordrijn-Westfalen, dat Konstantinos Mitroglou opgroeit. Hij werd geboren in 1988 in Kavala, een badstad in het noordoosten van Griekenland en verhuist met zijn familie naar de negorij Neukirchen-Vluyn, in de regio rond Düsseldorf. Het is een streek die gedomineerd wordt door de mijnbouw, maar de ouders van de kleine Kostas kiezen een heel andere bedrijfstak: ze openen een restaurant. Hoewel de lokale specialiteiten van Neukirchen vooral worsten en bier zijn, ontdekt men er de tzatziki in een huisbereiding van de Mitroglou’s.
De Grieken die in de jaren zestig immigreerden, werden verondersteld om naar hun land terug te keren, maar de dictatuur die daar heerst is niet erg gunstig voor een terugkeer. Uiteindelijk zal de eerste echte voetballer die uit de exodus voortkomt, de naam Maik Galakos dragen. Hij speelt uiteraard in West-Duitsland, eerst bij Düsseldorf, nadien bij Sankt-Pauli.
De huidige generatie die spelers levert aan de Ethniki, de Griekse nationale ploeg, steunt vooral op hoteliers als Konstantinos Mitroglou of José Holebas, die vorige zomer van Roma naar Watford verkaste en ook ooit het daglicht zag in een Duitse materniteit. Kostas tekent zijn eerste contractjes bij de clubs van zijn woonplaats: bij SV Neukirchen en daarvoor bij TuS Preussen Vluyn.
In 2003 wordt de jongen van de Rijn aangetrokken door MSV Duisburg. Logisch, de knaap heeft er net een seizoen opzitten van 24 treffers in amper 16 wedstrijden – hij is dan nog maar 14 jaar. Het avontuur duurt twee jaar en dan gaat Mitroglou naar Mönchengladbach. Ironisch genoeg scoort hij daar bij de U19 veertien keer in tien matchen vooraleer hij er vier binnentrapt tegen zijn oude ploeg Duisburg (3-5). Hij rechtvaardigt daarmee zijn eerste bijnaam: El Pistolero.
BEUL VAN STANDARD EN ANDERLECHT
Nochtans past die Spaanse benaming niet zo goed bij een aanvaller die het vooral moet hebben van een Duits pragmatisme en een erg Griekse positionering. Andere bijnamen komen daardoor gaandeweg die eerste verdringen: Bomber, of nog beter: Executor. Op dat moment is hij nog niet gebouwd als een kleerkast en heeft hij ook nog niet zijn Spartaanse baard. Kostas mag een jaar na zijn komst al meedoen met de reserven van Mönchengladbach, al weet hij zich daar niet door te zetten.
Konstantinos Mitroglou, die ook over een Duits paspoort beschikt, geeft er de voorkeur aan om uit te komen voor zijn land van herkomst. Hij maakt er gebruik van om topschutter te worden op het EK voor U19 in 2007 in Oostenrijk, waar Griekenland de finale haalt. Als typisch kind van zijn eeuw kiest hij ervoor om terug te keren naar zijn roots: hij neemt de wijk naar de Atheense havenstad Piraeus, naar Olympiacos, de favoriete club van zijn vader Georgios. De rood-witten leggen 200.000 euro voor hem op tafel.
Hij is een echte spits voor de zestien meter, niet bepaald snel, iemand die zich goed kan wegsteken om dan als een vos listig toe te slaan. Maar in de Griekse hoofdstad wil Ernesto Valverde veel beweging zien. Dat is iets wat Kostas maar moeilijk kan bieden aan de huidige maestro van Athletic Bilbao, die dan ook eerder voor Kevin Mirallas en Marko Pantelic kiest. De déclic komt er uiteindelijk tijdens een tweede uitleenbeurt, aan Atromitos in 2011, waar Mitroglou transformeert in Mitrogoal, met zeventien doelpunten in de competitie. De goede weg is eindelijk ingeslagen.
Tussendoor neemt hij wel deel aan de poules van de Champions League, waar hij met Olympiacos zegeviert tegen de toenmalige Belgische landskampioen Standard (2-1). Drie jaar later laat Leonardo Jardim, de Portugese balvirtuoos die momenteel AS Monaco coacht, hem echt ontploffen. In het Constant Vanden Stockstadion knalt Kostas er tegen Anderlecht drie binnen (0-3). Nooit eerder wist een Griek een hattrick te maken in de Champions League, daar mag hij trots op zijn. Mitroglou maakte zo, naast de erfvijanden van Panathinaikos, van de Belgen zijn favoriete slachtoffers.
GOD IS EEN GRIEK
Januari 2014. Mitroglou kiest eens te meer voor een buitenlandse club en gaat naar de doodzieke Cottagers. Fulham knokt voor het behoud in de Premier League en telt meer dan vijftien miljoen euro neer voor de schutter van Piraeus – een record aan Stevenage Road. De uitgave blijkt pure verspilling: Kostas komt een miezerige 151 minuutjes in actie en kan de degradatie van zijn nieuwe, Londense club niet verhinderen. Hij keert dus terug naar zijn Atheense liefde voor een geslaagde uitleenbeurt waarin hij uiteindelijk nog zestien keer scoort.
In de zomer van 2015 wordt hij uitgeleend aan Benfica, dat hem na een seizoen van 26 goals een contract aanbiedt. De krantentitels in Portugal zijn al snel lyrisch: ‘God is een Griek’. Tegen Dortmund vorige maand kruisigde hij zijn adoptieland (1-0) maar in de terugmatch was hij slechts een schim van zichzelf. Een emotionele rollercoaster die ook bij de nationale ploeg op en neer bolt. Voor het WK in Zuid-Afrika werd hij op een zijspoor gezet door Otto Rehhagel, maar hij kwalificeerde de Ethniki wel voor Brazilië door twee goals in de barrages tegen Roemenië.
Griekenland miste dan wel weer het afgelopen EK in Frankrijk. Het slaagde er onder meer in om twee keer ten onder te gaan tegen de Faeröer en eindigde laatste in zijn kwalificatiepoule. De selectie van Michael Skibbe heeft er momenteel evenwel vijf wedstrijden zonder nederlaag opzitten. In drie daarvan – onder meer een zege in Nederland (1-2) – wisten de Grieken te winnen nadat hun Pistolero de score had geopend. Ook tegen de Rode Duivels zal Mitroglou ongetwijfeld sneller willen schieten dan zijn schaduw.
DOOR NICOLAS TAIANA – FOTO BELGAIMAGE
De Grieken hebben er momenteel vijf wedstrijden zonder nederlaag opzitten. In drie daarvan opende Mitroglou de score.
